Socialezekerheidsrecht. Beëindiging ZW-uitkering. Uit de door appellante in hoger beroep ingediende medische informatie, voor zover betrekking hebbend op de psychische toestand van appellante, blijkt niet dat de artsen van het UWV de psychische belastbaarheid op de datum in geding onjuist hebben vastgesteld en dat appellante door haar psychische klachten meer beperkingen had voor het verrichten van arbeid.

Socialezekerheidsrecht. Verzoek herziening boetebesluit. CAK heeft hangende hoger beroep te kennen gegeven dat het bestreden besluit niet langer wordt gehandhaafd. Appellant wil een vergoeding voor zijn juridische kosten en immateriële schade. De Raad acht het voorstelbaar dat bij appellant psychisch onbehagen is ontstaan door de besluitvorming, maar acht het niet aannemelijk dat appellant zodanig heeft geleden dat sprake is van geestelijk letsel dat kan worden beschouwd als een aantasting in de persoon ex artikel 6:106 BW. Geen overschrijding van de redelijke termijn.

Ambtenarenrecht. Appellant was werkzaam bij het Ministerie van Defensie. Hij stelt dat er onrechtmatig is gehandeld door de staatssecretaris. De gevraagde immateriële schade bedraagt € 85.000. Staatssecretaris heeft voldoende aangetoond dat hij niet in zijn zorgplicht jegens appellant is tekortgeschoten. De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraken en wijst het verzoek tot schadevergoeding af.

Socialezekerheidsrecht. Afwijzing aanvraag om zorg op grond van de Wlz. Betrokkene is op 10 april 2019 overleden. De gemachtigde van betrokkene heeft kenbaar gemaakt dat de echtgenote en de kinderen van betrokkene de procedure als erfgenamen van betrokkene willen voortzetten. Het hebben van een louter formeel of principieel belang is onvoldoende voor het aannemen van (voldoende) procesbelang.

Socialezekerheidsrecht. Aanvraag ZW-uitkering is afgewezen. De Raad sluit zich aan bij de rechtbank. Een nieuw neuropsychologisch onderzoek is de enige manier om een verslechtering van de cognitieve klachten en beperkingen te objectiveren. Voor het onderpresteren zijn geen duidelijke aanwijzingen naar voren gekomen wat dit onderpresteren heeft veroorzaakt waardoor geen objectivering van de gestelde cognitieve verslechtering. Geen nieuwe medische feiten ingediend in hoger beroep.

Ambtenarenrecht. Appellant was vanwege PTSS niet meer geschikt voor politiewerkzaamheden. De korpschef kan een beroep doen op verjaring. Appellant heeft ter zitting van de Raad bevestigd dat hij in 1994 kennis heeft genomen van het rapport. Geen bijzondere omstandigheid. De omstandigheden dat, zoals appellant heeft aangevoerd, rond 1994 de inzichten over PTSS nog niet zo ver waren ontwikkeld als nu het geval is en dat ook de rechtspositionele aanspraken bij PTSS nog niet in de huidige vorm bestonden, maken dat niet anders.

Strafrecht. Aanslag Utrechtse tramschutter. Rechtbank wijst onder andere immateriële schadevergoeding, affectieschade en shockschade toe aan slachtoffers en nabestaanden.

A.P. v. Slowakije. Schending van artikel 3 EVRM. Mishandeling door politie en onderzoek naar die gestelde mishandeling. Veroordeling tot betaling van € 5.000 aan immateriële schadevergoeding en € 4.500 aan proceskosten.

Y. v. Bulgarije. Schending van artikel 3 en 8 EVRM ten aanzien van onderzoek naar verkrachting. Veroordeling tot betaling van € 7.000 aan immateriële schadevergoeding.

Socialezekerheidsrecht. Geen recht op Wajong-uitkering, appellante kan meer dan 75% van het maatmaninkomen verdienen. Het UWV heeft zich terecht en op goede gronden op het standpunt gesteld dat uit de door appellante overgelegde medische gegevens niet blijkt dat bij haar sprake was van ernstiger beperkingen dan waarvan bij de totstandkoming van het besluit is uitgegaan.