Volgens echtgenote is haar man overleden als gevolg van een bedrijfsongeval bij de ex-werkgever en zij stelt de werkgever daarvoor aansprakelijk. Volgens de echtgenote heeft haar overleden man tijdens zijn dienst een (lege) pallet tegen zich aan gekregen waar hij een blauwe plek aan heeft overgehouden. De volgende dag heeft hij zich ziek gemeld, zijn toestand verslechterde en een week later is de man overleden als gevolg van een groep-A-streptokokkeninfectie met daarbij multi-orgaanfalen. De rechtbank is van oordeel dat de vordering van de vrouw niet kan slagen. De werkgever heeft aan haar zorgplicht voldaan. Er is aangetoond dat de werkgever alle algemene veiligheidsmaatregelen heeft getroffen en uit het de RI&E die in het geding is gebracht volgt dat de specifieke werkzaamheden met pallets niet als risicovol zijn beoordeeld. Haar echtgenoot is aan een zeldzame dodelijke infectie overleden en er was niets wat de werkgever kon doen om dit te voorkomen.

Deelgeschil. Aanrijding tussen een fietser en een automobilist, met schade voor de fietser tot gevolg. De verzekeraar van de automobilist heeft de aansprakelijkheid voor de gevolgen van het ongeval erkend, maar vindt dat zij niet meer dan 50% van de schade hoeft te vergoeden. In deze deelgeschilprocedure vordert de fietser dat de automobilist voor meer dan 50% aansprakelijk is voor het ongeval. De rechtbank oordeelt dat beide partijen een aandeel hebben in het ontstaan van het ongeval. De fietser heeft een verkeersfout gemaakt door de automobilist geen voorrang te verlenen en de automobilist had volgens de rechtbank bij het naderen van de oversteekplaats vaart moeten verminderen. Naar het oordeel van de rechtbank is het aandeel van de fietser echter groter dan die van de automobilist. Als de fietser de automobilist voorrang zou hebben verleend, zou het ongeval niet zijn gebeurd. Als de automobilist vaart zou hebben geminderd, is het goed mogelijk dat het ongeval nog steeds zou zijn gebeurd en de fietser daar nog steeds (ernstig) letsel aan zou hebben overgehouden. De rechtbank bepaalt de eigen schuld van de fietser op een percentage van 75%. Het ongeval is voor 25% aan de automobilist toe te rekenen. De rechtbank ziet reden om een billijkheidscorrectie toe te passen. De fietser kampte al met beperkingen, maar is nog verder beperkt door het ongeval.

Deelgeschil. Bij een patiënt is na een operatie aan een breuk in haar arm zenuwletsel ontstaan. Voor de gemaakte medische fout is de aansprakelijkheid erkend. Bij de schadeafwikkeling hebben partijen gezamenlijk deskundigen benaderd, waaruit een deskundigenrapport is gerold. De patiënt kan zich onder andere niet vinden in het neurologisch deel van het rapport. In deze deelgeschilprocedure gaat het om de vraag of partijen aan dit rapport zijn gebonden. De rechtbank oordeelt dat het rapport bruikbaar is. Het is in gezamenlijke opdracht aangevraagd, partijen waren het eens over de vragen en over de personen van de drie deskundigen die het onderzoek zouden uitvoeren, de medische informatie die relevant was is aan de deskundigen gegeven, partijen hebben opmerkingen kunnen maken over het concept, de deskundigen hebben daar ook adequaat op gereageerd, het rapport is op een zorgvuldige manier tot stand gekomen en het rapport bevat een duidelijke toelichting waarom de deskundigen tot deze conclusies zijn gekomen. De stelling dat er geen medisch objectiveerbare verklaring is gegeven voor duurbelasting en van duurbelasting (dus) geen sprake kan zijn wordt verworpen. Medisch niet-objectiveerbare beperkingen betekent juridisch niet dat het zich niet kan voordoen.

Patiënt heeft in het Vumc aangezichtsoperaties laten verrichten, bestaande uit een neuscorrectie, adamsappelreductie en een voorhoofdscorrectie met wenkbrauwlift. De patiënt stelt het ziekenhuis aansprakelijk wegens medisch onzorgvuldig handelen. Het verzoekschrift strekt ertoe dat de rechtbank een voorlopig deskundigenbericht zal bevelen. De rechtbank benoemt een MKA-chirurg als deskundige.

Deelgeschil. Detentie van vrouw wordt beëindigd, omdat zij vanwege haar medische situatie detentieongeschikt is verklaard. In deze deelgeschilprocedure stelt de vrouw de Staat aansprakelijk wegens medisch onzorgvuldig handelen (van de medische dienst van de PI). Zij legt aan haar vordering ten grondslag dat de medische dienst haar klachten niet serieus heeft genomen, onvoldoende op de hoogte was van haar medische geschiedenis en medische gesteldheid en eerder had moeten starten met bekkenbodemfysiotherapie. De rechtbank oordeelt met inachtneming van de bevindingen van de medisch adviseurs dat sprake is geweest van een toerekenbare tekortkoming van de medische dienst jegens de vrouw in de nakoming van de tussen hen bestaande geneeskundige behandelingsovereenkomst. De Staat is aansprakelijk voor de schade. De rechtbank wijst een voorschot van € 2.250 toe, bestaande uit kosten voor medische zorg en smartengeld.

