Strafrecht. Veroorzaken ernstig verkeersongeval met doorrijden. Slachtoffer is blijvend verlamd vanaf onder zijn navel en heeft vele letsels opgelopen. De rechtbank is van oordeel dat de aard en de ernst van de normschending en van de gevolgen daarvan voor de benadeelde, meebrengen dat in dit geval sprake is van een aantasting in de persoon op andere wijze. Het recht op schadevergoeding uit die aantasting kan niet los worden gezien van de door het ongeval veroorzaakte materiële en immateriële gevolgschade (anders dan de advocaat van de benadeelde partij betoogt). De rechter kiest ervoor om de gevolgschade buiten de strafzaak te laten.

Het gaat in deze zaak om de afwikkeling van een overlijdensschade en de machtiging die de kantonrechter hiervoor op grond van artikel 1:345 BW moet geven. Zoals aanbevolen in de Letselschade Richtlijn Rekenmodel Overlijdensschade is de schade van appellante en de minderjarige samengenomen tot gezinsschade. Naar het oordeel van het hof valt evenwel niet uit te sluiten dat de minderjarige ook na het bereiken van zijn 18de jaar schade zal lijden, afwijzing machtiging.

Verzoekster is het slachtoffer geworden van een verkeersongeval waarbij zij als bestuurster van een auto van achteren werd aangereden door een bestuurder van een andere auto die ten tijde van het ongeval verzekerd was bij Allianz. Toewijzing van het verzoek tot het gelasten van een voorlopig deskundigenonderzoek (inzake arbeidsongeschiktheid) hangende het hoger beroep.

Gitarist vordert van band onder meer gederfde inkomsten wegens gemiste optredens en vergoeding voor toegebrachte schade in eer en goede naam en anderszins toegebracht immaterieel leed. Appellant heeft in het geheel niet aannemelijk gemaakt of onderbouwd dat hij door gedragingen of uitlatingen van de vof enige vorm van immateriële schade (als bedoeld in art. 6:106 BW) heeft geleden.

HR-arrest 1987. Verhaal Staat op aansprakelijke partij op grond van Verhaalswet ongevallen ambtenaren (VOA) van aan militair na ongeval gedane betalingen. Begroting letselschade op grond van artikel 1407 BW en verhouding tot artikel 3 VOA: geldt regel uit HR 13 december 1985, ECLI:NL:HR:1985:AC3329 ook in geval van letselschade?

Onrechtmatige uitlating. Woningstichting wil van ‘lastige huurder’ af en vordert ontruiming. Ontruiming niet toegewezen. Huurder is wel veel te ver gegaan met zijn kwetsende vlogs, maar krijgt nog een kans. Hij krijgt wel een contactverbod, een verbod op negatieve uitlatingen en een gebod om de onrechtmatige uitlatingen van Facebook te halen, op straffe van dwangsommen.

Deelgeschil. Geschil over medische aansprakelijkheid. Het gaat feitelijk om een incassogeschil, nu alleen de buitengerechtelijke kosten ter discussie staan en een oordeel over die buitengerechtelijke kosten niet kan bijdragen aan het tot stand komen van een minnelijke regeling. De rechtbank kan het oordeel van verzekeraar Centramed dat de buitengerechtelijke kosten bij een inhoudelijke beoordeling nimmer de dubbele redelijkheidstoets zullen kunnen doorstaan dan ook zonder meer billijken.

Strafrecht. Veroordeling voor plegen van ontucht met minderjarige stiefzoon, zoon en dochter en bezit van kinderporno. De rechtbank wijst de stiefzoon € 5.000 aan immateriële schadevergoeding toe. Aan zowel de zoon als aan de dochter wordt een bedrag van € 10.000 toegewezen (het misbruik bij de zoon en dochter bestond mede uit het seksueel binnendringen van hun lichaam). Alle drie lijden zij aan PTSS.

Strafrecht. Veroordeling voor zware mishandeling, twee pogingen tot zware mishandeling en mishandeling. De rechtbank acht € 15.000 immateriële schadevergoeding billijk. De fysieke gevolgen (40% zichtverlies, gevoelsverlies en lensophanging) hebben in combinatie met de impact van het voorval ook tot gevolg dat benadeelde anders in het leven staat nu zij onder meer angst ervaart bij het fietsen en ernstig gehinderd wordt in haar algemene dagelijkse levensverrichtingen.

Verkeersongeval. Appellant vordert dat Unigarant (WAM-verzekeraar aanrijder) wordt veroordeeld tot betaling van de buitengerechtelijke kosten. Het hof oordeelt dat vijftig procent van de kosten in de periode april tot en met oktober 2016 voldoen aan de dubbele redelijkheidstoets.