De verdachte wordt in hoger beroep veroordeeld wegens poging gekwalificeerde doodslag op een medewerker van een cafetaria, bedreiging met de dood, wapenbezit en diefstal van sieraden (inbraak), en vrijgesproken van poging tot moord of doodslag op een motoragent. De vorderingen van vijf benadeelde partijen worden door het hof opnieuw beoordeeld.

De verdachte wordt veroordeeld wegens het plegen van ontucht met minderjarigen middels webcamseks. Het seksueel binnendringen van het lichaam is bewezen, zonder dat er tussen de dader en minderjarige een lichamelijke aanraking is geweest. De vorderingen tot vergoeding van schade van drie slachtoffers worden deels toegewezen.

Verdachte wordt onder meer veroordeeld voor een diefstal waarbij hij deed alsof hij gewapend was. De rechtbank kent een bedrag van € 800 aan smartengeld toe en oordeelt dat geen sprake is van dusdanig uitzonderlijke omstandigheden dat geen schadevergoedingsmaatregel dient te worden opgelegd.

Verdachte wordt veroordeeld wegens poging tot moord op een 3-jarig meisje. De in het strafproces gevoegde vordering van ouders wordt niet-ontvankelijk verklaard nu naar het oordeel van de rechtbank slechts de rechtstreeks aan het slachtoffer toegebrachte immateriële schade kan worden beoordeeld.

Op het moment dat benadeelde op de snelweg rijdt, geeft inzittende X een ruk aan het stuur, waardoor de auto van de weg raakt en over de kop gaat. Partijen twisten over de reden waarom X een ruk aan het stuur heeft gegeven. De verzochte verklaring voor recht inhoudende dat de verzekeraar van X aansprakelijk kan worden gehouden, wordt niet toegewezen.

In het geding is de uitleg van de toegewezen verklaring voor recht. Aangevoerd wordt dat deze ter zake van het causaal verband te ruim is geformuleerd. De Hoge Raad overweegt onder verwijzing naar eerdere rechtspraak (ECLI:NL:HR:2014:1532), dat het dictum van een uitspraak dient te worden uitgelegd met inachtneming van de overwegingen die tot die beslissing hebben geleid.

De rechtbank veroordeelt verdachte voor poging tot doodslag en wijst een bedrag van € 5.000 aan smartengeld toe.

Verdachte wordt veroordeeld wegens verkrachting. Vergoeding voor diverse kostenposten wordt toegewezen.

De voormalig belangenbehartiger van benadeelde vordert een gedeelte van de nog niet voldane BGK. Reaal wordt veroordeeld tot betaling van ongeveer de helft van het gevorderde (circa € 1.500). De vorderingen jegens benadeelde worden afgewezen.

Het gaat in deze zaak om letselschade (postwhiplashklachten) ten gevolge van een aanrijding. In geschil is de omvang van de arbeidsvermogensschade van het slachtoffer, dat ondernemer was. De Hoge Raad overweegt dat de klachten niet tot cassatie kunnen leiden.