Tramongeval waarbij een voetganger ernstig gewond is geraakt. De vraag die in hoger beroep voorligt is in welke mate de werkgever van de trambestuurder (HTM) aansprakelijk is voor de schade van de voetganger als gevolg van het ongeval. Anders dan de rechtbank (50%), is het hof van oordeel dat HTM voor 85% aansprakelijk is voor de schade. Aan de voetganger kan worden toegerekend dat zij alvorens de trambaan over te steken niet eerst (voldoende) naar links heeft gekeken of er vanuit die richting een tram aan kwam rijden. Aan HTM wordt toegerekend dat de trambestuurder geen aangepaste (veilige) snelheid heeft aangehouden alvorens met de tram de middenberm op te rijden, dat hij bij het zien van de voetganger geen noodremming heeft uitgevoerd en dat hij niet (tijdig) een belsignaal heeft gegeven. Het komt voor rekening en risico van HTM dat zij hebben nagelaten een ongevalsanalyse te verrichten en de tachograafgegevens uit te lezen. Dit alles brengt naar het oordeel van het hof mee dat het ongeval in redelijkheid voor 25% aan de voetganger en voor 75% aan HTM dient te worden toegerekend (in causale zin). Het hof past de billijkheidscorrectie toe, in die zin dat HTM voor 85% aansprakelijk is voor de schadelijke gevolgen van het ongeval. De voetganger heeft door het ongeval zeer ernstig en blijvend letsel opgelopen wat ernstige gevolgen gehad op het gebied van loonvormende arbeid, huishoudelijke werkzaamheden en doe-het-zelfactiviteiten, alsmede op het dagelijks leven.

Tussenvonnis. Geschil tussen de gemeente en verzekeraars over dekking ter zake van een ernstig arbeidsongeval van een uitzendkracht tijdens een reparatie aan een vuilniswagen. De gemeente is een raamovereenkomst aangegaan met de formele werkgever van de betreffende uitzendkracht. De gemeente is van oordeel dat de schade van de uitzendkracht die het gevolg is van het ongeval gedekt is onder de AVB-polis óf de WAM-polis óf de Wegas plus-polis en dat de verzekeraars dus gehouden zijn tot vrijwaring van de gemeente. De rechtbank gaat de verschillende verzekeringen langs en komt tot de conclusie dat de WAM-verzekering dekking biedt. Volgens de rechtbank is sprake van een werkrisico: het ongeval heeft zich voorgedaan tijdens een (poging tot) reparatie van een beladingssysteem met als doel dat het systeem weer containers kon beladen en legen in de laadbak van de vuilniswagen. Verder oordeelt de rechtbank dat de uitzendkracht geen feitelijke controle had over het mechanisme ten tijde van het ongeval. Dit leidt tot de conclusie dat de uitzendkracht op het moment van het ongeval geen bediener was van het werkmaterieel in de zin van de uitsluitingsclausule vermeld op het polisblad.

Regres formele werkgever op materiële werkgever. Uitzendkracht in de functie van chauffeur/belader heeft tijdens de uitoefening van zijn werkzaamheden ernstig letsel opgelopen, waaronder een hartstilstand, een verbrijzelde borstkas, een klaplong, bloedingen en een ontwrichte linkerschouder. De uitzendkracht heeft zijn formele werkgever aansprakelijk gesteld voor de gevolgen van het ongeval. De bedrijfsaansprakelijkheidsverzekeraar en de formele werkgever hebben op grond van een vaststellingsovereenkomst in totaal € 242.032,19 aan schade en kosten betaald. In deze procedure vorderen de bedrijfsaansprakelijkheidsverzekeraar en de formele werkgever dat de materiële werkgever aansprakelijk is voor het arbeidsongeval en in onderlinge verhouding volledig draagplichtig is voor de schade, waarbij zij zich beroepen op een bepaling uit de raamovereenkomst waarin artikel 7:658 lid 4 BW als uitgangspunt is genomen. De rechtbank oordeelt dat de materiële werkgever naast de formele werkgever aansprakelijk is, omdat de materiële werkgever niet de juiste voorzorgsmaatregelen heeft genomen en dus tekort is geschoten in haar zorgplicht. Wat betreft de draagplichtigheid voor de schade oordeelt de rechtbank dat de zorgplichtschending volledig bij de materiële werkgever ligt, nu zij verantwoordelijk was voor de veiligheid en werkomstandigheden. Gelet op de omvang en de complexiteit van het letselschadedossier en de korte tijd die de materiële werkgever heeft gehad om de stukken die met de vermeerderde eis zijn overgelegd, te beoordelen, krijgt zij de gelegenheid om zich bij akte uit te laten over de inhoud van de akte eisvermeerdering met bijbehorende producties.

Vrouw stelt schoonheidsspecialiste aansprakelijk voor ontstekingen na siliconeninjecties in 2015. Voor beide partijen is duidelijk dat de vrouw vanaf het begin bekend was met de aansprakelijke persoon. Bovendien zegt de vrouw dat zij de schoonheidsspecialiste al vrij snel na de behandeling heeft gebeld met de mededeling dat zij klachten ondervond na de behandeling. Partijen zijn het niet eens op welk moment de vrouw bekend was met de schade. Gelet op een brief van een arts leidt de rechtbank af dat de vrouw in elk geval in 2016 bekend was met de schade. De vordering is verjaard en wordt afgewezen.

Tussenvonnis. In een eerder tussenvonnis heeft de rechtbank geoordeeld dat een man jegens een andere man onrechtmatig heeft gehandeld door hem met een mes te steken en gehouden is tot vergoeding van de geleden schade. Het slachtoffer heeft een aanzienlijke schadevergoeding gevorderd, stellende dat hij blijvend arbeidsongeschikt is geraakt. De man die met het mes heeft gestoken heeft de vordering gemotiveerd betwist. De rechtbank heeft behoefte aan voorlichting door een of meer onafhankelijke deskundigen. De rechtbank benoemt één verzekeringsgeneeskundige en één arbeidsdeskundige. Partijen mogen zich uitlaten over de voorgestelde vraagstelling.