Relativiteit bij onrechtmatige overheidsdaad. Eisers tot cassatie stellen Staat aansprakelijk wegens te late en onjuiste implementatie van Europese EPB-richtlijn. Met EPB-richtlijnen is beoogd te komen tot positieve milieueffecten als gevolg van verbeterde energieprestaties van gebouwen. Feit dat voor verwezenlijking van de doelstelling van de EPB-richtlijnen de betrokkenheid van met het opstellen van energiecertificaten belaste deskundigen vereist is, betekent niet dat de economische en financiële belangen van deze deskundigen worden beschermd door die richtlijnen, en evenmin dat die belangen zodanig nauw samenhangen met de door die richtlijnen nagestreefde doelstellingen dat zij op die grond onder het beschermingsbereik van die richtlijnen vallen.

Raad voor de Kinderbescherming heeft niet onrechtmatig gehandeld jegens moeder door de wijze waarop de Raad, in het kader van een beslissing over het gezag over het kind, onderzoek heeft gedaan naar het strafrechtelijke verleden van de vader. De Raad heeft niet tot taak zich te begeven in een afweging van de belangen van de ouders van het kind. Voorts heeft Openbaar Ministerie niet onrechtmatig gehandeld jegens de moeder door aan kennisgeving van voorwaardelijke niet-vervolging de voorwaarde te verbinden dat de moeder gedurende jaar geen strafbare feiten (meer specifiek: smaad) meer pleegt.

Civiele zaak Trafigura; Stichting treedt aanvankelijk op namens de slachtoffers, later mede als stichting als bedoeld in artikel 3:305a BW. Stichting niet-ontvankelijk vanwege ongeoorloofde wisseling van hoedanigheid door middel van wijziging van eis.

Strafrecht. Veroordeling voor mishandeling en poging tot zware mishandeling door medewerkers van een ggz-instelling te bijten, een kopstoot te geven en hen aan de haren te trekken. De benadeelde partij heeft lichamelijk letsel opgelopen. Daar komt bij dat het incident heeft plaatsgevonden terwijl de benadeelde partij werkzaam was als verpleegkundige en verdachte als patiënt geweld heeft gebruikt. Uit de verklaring van de benadeelde partij volgt dat dit incident mede daardoor een grote impact heeft gehad. Ten aanzien van de immateriële schade wordt een bedrag van € 800 toegekend.

Geïntimeerde heeft in 2000 bij een verkeersongeval letsel opgelopen en daarna het postwhiplashsyndroom ontwikkeld. In deze zaak zijn verschillende tussenarresten gewezen. Het hof ziet aanleiding om alsnog een meervoudige comparitie te houden, als partijen daar behoefte aan hebben. Het gaat er daarbij met name om dat alle drie de raadsheren die de beslissing zullen nemen kennis kunnen nemen van hetgeen door geïntimeerde en haar advocaat in een eerdere comparitie is toegelicht en de reactie van Amlin daarop. Het hof houdt verder iedere beslissing aan.

Artikel 3:310 e.v. BW en artikel 3:317 lid 1 BW. Niet in rechte is komen vast te staan dat sprake is geweest van een rechtsgeldige tweede stuiting van de aan de orde zijnde vordering. Vordering is verjaard. Vordering op erfgenamen wegens verkeersongeluk.

Strafrecht. Een 30-jarige man uit Alphen aan den Rijn is door de Rechtbank Midden-Nederland veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk. Hij achtervolgde een man uit Bilthoven die hij uiteindelijk voor zijn woning op de grond duwde en beroofde van € 13.000. De benadeelde partij heeft geen belang meer bij zijn vordering in het strafgeding, omdat hij reeds de civiele weg is ingeslagen. 

Eiser vordert voorschot op schadevergoeding in verband met aardbevingsschade. Hij vordert de veroordeling van NAM tot betaling van € 3.157.544,31. Aan zijn vordering legt hij ten grondslag dat NAM op grond van artikel 6:177 lid 1 sub b BW aansprakelijk is voor schade als gevolg van gaswinning. De voorzieningenrechter acht het in het kader van dit kort geding niet aannemelijk geworden dat de schade inderdaad is of wordt veroorzaakt door aardbevingen. Volgt afwijzing.

Strafrecht. Veroordeling voor seksueel binnendringen en ontucht met diverse jonge jongens in een periode van ruim acht jaar in Nederland, elders in Europa en India. Slachtoffer 1 heeft een vordering tot schadevergoeding ingediend van € 35.000 wegens immateriële schade. De vordering wordt toegewezen tot een bedrag van € 8.500. Slachtoffer 2 vordert € 50.000 smartengeld. De rechtbank acht een vergoeding van de immateriële schade tot een bedrag van € 17.500 billijk, gezien het langdurige en stelselmatige seksueel misbruik dat een grote impact heeft gehad op slachtoffer 2 en waardoor hij nog steeds lijdt aan een posttraumatische stressstoornis. 

Verzoekster heeft een keizersnede ondergaan en stelt dat daarbij een medische fout is gemaakt, omdat zij extreme pijnklachten zou hebben gehad. Haar stelling wordt echter tegengesproken door het medische dossier en er zijn geen objectieve omstandigheden die erop duiden dat er een medische fout is gemaakt of dat de pijnstilling niet naar behoren heeft gewerkt. Het verzoek wordt afgewezen.