Strafrecht. Veroordeling voor straatroof met bedreiging. Geen van de benadeelde partijen ontvankelijk in hun vorderingen tot immateriële schadevergoeding, nu bij geen van hen sprake is van aantoonbaar geestelijk letsel. Enkele verwijzing van de huisarts vanwege het vermoeden van een posttraumatische stressstoornis is daarvoor onvoldoende.

Strafrecht. Echtpaar uit Tubbergen veroordeeld voor het acht jaar lang uitbuiten van een verstandelijk beperkte man van 32 jaar (uitbuiting, vrijheidsberoving, mishandeling). Toewijzing immateriële schadevergoeding van € 40.000 aan slachtoffer. 

Pihoni v. Albanië

Pihoni v. Albanië. Schending van artikel 3 EVRM: onvoldoende effectief onderzoek naar mishandeling door politie.

Strafrecht. Veroordeling voor het seksueel misbruiken van jonge familieleden van verdachte. Toewijzing immateriële schadevergoedingen aan slachtoffers (€ 15.000 en € 8.250). 

Zevende tussenarrest in zaak over verkeersongeval waarvoor verzekeraar aansprakelijkheid in het algemeen heeft erkend, maar betwist voor wat betreft het verlies aan verdienvermogen. Belangrijkste geschilpunt beslecht: appellant was destijds noch nadien in staat zijn functie als hoofdconducteur uit te oefenen en van hem kon redelijkerwijs niet worden verwacht dat hij ander passend werk zou zoeken. Nadere instructie over schadeomvang. Zie voor eerdere uitspraken in deze zaak PS 2018-0185 en PS 2018-0186. 

Zesde tussenarrest in zaak over verkeersongeval waarvoor verzekeraar aansprakelijkheid in het algemeen heeft erkend, maar betwist voor wat betreft het verlies aan verdienvermogen. Verzoek van appellant om deskundigenbericht buiten beschouwing te laten omdat sprake zou zijn van partijdigheid, afgewezen. Zie ook PS 2018-0185 (eerdere deelgeschiluitspraak) en PS 2018-0187 (vervolg). 

Deelgeschil. Zaak over verkeersongeval waarvoor verzekeraar aansprakelijkheid in het algemeen heeft erkend, maar betwist voor wat betreft het verlies aan verdienvermogen. Verzoek van verzoeker om de benoemde deskundige drie aanvullende vragen voor te leggen, afgewezen. Verzoeker kan met zijn verzoek niets anders hebben beoogd dan in de procedure ten principale een beslissing te verkrijgen. Daar is de deelgeschilprocedure niet voor bedoeld. Zie voor vervolguitspraken PS 2018-0186 en PS 2018-0187. 

M.A. v. Frankrijk

M.A. v. Frankrijk. Schending van artikel 3 EVRM: uitzetting naar Algerije, terwijl verzoeker is veroordeeld voor terroristische misdrijven en om die reden in Algerije een groot risico op mishandeling loopt.

Deelgeschil. Verzoek aan rechtbank om te bepalen dat rugklachten en daaruit voortvloeiende beperkingen van verzoeker in causaal verband staan tot het hem overkomen ongeval, toegewezen. Whiplashjurisprudentie ook toepasselijk op andere gevallen van medisch niet-objectiveerbare klachten. Dat sprake is van pre-existente scoliose betekent niet dat er wel een medische oorzaak is aan te wijzen voor de klachten. Predispositieleer. Maatstaf plausibel klachtenpatroon.

Strafrecht. Veroordeling voor ontucht met minderjarige dochter. Gedeeltelijke toewijzing (€ 12.500) immateriële schadevergoeding aan slachtoffer. Van belang is de jonge leeftijd van slachtoffer, de duur van de aantasting van de lichamelijke integriteit (enkele jaren), het feit dat de ontucht is gepleegd door een persoon die het slachtoffer zou moeten kunnen vertrouwen en het feit dat het gebeuren zich afspeelde op een plaats waar zij zich veilig zou moeten voelen.