X/Y

Met deze uitspraak maakt de voorzieningenrechter een einde aan de lastercampagne van een voormalig patiënt tegen zijn huisarts. De rechter weegt de artikelen 10 en 8 EVRM tegen elkaar af. De uitlatingen van de patiënt worden onrechtmatig geoordeeld.

Besto Verpakkingsindustrie BV/werknemer

Werkgeversaansprakelijkheid. De werkgever heeft een gevaarlijke arbeidssituatie gecreëerd. Van werkgever mochten maatregelen worden verwacht om de verwezenlijking van het gevaar te voorkomen.

Vordering op manege (houders). Eiseres is van een paard gevallen dat door de manege werd gebruikt. Paard waarop eiseres zat schrok van startende tractor. Gedaagden stellen dat eiseres is gevallen door eigen onhandigheid. Geen risico-aanvaarding door eiseres. Onhandigheid kan eiseres niet verweten worden. Vergoedingsplicht met beroep op omstandigheden verminderd.

Strafrecht. Veroordeling voor het meermaals verkrachten en mishandelen van het slachtoffer. Het slachtoffer krijgt € 3.039,10 schadevergoeding toegewezen, waarvan € 3.000 voor immateriële schade en € 39,10 voor reiskosten.

Strafrecht. Poging tot doodslag door slachtoffer met een stok op het hoofd te slaan. Het slachtoffer vordert materiële schade wegens huishoudelijke hulp / verzorging (totaal: € 2,645,13) en wegens kosten vloerbedekking (€ 890), alsmede € 30.000 immateriële schade. Schade wegens vloerkleed toegewezen. Immateriële schade toegewezen tot € 3.000, nu deze naar het oordeel van de rechtbank 'minst genomen' op dit bedrag kan worden begroot. De rechtbank neemt in aanmerking dat medische stukken - behoudens de gegeven beschrijvingen van het letsel - ontbreken en nog geen medische eindtoestand is bereikt. De rechtbank wijst verder op een nog vast te stellen mate van 'eigen schuld' en merkt op dat zij bij de gehanteerde voorlopige schadebegroting is uitgegaan van een percentage van 50%. Voor het meerdere levert beoordeling van deze vordering. Voor het overige (het meerdere aan immateriële schade en de gevorderde kosten voor huishoudelijke hulp en verzorging) volgt niet-ontvankelijkverklaring wegens onevenredige belasting van het strafproces.

Verjaring schadevergoedingsvordering. Afwijzen verklaringen van recht. Artikel 3:310 lid 1 BW.

X/Samco Aircraft Maintenance B.V.

Inlener aansprakelijk voor schade zzp’er als gevolg van val van vliegtuigtrap. Toewijzing vergoeding ten aanzien van verblijf in ziekenhuis, kosten van verzorging en verpleging, medische kosten, verlies aan arbeidsvermogen en smartengeld.

Strafrecht. Poging tot doodslag. Toewijzing € 2.500 immateriële schadevergoeding aan het slachtoffer.

X/Stichting Rivas Zorggroep

X heeft een procedure aangespannen jegens de Stichting Rivas Zorggroep (Rivas). Hij heeft de rechter verzocht een verklaring voor recht te geven inhoudende – kort gezegd – dat Rivas aansprakelijk is voor de door X geleden schade. X heeft op 1 september 2013 medicatie toegediend gekregen, het medicijn Gentamicine en kampt thans met evenwichtsproblemen en gehoorproblemen. Volgens X komt dat door het gebruik van de medicatie. Vaststaat dat bij X op 8 november 2013 een beschadiging van het evenwichtsorgaan en het gehoor is vastgesteld. Vaststaat ook dat in de samenvatting van de productkenmerken van het geneesmiddel Gentamicine vermeld staat dat schade aan de vestibulocochleaire zenuw (achtste hersenzenuw) mogelijk is, waarbij zowel het evenwicht als het gehoor verstoord kan zijn. De rechter heeft X toegelaten bewijs te leveren van zijn stelling dat hij geklaagd heeft over evenwichtsproblemen, in welk geval hij gecontroleerd had moeten worden.

Strafrecht. Veroordeling voor aanranding. Het slachtoffer voegt zich als benadeelde partij en vordert materiële schade (waaronder € 4.507,01 wegens verlies van arbeidsvermogen over een periode van ongeveer een half jaar) en immateriële schade (€ 500). Toewijzing van enkele materiële schadeposten en de gevorderde immateriële schadevergoeding. Niet-ontvankelijkverklaring van de gevorderde extra telefoonkosten (€ 25) en proceskosten in hoger beroep (€ 130) en van het verlies van verdienvermogen, omdat deze posten "niet voldoende onderbouwd dan wel niet eenvoudig van aard" zijn en het een onevenredige belasting van het strafgeding zou opleveren om gelegenheid te bieden de vorderingen nader te onderbouwen.