Vrouw stelt dat zij is gestruikeld over een loszittende, scheve stoeptegel, waardoor zij letsel aan haar pols en hand heeft opgelopen. De vrouw vordert in deze procedure dat de gemeente aansprakelijk is voor haar schade. De rechtbank kan op basis van de verklaring van de vrouw niet vaststellen over welke stoeptegel zij is gestruikeld, ook niet ongeveer. De rechtbank kan dus ook niet vaststellen dat de stoep op de plek waar zij is gestruikeld te veel hoogteverschil had en daardoor gevaar opleverde. De gemeente is niet aansprakelijk ex artikel 6:174 BW.

De vraag die in hoger beroep voorligt is of de kosten ten aanzien van het houden van een voorlopig getuigenverhoor binnen het bereik van artikel 1019aa Rv vallen. De rechtbank heeft eerder een verzoek tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor afgewezen en heeft de proceskosten gecompenseerd in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt. Verzoeker is van mening dat de rechtbank ten onrechte een beslissing heeft gegeven over de proceskosten ten aanzien van het voorlopig getuigenverhoor. Hij voert onder meer aan dat hij door de proceskostenveroordeling niet in staat is om de proceskosten gemoeid met het verzoek voorlopig getuigenverhoor, bij de wederpartijen in rekening te brengen. Die wederpartijen zijn in een (gelijktijdige) beschikking in een deelgeschilprocedure hoofdelijk aansprakelijk jegens verzoeker bevonden, in verband met een arbeidsongeval. Het hof acht de beslissing van de rechtbank te bepalen dat iedere partij de eigen proceskosten draagt juist en bekrachtigt het vonnis van de rechtbank. Overigens vermag het hof niet in te zien dat de werkelijk gemaakte advocaatkosten, voor zover redelijk, door het uitspreken van een beslissing over de proceskosten niet meer op enigerlei wijze onderdeel uit zouden kunnen maken van een (integrale) minnelijke regeling tussen partijen in deze letselschadezaak. De stelling dat het meeste werk feitelijk is verricht bij het inleiden van de eerste – de onderhavige – procedure (bladzijde 5, voorlaatste alinea van het beroepschrift) komt het hof niet als onaannemelijk voor.

Kort geding. In een eerder vonnis heeft de rechtbank geoordeeld dat de werkgever aansprakelijk is voor de schade als gevolg van een arbeidsongeval. Sindsdien zijn door de rechtbank verschillende bedragen aan schadevergoeding toegewezen, waaronder € 11.000 aan een algemeen voorschot en € 20.000 aan immateriële schadevergoeding. De vordering van de werknemer tot toekenning van een voorschot op de materiële schade die als gevolg van een arbeidsongeval is geleden wordt afgewezen. Gelet op de verschillende standpunten van partijen over de verschuldigdheid en hoogte van de gestelde schadeposten leent deze vordering zich niet voor behandeling in kort geding. De in reconventie gevorderde opheffing van het gelegde eigenbeslag wordt ook afgewezen.

Deelgeschil. Arbeidsongeval. Na het met een heftruck plaatsen van een zware rubberen rol transportband in de bok van een machine, is de werknemer in de machine gaan staan om het bindlint door te snijden. Hierdoor is het uiteinde/de flap van de rol naar beneden geklapt en op de werknemer terechtgekomen. In zijn rechterhand had werknemer een scherp stanleymes dat door de klap in zijn linkeronderarm is gesneden, waarbij verschillende pezen zijn geraakt. De rechtbank oordeelt dat de werkgever onvoldoende (eenvoudig te nemen) maatregelen heeft getroffen om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade zou lijden. Bovendien heeft de werkgever onvoldoende toezicht gehouden op het opvolgen van (mondelinge) instructies.

Bij het oversteken van een weg is een 6-jarige jongen aangereden door een automobilist. Als gevolg van dit ongeval is bij de jongen een schedeltrauma vastgesteld. De WAM-verzekeraar heeft de aansprakelijkheid erkend. De verzekeraar dient een verzoekschrift voorlopig deskundigenbericht in; de advocaat van de ouders van de jongen start kort daarna een deelgeschil. Beide verzoeken komen tijdens een mondelinge behandeling aan de orde. Dat het verzoekschrift voorlopig deskundigenbericht eerder op de griffie van de rechtbank is ontvangen dan het verzoekschrift in de deelgeschilprocedure betekent niet dat dat per definitie ook de volgorde is waarin de rechtbank de verzoeken behandelt. Leidend is wat partijen nu precies verdeeld houdt, hoe de discussie daarover buiten rechte is verlopen en wat voor het bereiken van een oplossing de meest geschikte en voor de hand liggende stap is. De rechtbank komt dan tot de conclusie dat het deelgeschil prevaleert boven het voorlopig deskundigenbericht. De rechtbank wijst de vorderingen in deelgeschil (onder meer tot het – blijven – vergoeden van bepaalde doorlopende schadeposten) toe. Het verzoek van de verzekeraar tot het houden van een fysiek deskundigenbericht wordt afgewezen en het oordeel over het subsidiaire verzoek tot het houden van een papieren expertise wordt aangehouden. Dit om partijen daarover buiten rechte in de gelegenheid te stellen tot overeenstemming te komen. De rechtbank geeft in de beschikking voorts een dringend advies om in de schaderegeling rekening te houden met de kwetsbaarheid van de jongen.

