Strafrecht. Veroordeling voor medeplegen van diefstal met geweld en diefstal met braak. Benadeelde partij 1 (diefstal met geweld) krijgt € 2.000 immateriële schadevergoeding toegewezen (gevorderd: € 4.000). Benadeelde partij 2 (diefstal met braak) krijgt € 1.400 materiële schade vergoed. Vordering immateriële schade (€ 3.000) wordt afgewezen. De rechtbank overweegt dat immateriële schadevergoeding bij vermogensdelicten slechts in zeer bijzondere gevallen plaatsvindt. ‘Weliswaar worden vermogensdelicten veelal als zeer belastend ervaren (...) maar dit betekent nog niet dat sprake is van een aantasting in de persoon als bedoeld in artikel 6:106, eerste lid, onder b BW dan wel een andere grondslag voor toekenning van immateriële schade.’

Vordering tot vergoeding van shockschade strandt op het vereiste van directe confrontatie met (de ernstige gevolgen van) de onrechtmatige daad. De stelling van eiser dat aan de rechtstreeksheid van de confrontatie minder strenge eisen behoren te worden gesteld naarmate de normschending erger is, wordt door de rechtbank niet gevolgd, met verwijzing naar het arrest Vilt.

De gemeente is niet aansprakelijk voor een ongeval op een brug. Er is geen gebrek aan de brug of sprake van gevaarzetting.

Veroordeling voor doodslag (ECLI:NL:RBGEL:2016:6687), medeplegen brandstichting en poging tot wegmaken lijk (ECLI:NL:RBGEL:2016:6687; ECLI:NL:RBGEL:2016:6684 en ECLI:NL:RBGEL:2016:6688). Benadeelde partijen (echtgenote en kinderen) vorderen schadevergoeding. Gedeeltelijke toewijzing materiële schadeposten; niet-ontvankelijkheid ten aanzien van vorderingen inzake gederfd levensonderhoud; afwijzing immateriële schadevergoeding.

Incident in het Park Oikos, waarbij een meisje en haar moeder gebeten werden door wolven. Deelgeschil, vordering geleden (materiële en immateriële) schade. Aansprakelijkheidsverzekeraar niet aansprakelijk; poging tot treffen (buitengerechtelijke) schaderegeling benadeelden en Park Oikos alvorens eventuele start bodemprocedure.

Veroordeling voor doodslag (ECLI:NL:RBGEL:2016:6687), medeplegen brandstichting en poging tot wegmaken lijk (ECLI:NL:RBGEL:2016:6687; ECLI:NL:RBGEL:2016:6684 en ECLI:NL:RBGEL:2016:6688). Benadeelde partijen (echtgenote en kinderen) vorderen schadevergoeding. Gedeeltelijke toewijzing materiële schadeposten; niet-ontvankelijkheid ten aanzien van vorderingen inzake gederfd levensonderhoud; afwijzing immateriële schadevergoeding.

Strafrecht. Veroordeling voor afpersing, diefstal met geweld en mishandeling (slaan met vuisten en hamer). Het verweer dat benadeelde partij niet-ontvankelijk moet worden verklaard vanwege de late indiening ervan, wordt verworpen. De benadeelde partij kan zich immers tot het moment van de strafzitting in het proces voegen. Vordering inzake materiële schade (weggenomen goederen) toegewezen ad € 1.835,58. Immateriële schadevergoeding ad € 1.000.

Deelgeschil letselschade; arbeidsongeschiktheidsverzekering; verrekening van voordeel (artikel 6:100 BW), bestaande uit een verzekeringsuitkering; karakter van de verzekering: schade- of sommenverzekering? In dit geval een gemengd karakter. Aftrek premiebedragen van het te verrekenen voordeel? In dit geval drie jaarpremies.

Strafrecht. Veroordeling voor dood, aan schuld van verdachte te wijten, nu hij het slachtoffer een grote hoeveelheid methamfetamine heeft aangeboden. Nabestaanden (moeder en zus) vorderen € 500 materiële schadevergoeding voor reiskosten in een eventueel hoger beroep en € 17.500 immateriële schadevergoeding. De laatste schadepost baseren zij op Richtlijn 2012/29/EU. De rechtbank verklaart hen niet-ontvankelijk ten aanzien van de gevorderde reiskosten in hoger beroep, nu niet vaststaat dat en in welke omvang deze zullen worden gemaakt. De vordering inzake immateriële schade wordt afgewezen, nu het Nederlandse recht daarvoor geen grondslag biedt en ook aan de richtlijn geen aanspraak op affectieschade kan worden ontleend.

X/Veduma medisch adviseurs

Verzoekster heeft de medisch adviseur (Veduma) verzocht om op grond van artikel 35 lid 2 Wbp mededeling te doen van de medische stukken in haar dossier en afschriften te verstrekken. De rechtbank overweegt dat Veduma is ingeschakeld om te adviseren over het handelen van een gynaecoloog in het kader van een aansprakelijkstelling. De rechtbank verwijst naar Hof van Justitie EU 17 juli 2014, EHRC 2014/248 en oordeelt dat artikel 35 Wbp slechts ziet op de feitelijke persoonsgegevens en niet (ook) op de medische analyse die mede op basis van deze feitelijke persoonsgegevens wordt verricht. Maar ook indien het informatierecht zich wel zou uitstrekken over de medische analyse is Veduma niet gehouden daarvan mededeling te doen aan verzoekster. Het gaat hier om gegevens die de kern betreffen van het aan de gynaecoloog en het ziekenhuis in het kader van de aansprakelijkheidsprocedure gemaakte verwijt. Deze procespartijen hebben het recht zich vrijelijk en in beslotenheid op hun positie te beraden. Het verzoek wordt afgewezen.