UMCG/X

In deze zaak gaat het om de medische aansprakelijkheid bij de operatie tot herstel van een aangeboren deformerende afwijking aan het oor van geïntimeerde. De vraag is of er bij deze operatie lege artis is gehandeld. Het ziekenhuis heeft niet aan zijn verzwaarde motiveringsplicht voldaan. Het hof acht de stelling van geïntimeerde dat de plastisch chirurgen van het ziekenhuis niet lege artis hebben gehandeld voorshands bewezen en stelt het ziekenhuis in de gelegenheid tegenbewijs te leveren.

Bujak v. Polen

Ontoereikende zorg in de gevangenis voor een gevangene met ernstige neurologische en orthopedische problemen als gevolg van een auto-ongeval, schending van artikel 3 EVRM.

Deelgeschil. Verzoeker heeft letselschade in de vorm van een dwarslaesie opgelopen bij het duiken in ondiep water. Hiervoor heeft hij de beheerder van het watergebied aansprakelijk gesteld. De rechtbank oordeelt met het oog op de Kelderluikfactoren dat de beheerder haar waarschuwingsplicht heeft geschonden en dat zij derhalve aansprakelijk is. De verzoeker heeft echter ook eigen schuld aan het ongeval, waardoor de rechtbank een causaliteitsverdeling van 50-50 redelijk acht. De billijkheidscorrectie resulteert in een 80-20 verdeling, waarbij de verzoeker slechts 20% van de schade voor zijn rekening dient te nemen.

X/Y c.s.

Opdrachtgever is aansprakelijk voor schade zzp’er na val van ladder (art. 7:658 lid 4 BW). Schending zorgplicht.

V.K. Rusland

Mishandeling door docenten kleuterschool, onvoldoende effectief onderzoek verricht naar aanleiding van aangifte, schending van artikel 3 EVRM.

Barysheva v. Oekraïne

Mishandeling door politie, schending van artikel 3 EVRM, immateriële schadevergoeding van € 7.500.

X/Y

Klaagster is met gebruik van een verkeerde mal bestraald. In deze zaak wordt een radiotherapeut (verweerder) het gebruik verweten van een protocol dat niet voldeed aan de daaraan te stellen eisen. Verweerder was niet bij de behandeling van klaagster betrokken, maar was wel afdelingshoofd van de afdeling radiotherapie. Er vindt een toets aan de tweede tuchtnorm plaats. De klacht is gegrond, verweerder krijgt een waarschuwing.

Strafrecht. Veroordeling van webcamafperser tot maximale gevangenisstraf van 10 jaar en 243 dagen. Toewijzing van schadevergoeding aan slachtoffer, waaronder 23 minderjarige meisjes. Ten aanzien van immateriële schade heeft de rechtbank de door de slachtofferadvocaten voorgestelde indeling in vijf categorieën - ingedeeld naar aard van de handeling en van de ondervonden schade - gevolgd.

Strafrecht. Verdachte heeft een buschauffeur in het gezicht gespuugd. De politierechter kwalificeert dit spugen als mishandeling (naar het voor het eerst in 1929 door de Hoge Raad geformuleerde criterium 'elke (hevig) onlust opwekkende gewaarwording in of aan het lichaam'). De politierechter merkt op dat het feit dat spugen ook als beledigend kan worden ervaren, niet uitsluit dat deze handeling ook als mishandeling kan worden aangemerkt. De chauffeur heeft zich als benadeelde partij gevoegd. Toewijzing van materiële schadevergoeding (€ 98,17), alsmede - zonder nadere toelichting - van immateriële schadevergoeding ( € 204).

Strafrecht. Veroordeling voor mensenhandel en seksueel misbruik. Het slachtoffer vordert in totaal € 67.300 aan schadevergoeding. De rechtbank wijst in totaal € 20.000 toe, waarvan € 10.000 voor materiële schade (niet nader gespecificeerd) en eveneens € 10.000 voor immateriële schade. In dat verband overweegt de rechtbank "dat het een feit van algemene bekendheid is dat het ondergaan van dergelijk (seksueel) misbruik psychische schade veroorzaakt." Voor het overige wordt betrokkenen niet-ontvankelijk verklaard.