Strafrecht. Veroordeling voor twee straatroven. Slachtoffer vordert € 15.000 immateriële schadevergoeding. Hoewel de immateriële schade niet is onderbouwd met medische stukken, staat voldoende vast dat aan de benadeelde partij immateriële schade is toegebracht. Hij is slachtoffer geweest van een geweldsdelict, waarbij een schot is gelost met een vuurwapen. Dat hij naast het letsel aan zijn oor ook psychisch letsel heeft opgelopen in de zin van angstklachten, is zeer aannemelijk. Toewijzing tot een bedrag van € 2.500.

Andere rechtbank bevoegd om van deelgeschil, waarin verzekeraar verzoekt om een verklaring voor recht dat zij niet gehouden is verweerder te compenseren voor toekomstige schade, kennis te nemen. Beoordeeld moet immers worden welke rechtbank bevoegd zou zijn in de situatie dat de verzekeraar als eisende partij de zaak als bodemzaak zou aanbrengen en verweerder (benadeelde) in dat geval als gedaagde partij in rechte zou worden betrokken.

Deelgeschil. Chauffeur stelt werkgever en inlener aansprakelijk voor schade als gevolg van arbeidsongeval op bouwplaats. Niet-ontvankelijk, nu nog geen sprake is van onderhandelingen. Kantonrechter overweegt ten overvloede dat ook indien verzoeker in zijn verzoek ontvankelijk zou zijn verklaard, het verzoek zou zijn afgewezen, nu een bodemprocedure voor het verzoek van verzoeker meer voor de hand ligt. 

Vordering tot schadevergoeding wegens mishandeling, waarvoor de dader strafrechtelijk is veroordeeld. Diverse schadeposten terecht door kantonrechter toegewezen. Alsnog gedeeltelijke toewijzing van de schadepost verlies van verdienvermogen.

Strafrecht. Veroordeling voor zwaar lichamelijk letsel door schuld in het verkeer. Slachtoffer vordert materiële en immateriële schadevergoeding. De verzekeraar heeft al € 10.000 vergoed. De rechtbank kan niet beoordelen of de reeds betaalde vergoeding ziet op de materiële of de immateriële schade van de benadeelde partij. Niet duidelijk op welke kostenpost(en) de verzochte niet-gecompenseerde schade ziet. Benadeelde partij niet-ontvankelijk.

Vervolg op tussenarrest PS 2017-0532. Val op stoep waar werkzaamheden werden verricht, met gebroken pols als gevolg. Appellante heeft bewijs geleverd dat op het moment van het ongeval de straatverlichting niet in werking was in de straat. Er brandde echter een lantaarn op de hoek van een zijstraat, en ook anderszins is onvoldoende bewezen dat het zo donker was dat een waarschuwschild niet te zien was. Bekrachtiging vonnis rechtbank: geen opstalaansprakelijkheid gemeente. 

Onderneming stelt schade te hebben geleden en te lijden door het verwerken van met asbest verontreinigd staalgrit en stelt (tussen)leveranciers van staalgrit hiervoor aansprakelijk. Rechtbank is van oordeel dat geen sprake is van (product)aansprakelijkheid van de (tussen)leveranciers jegens de onderneming. 

Verzekeringsrecht. Arbeidsongeschiktheidsverzekering. Gedaagde heeft zich ziek gemeld vanwege de ziekte van Lyme. Discussiepunt is of de ziekmelding een zogenoemd nieuw ziektegeval is of niet. Eiser vindt van niet, omdat de oorzaak – net als in 1996 – Lyme is. Rechtbank geeft opdracht tot deskundigenonderzoeken naar de voorgeschiedenis, en de ziekte en de diagnose van gedaagde. 

Strafrecht. Verdachte heeft een ontploffing teweeggebracht in de voortuin van een woning waar op dat moment naast de bewoner negen anderen aanwezig waren. Gevoel van veiligheid is bij alle slachtoffers sterk aangetast. Toewijzing € 2.500 immateriële schadevergoeding aan bewoner.

Verzekeringsrecht. Appellante heeft een overlijdensrisicoverzekering afgesloten, met haar echtgenoot als verzekerde, die vervolgens binnen twee jaar na ingang van de verzekering een eind aan zijn leven heeft gemaakt. Volgens de polisvoorwaarden wordt geen dekking verleend, tenzij ‘kan worden aangetoond dat de verzekerde handelde in een vlaag van acute waanzin’. Geen grond om dit uit te leggen als ‘verminderde wilsbekwaamheid’. Rechter in eerste aanleg heeft terecht geoordeeld dat de verzekeraar geen dekking hoeft te verlenen.