Vrouw is met een Birò (een klein licht autootje) tegen een verzinkbare paal (poller) aangereden en vordert schadevergoeding van de gemeente op grond van onrechtmatige gevaarzetting. De rechtbank heeft geoordeeld dat de gemeente voldoende veiligheidsmaatregelen heeft genomen en heeft de vordering afgewezen. Daartegen komt de vrouw in hoger beroep. Het hof bekrachtigt het vonnis. De combinatie van waarschuwingsmaatregelen, namelijk een verkeersbord op ruime afstand voor de poller, knipperende rode lichten, een klein stoplicht, een wegversmalling en zwart/witte reflectiepaaltjes, was volgens het hof daarmee toereikend. Geen aansprakelijkheid van de wegbeheerder.

Beroepsaansprakelijkheid advocaat in letselschadezaak. Cliënt, die slachtoffer was van een mishandeling, verwijt zijn advocaat dat zij zijn vordering tot schadevergoeding heeft laten verjaren. De advocaat had zich namens de cliënt gesteld als benadeelde partij in de strafzaak, maar het OM verzaakte de cliënt op te roepen voor de zitting. Nadien heeft de advocaat zijn belangen onvoldoende behartigd, waardoor langs civielrechtelijke weg zijn vordering tot schadevergoeding is verjaard. Het schikkingsvoorstel van het OM heeft de cliënt niet geaccepteerd. Net als de rechtbank, oordeelt het hof dat de advocaat tekort is geschoten, zij het dat het hof de tekortkoming anders inkleurt. De vordering tot schadevergoeding is door de tekortkomingen verjaard. De vraag is nog, welk bedrag in de civiele procedure zou zijn toegewezen. Het hof wijst voor de materiële schade schattenderwijs een bedrag van € 225 toe en gelet op alle omstandigheden van het geval acht het hof voor deze situatie een immateriële schadevergoeding van € 1.500 passend.

Bepaling mondelinge behandeling na tussenarrest in letselschadezaak. In een eerder tussenarrest heeft het hof partijen in de gelegenheid gesteld om zich uit te laten over een drietal overwegingen van het hof: de mouches volantes, het behandeltraject en het verlies aan arbeidsvermogen. Wat betreft de mouches volantes oordeelt het hof op basis van het deskundigenbericht dat als gevolg van het geweldsincident de kans dat het slachtoffer zonder mishandeling op dezelfde leeftijd last had gekregen van mouches volantes 10% is. Het hof begroot de immateriële schade als gevolg van het verlies van deze kans op € 150. Bij deze stand in de procedure gelast het hof een mondelinge behandeling wat betreft het behandeltraject en het verlies aan arbeidsvermogen. Het slachtoffer dient zijn verlies aan arbeidsvermogen nadere te onderbouwen met stukken van het UWV.

Verwijzing naar schadestaatprocedure bij koolstofmonoxidelekkage uit een kachel van een gehuurde kamer. In een eerder tussenarrest heeft het hof overwogen dat niet duidelijk is of er causaal verband bestaat tussen de medische klachten van de huurder en de vrijgekomen koolmonoxide uit de defecte kachel in de door hem gehuurde kamer. Het hof oordeelt dat uit de overlegde huisartsenrapportage volgt dat de huurder al klachten had op een moment dat de kachel was gecontroleerd en in orde was bevonden. Dat alle klachten van de huurder het gevolg zijn van de veel later geconstateerde koolmonoxidelekkage kan niet worden vastgesteld. Er kan niet worden uitgesloten dat de klachten daardoor zijn verergerd. De huurder draagt in de schadestaatprocedure de bewijslast om aan te tonen dat de klachten zijn verergerd.

Vrachtwagenchauffeur is tijdens het lossen van buizen van een vrachtwagen met een heftruck bedolven geraakt onder de losgeraakte rollen buizen, ten gevolge waarvan hij is overleden. De partner van het overleden slachtoffer vordert in deze procedure vergoeding van de geleden en nog in de toekomst te lijden overlijdensschade. Partijen verschillen echter van mening over het antwoord op de vraag of het onderhavige geschil geschikt is voor behandeling in de deelgeschilprocedure. De rechtbank stelt vast dat partijen op meerdere onderdelen van mening verschillen. Zo verschillen partijen van mening over de vraag of sprake is van een arbeidsovereenkomst tussen de transportonderneming en het slachtoffer, dan wel dat slachtoffer als een zzp’er dient te worden beschouwd. Daarnaast verschillen partijen van mening over de feitelijke toedracht van het ongeval, de vraag of het slachtoffer bij het lossen van de vrachtwagen heeft gehandeld op instructie van de transportonderneming, dan wel op instructie van (de ondergeschikte van) de opdrachtgever en of sprake is van eigen schuld van het slachtoffer. Verder speelt er een dekkingsgeschil in de verhouding tussen de transportonderneming en haar verzekeraar, waar het slachtoffer in beginsel buiten staat. Kortom, het onderhavige geschil is veel te complex om in het kader van een deelgeschilprocedure ter beoordeling voor te leggen. De verzoeken worden afgewezen.