Nachtelijk verkeersongeval waardoor verzoeker verwondingen (zware kneuzingen) heeft opgelopen. WAM-verzekeraar van auto die aanrijding veroorzaakte heeft aansprakelijkheid erkend. Na het ongeval zijn bij verzoeker psychische klachten vastgesteld. Verzoeker is voor verdere behandeling van zijn klachten terechtgekomen bij de praktijkondersteuner ggz van zijn huisarts, en niet bij Altrecht of PsyQ. Volgens verzoeker is hij ten onrechte niet voor behandeling doorverwezen naar Altrecht of PsyQ en is hem gespecialiseerde psychiatrische hulp onthouden. Verzoeker verzoekt de rechtbank een psychiater te benoemen als onafhankelijk deskundige, die bericht dient uit te brengen over de psychische gevolgen die het ongeval bij verzoeker heeft veroorzaakt. Verzoek wordt toegewezen. 

O.R. en L.R. v. Moldavië

O.R. en L.R. v. Moldavië. Schending van artikel 3 EVRM: geen effectief onderzoek naar mishandeling door politie. 

Elvan Alkan e.a. v. Turkije

Elvan Alkan e.a. v. Turkije. Schending van artikel 8 EVRM: blijvend letsel als gevolg van medische fout. 

Frančiška Štefančič v. Slovenië

Franciska Stefancic v. Slovenië. Herziening: smartengeld toegekend aan erven. 

Steekpartij op een markt in Keulen na (ten tijde van de steekpartij opgelost) conflict tussen eiser en vader van gedaagde. Toewijzing verklaring voor recht dat gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld jegens eiser en gehouden is tot vergoeding van de daaruit voortvloeiende schade. Beroep op noodweer en noodweerexces verworpen. Toewijzing voorschot € 5.000 ter vergoeding van immateriële schade. Discussies over eigen schuld en causaal verband zullen worden gevoerd in de schadestaatprocedure.

A.K. v. Turkije

A.K. v. Turkije. Schending van artikel 3 EVRM: diefstal en mishandeling. 

Strafrecht. Veroordeling voor mishandeling (uitgaansgeweld) door bij een discotheek het slachtoffer hard tegen het hoofd te slaan, waardoor slachtoffer achterover op het asfalt viel en zwaar hoofdletsel opliep. Toewijzing immateriële schadevergoeding ad € 6.000 aan slachtoffer. 

Strafrecht. Veroordeling voor wederrechtelijke vrijheidsberoving, verkrachting en afpersing door bij slachtoffer in de auto te stappen en haar, onder bedreiging van een nepvuurwapen, te dwingen om naar een leeg recreatieterrein te rijden waar verdachte haar meerdere malen heeft verkracht en geld van haar bankrekening heeft gehaald. Vervolgens heeft de verdachte het slachtoffer in de kofferbak meegenomen naar een andere locatie, alwaar hij haar nogmaals meerdere keren heeft verkracht. Het slachtoffer is na de verkrachtingen opgesloten in de kofferbak en heeft na ruim anderhalf uur rijden pas weer het daglicht gezien, toen verdachte haar ontredderd en doodsbang achterliet bij een onverharde weg. Toewijzing € 25.000 immateriële schadevergoeding aan slachtoffer.

Deelgeschil. Sport-en-spelsituatie. Verweerder heeft verzoeker tijdens een voetbalwedstrijd geraakt, waarbij verzoeker een ernstige beenbreuk heeft opgelopen. Verzochte verklaring voor recht dat verweerder op grond van onrechtmatige daad aansprakelijk is voor de schade van verzoeker, afgewezen. Verzoeker en verweerder verschillen op essentiële punten van mening: de positie van verzoeker ten opzichte van verweerder, de richting waaruit verweerder op verzoeker is toegerend en de aard en intensiteit van de gemaakte sliding of tackle. Oordeel tuchtrechter kan niet als uitgangspunt worden genomen. Te veel onduidelijkheid over de toedracht van het ongeval, zodat de aansprakelijkheid niet kan worden vastgesteld. Daarvoor is nadere bewijslevering nodig. In het kader van de deelgeschilprocedure is daarvoor geen ruimte. 

Eiseres vordert een verklaring voor recht dat gedaagde jegens haar een onrechtmatige daad heeft gepleegd en vordert schadevergoeding omdat gedaagde een verkeersongeval zou hebben veroorzaakt. De vorderingen van eiseres worden afgewezen op grond van artikel 21 Rv. Eiseres heeft bij dagvaarding niet het proces-verbaal van ‘aanrijding en overtreding’ van de politie overgelegd, noch haar verklaring op de dag van het ongeval. Voorts heeft eiseres in haar dagvaarding niets vermeld over het feit dat zij strafrechtelijk was veroordeeld wegens overtreding van artikel 8 WVW 1994 ten tijde van het ongeval. Eiseres heeft daarmee de rechtbank onvolledig geïnformeerd en op het verkeerde been gezet. Eiseres kende die gegevens zelf wel en het is evident dat deze bij het vaststellen van de toedracht van het ongeval een rol spelen.