Schadevergoeding ex artikel 10:12 Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg. Verzoeker is gedwongen opgenomen geweest zonder rechtsgeldige titel.

Een op tegenspraak gewezen strafvonnis is in kracht van gewijsde gegaan. Artikel 161 Rv. Onrechtmatige daad als gevolg van mishandeling. Gevorderd voorschot op de (immateriële) schade deels toegewezen.

Caribische zaak. Internationaal privaatrecht. Kan aan de regel van Frans verzekeringsrecht, die dekkingsbeperking voor lichamelijk letsel verbiedt, als dwingende bepaling (voorrangsregel) gevolg worden toegekend indien de verzekeringsovereenkomst wordt beheerst door het recht van Sint Maarten (art. 7 lid 1 EVO)? Het hof heeft verzuimd om een afweging te maken tussen de belangen die worden gediend door toepassing te geven aan de Franse regel en de belangen die worden gediend door toepassing te geven aan het recht van Sint Maarten.

Ontruiming huurwoning. Gevorderde materiële en immateriële schadevergoeding wordt afgewezen, omdat huurder de schade onvoldoende heeft onderbouwd.

Bevoegdheidsincident. Eiser meent dat Vivat Schadeverzekeringen de door hem als gevolg van een verkeersongeval geleden schaden dient te vergoeden. Vivat beroept zich voor alle weren op de (absolute) onbevoegdheid van de kantonrechter. De vordering is van onbepaalde waarde, terwijl niet gebleken is van duidelijke aanwijzingen dat het gevorderde geen hogere waarde vertegenwoordigt dan € 25.000. De kantonrechter verklaart zich onbevoegd.

Werkneemster is medewerker van de Ambassade te Nigeria. Zij heeft melding gedaan van een vermoeden van integriteitsschendingen door een nieuwe ambassadeur. Het ontslag van werkneemster houdt verband met haar klokkenluidersmelding. Zij heeft recht op billijke schadevergoeding. Voor een vergoeding van smartengeld is echter alleen ruimte, mits er sprake zou zijn van een oogmerk (van de zijde van de Staat) om schade toe te brengen of in geval van lichamelijk letsel. Van beide is niet gebleken, dus de vordering tot betaling van immateriële schadevergoeding wordt afgewezen.

Deelgeschil. Door een bedrijfsongeval functioneert de rechterhand van werknemer niet meer en ervaart hij psychische klachten. Werkgever is aansprakelijk voor de door werknemer geleden en te lijden materiële en immateriële schade als gevolg van het bedrijfsongeval. Werkgever heeft de behandeling van de aanspraak van werknemer op schadevergoeding niet (goed) opgepakt. Of de volledige schade door werkgever dient te worden vergoed, staat nog niet vast. Wel dient werkgever de kosten van dit deelgeschil te vergoeden.

Werknemer is een bedrijfsongeval overkomen waardoor hij een gecompliceerde beenbreuk heeft opgelopen en arbeidsongeschikt is geraakt. Werkgever heeft werknemer op staande voet ontslagen wegens afwezigheid bij re-integratiewerkzaamheden terwijl hij systematisch elders werkzaamheden verrichtte. Niet kan worden geconcludeerd dat werknemer zijn pijnklachten heeft geveinsd. Wel heeft werknemer het vertrouwen van de werkgever verspeeld. Het hof bepaalt de billijke vergoeding in plaats van herstel op € 16.000.

Meppelse ree eindelijk ook op rechtspraak.nl. Bestuurder van een auto wijkt als reactie op het plotseling vlak voor diens auto oversteken van een ree uit en botst frontaal op een tegenligger, waarbij de bestuurder overlijdt en de tegenligger zwaar wordt verwond. Is deze achteraf bezien onjuiste en fatale reactie niet onbegrijpelijk en hem niet als schuld aan te rekenen? Onder de omstandigheden dat niet blijkt dat (de verzekeraar van de) bestuurder heeft aangevoerd dat een minder gevaarlijke reactie niet mogelijk was, de bestuurder de gevaarlijke manoeuvre maakte kort na het passeren van een voor overstekend wild waarschuwend bord en het hof er met het oordeel dat sprake was van ‘error in extremis’ moet van zijn uitgegaan dat een andere reactie mogelijk geweest was, kan niet worden geoordeeld dat de bestuurder rechtens geen enkel verwijt te maken valt.

Eiser heeft ernstig letsel opgelopen door een val tijdens een worsteling met gedaagde in de Johan Cruijff Arena. Gedaagde heeft daarbij als eerste fysiek geweld gebruikt en heeft zich bewust agressief jegens eiser gedragen. Daarom is gedaagde aansprakelijk voor de schade die eiser lijdt. Omdat eiser ook met fysiek geweld op gedaagde heeft gereageerd, wordt de schade voor een derde aan hemzelf toegerekend en wordt (na toepassing van de billijkheidscorrectie) gedaagde aansprakelijk gehouden voor 75% van de schade. In de vrijwaringszaak komt de WA-verzekeraar van gedaagde een beroep op de opzetclausule toe.