Strafrecht. Verdachte veroorzaakt een auto-ongeluk waarbij een vriend van hem, die op de bijrijdersstoel zat, overleed. De verdachte was toen onder invloed van alcohol en drugs. De rechtbank oordeelt dat de verdachte het ongeluk heeft veroorzaakt door aanmerkelijk onvoorzichtig en onoplettend te rijden. De dood van het slachtoffer is te wijten aan het onverantwoordelijke gedrag van de verdachte. De vader van het slachtoffer vordert € 20.000 aan affectieschade en de moeder van het slachtoffer vordert € 17.500 aan affectieschade. De rechtbank acht de gevorderde bedragen toewijsbaar met toepassing van het Besluit vergoeding affectieschade.

Strafrecht. Trouwstoetzaak 30 augustus 2019 Rotterdam. De rechtbank oordeelt dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan een poging tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel aan een politieagent. Verdachte heeft het slachtoffer van achteren benaderd en met een harde vuistslag op het hoofd en de nek geslagen. Het slachtoffer is op de grond gevallen en is enige tijd buiten bewustzijn geweest. Hierdoor heeft het slachtoffer een whiplash opgelopen. Het incident heeft door de media-aandacht maatschappelijke verontwaardiging opgeroepen. De rechtbank stelt de immateriële schade vast naar maatstaven van billijkheid op € 1.500.

Bevoegdheidsincident. Eiser heeft als gevolg van zijn werkzaamheden aan boord van een schip, onder andere het regelmatig tillen van zware ladingen, een blessure opgelopen waardoor hij arbeidsongeschikt is geworden. Op dat moment voer het schip tussen Nederland en Duitsland. Eiser stelt dat GCCL Malta, GCCL Croatia en Aria Schiff hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de schade. De vordering van eiser valt echter niet binnen de bevoegdheid van de Rijnvaartrechtbanken zoals deze is voorzien in de Akte van Mannheim. De rechtbank oordeelt dat zij ook niet bevoegd is op grond van Lugano II en Brussel I bis.

Zoon die werkzaamheden voor vof van vader en broer verricht krijgt een eenzijdig verkeersongeval. Ten gevolge van het ongeval heeft hij onder meer ernstig hersenletsel opgelopen en hij is op dit moment volledig arbeidsongeschikt. Het hof oordeelt dat de vof aansprakelijk is op grond van artikel 7:611 BW. ASR geeft geen dekking, omdat er geen verzekering is afgesloten voor de eigen schade van een ondergeschikte die schade als bestuurder van een motorrijtuig veroorzaakt. ASR heeft geen waarschuwingsplicht voor dekkingshiaat en de assurantietussenpersoon is niet tekortgeschoten.

Deelgeschil. Werkgeversaansprakelijkheid. Werkneemster wordt bij binnenkomst van het pand van de werkgever geraakt door elektronische toegangspoortjes. Sindsdien ondervindt werkneemster klachten en beperkingen en zij is, ondanks (medische) behandeling, volledig arbeidsongeschikt verklaard. De kantonrechter stelt voorop dat aan de zorgplicht van de werkgever met betrekking tot het geven van instructies over het gebruik van dergelijke veelgebruikte toegangspoortjes in het algemeen geen al te hogen eisen worden gesteld. In dit specifieke geval waarin voor de werkgever echter duidelijk was dat de poortjes en/of de kaartlezers niet altijd even goed werkten en dat de werknemers ook niet goed wisten hoe de poortjes correct moesten worden gebruikt, had van de werkgever meer instructie met betrekking tot het gebruik van de toegangspoortjes mogen worden verwacht.

Tussenbeschikking. Verzoeker is behandeld voor een incomplete dwarslaesie nadat hij meerdere keren ten val is gekomen. Hij stelt dat de behandelend artsen en de verpleegkundigen van het ziekenhuis toerekenbaar tekort zijn geschoten althans hebben gehandeld in strijd met de daartoe vereiste zorgvuldigheid, als bedoeld in artikel 7:453 BW. Er zou een onjuiste, dan wel te late diagnose gesteld zijn door het ziekenhuis waardoor er geen adequate zorgbehandeling/nabehandeling heeft plaatsgevonden. De rechtbank wijst het verzoek om een voorlopig deskundigenbericht toe. Partijen hebben overeenstemming bereikt over de persoon en vraagstelling.

Strafrecht. Veroordeling van minderjarige verdachte voor doodslag, poging tot afpersing in vereniging en voorbereidingshandelingen daartoe. De door de ouders van het slachtoffer gevorderde affectieschade van € 20.000 per persoon wordt toegewezen. De moeder krijgt een deel van de gevorderde shockschade (€ 10.000), omdat zij het slachtoffer heeft aangetroffen, getuige was van diverse reanimatiepogingen en als gevolg daarvan aan PTSS lijdt. De vorderingen van het broertje en de vordering van de vader tot vergoeding van shockschade worden niet-ontvankelijk verklaard. Het broertje is geen ‘naaste’ in de zin van artikel 6:108 lid 4 aanhef en onder g BW.

Strafrecht. Veroordeling voor poging tot doodslag van slachtoffer 1 en mishandeling van slachtoffer 2. Verdachte heeft meermalen met een mes in de richting van het gezicht en lichaam van slachtoffer 1 gestoken en gesneden. Als gevolg hiervan heeft slachtoffer 1 aan zijn neus, hand en pols letsel opgelopen en is hij geopereerd aan zijn verwondingen. De rechtbank stelt de geleden immateriële schade naar billijkheid vast op een bedrag van € 12.371. Daarnaast heeft verdachte slachtoffer 2 in zijn rechteronderarm gestoken. De vordering tot € 3.000 aan immateriële schade wordt toegewezen.

Strafrecht. Conclusie advocaat-generaal inzake een beslissing ten aanzien van de vordering van de benadeelde partij. Kan de deelneming aan de gedragingen (openlijke geweldpleging) in groepsverband verdachte worden toegerekend? Het hof heeft geoordeeld dat de verdachte voor de door de benadeelde partij geleden schade hoofdelijk aansprakelijk is. Verwezen wordt naar de conclusie van advocaat-generaal Hofstee betreffende een viertal vereisten waaraan voor de toepassing van artikel 6:166 lid 1 BW moet zijn voldaan. Het hof heeft toereikend gemotiveerd waarom verdachte hoofdelijk aansprakelijk is voor de schade van de benadeelde partij. De eis dat de gedragingen de deelnemer aan het groepsverband hoofdelijk ‘kunnen worden toegerekend’ heeft slechts een beperkte aanvullende functie.

Strafrecht. Veroordeling voor doodslag op (ex-)vriendin en veroordeling voor mishandeling van een ambtenaar gedurende of ter zake van de rechtmatige uitoefening van zijn bediening. De moeder van de vrouw krijgt € 20.000 voor shockschade en € 17.500 voor affectieschade toegewezen, en haar vader € 17.500 voor affectieschade. Haar zoon krijgt een vergoeding van € 10.000 voor immateriële schade (persoonsaantasting) en € 20.000 voor affectieschade. De affectieschadevordering van de stiefvader van de vrouw wordt afgewezen. De arrestantenverzorger krijgt een vergoeding van € 400 voor (immateriële) schade.