Art. 6 en 175 WVW 1994. Schuld in de zin van roekeloosheid. De HR herhaalt de toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:960. In het licht van deze overwegingen schiet de bewijsvoering van het Hof tekort.

Schuld in de zin van roekeloosheid. Art. 6, 175 WVW 1994. De HR herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:960. In het licht van deze overwegingen schiet ’s Hofs bewijsvoering tekort. De door het Hof i.h.b. in aanmerking genomen omstandigheden – kort gezegd: fors alcoholgebruik en ernstige tekortkomingen m.b.t. de verkeersdeelname – zouden toereikend kunnen zijn voor het oordeel dat verdachte, zoals eveneens is tlgd. “zeer, althans aanmerkelijk, onvoorzichtig en/of onoplettend” heeft gereden onder de in art. 175.3 WVW 1994 tot strafverhoging leidende omstandigheden, maar zij zijn niet z.m. toereikend voor ’s Hofs oordeel dat verdachte “roekeloos” in de zin van art. 6 jo. 175.2 WVW 1994 heeft gereden.

Betaling van facturen door aannemers aan onderaannemer via g-rekeningen, art. 16b lid 5 Coördinatiewet Sociale Verzekering en art. 35 Invorderingswet 1990. Inbreuk op pandrecht bedrijfsvereniging? Onrechtmatig profiteren van wanprestatie, art. 6:162 BW. Criteria gebruik g-rekening. Omvang betalingen, motiveringsklachten.

Prejudiciële vraag. Collectieve actie. Stuiting verjaring. Art. 3:317 lid 1 BW. Kan een rechtspersoon, bedoeld in art. 3:305a BW, de verjaring stuiten van rechtsvorderingen van personen wier belangen hij behartigt? Strekking collectieve actie. HR 26 februari 2010, ECLI:NL:HR:2010:BK5756, NJ 2011/473.

Onrechtmatige overheidsdaad. Burgemeester trekt exploitatievergunningen prostitutie-inrichtingen in na negatief Bibob-advies. In beroep wordt intrekkingsbesluit vernietigd omdat Bibob-advies onvoldoende basis biedt voor intrekking vergunningen. Is de Staat aansprakelijk voor schade als gevolg van het Bibob-advies? Maatstaf; moedwillig verstrekken van onjuiste informatie of anderszins laakbaar handelen niet vereist. Causaal verband; art. 6:98 BW. Is relevant of schade mede gevolg is van handelen burgemeester? Exclusieve bevoegdheid bestuursrechter vergoeding kosten bezwaar en beroep; art. 8:75 Awb houdt niet in dat procespartij aanspraak op schadevergoeding art. 6:96 lid 2 BW niet kan effectueren jegens hoofdelijk aansprakelijke derde die geen partij is in het bestuursrechtelijke geschil.

Art. 81 lid 1 RO. Operatie waarbij hartklepprothese wordt aangebracht. Schadevordering tegen fabrikant, arts en ziekenhuis. Productaansprakelijkheid, art. 6:185, 186 BW. Aansprakelijkheid medische hulpverlener, informatieplicht, art. 7:448 BW.

Beroepsfout advocaat; bewijs van causaal verband met schade. Bewijsopdracht, bewijslastverdeling, bewijsrisico, art. 150 Rv. Verschil tussen eerste procedure en aansprakelijkheidsprocedure. Hoge Raad geeft nieuwe formulering bewijsopdracht.

Particuliere aanvullende arbeidsongeschiktheidsverzekering; uitkeringsreglement dat deel uitmaakt van algemeen verbindend verklaarde cao. Uitleg, recht in de zin van art. 79 RO, cao-norm (vgl. HR 17 september 1993, ECLI:NL:HR:1993:ZC1059, NJ 1994/173 en HR 20 februari 2004, ECLI:NL:HR:2004:AO1427, NJ 2005/493). Uitkeringsgerechtigde in de zin van art. 43a lid 1 WAO. Werknemer dient ook bij hernieuwde toekenning van WAO-uitkering verzekerd te zijn via werkgever in de metaal en techniek.

Artt. 6 en 175 WVW 1994. Roekeloosheid. HR herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:960. In het licht van die overwegingen schiet de bewijsvoering van het Hof tekort. De door het Hof in het bijzonder in aanmerking genomen omstandigheden – kort gezegd, dat door verdachte die niet beschikte over een rijbewijs is gereden met een snelheid van ongeveer tweehonderd kilometer per uur en dat verdachte met hoge snelheid een afrit is opgereden en daar over de vluchtstrook een voor hem rijdende auto rechts heeft ingehaald – zouden toereikend kunnen zijn voor het oordeel dat verdachte, zoals eveneens is tenlastegelegd, “zeer, althans aanmerkelijk, onvoorzichtig en/of onoplettend” heeft gereden, maar zij zijn niet zonder meer toereikend voor het oordeel van het Hof dat verdachte “roekeloos” in de zin van art. 6 jo. art. 175 WVW 1994 heeft gereden.

Gevolgen val Srebrenica. Onrechtmatige overheidsdaad; internationaal recht; toerekening van handelingen gepleegd door Dutchbat aan Staat?; aansprakelijkheid internationale organisatie; overdracht van ‘command and control’ over Dutchbat aan VN; ‘effective control’ van VN over handelingen Dutchbat?; eigen handelen Staat en parallelle ‘command and control’. Extra-territoriale werking mensenrechtenverdragen; begrip ‘rechtsmacht’ in zin van art. 1 EVRM en art. 2 lid 1 IVBPR; ‘effective control’ over gebied in kader van extra-territoriale werking mensenrechtenverdragen; recht op leven en verbod op onmenselijke behandeling als fundamentele rechten met universele gelding.