Afwijzing verzoek deelgeschil op grond van artikel 1019z Rv. Een ingeleende werknemer is een ernstig ongeval overkomen. Hij heeft schadevergoeding ontvangen van de uitlener door middel van een vaststellingsovereenkomst met finale kwijting. Het geschil gaat onder meer over de vraag of de finale kwijting ook geldt tussen werknemer en inlener en of de inlener aansprakelijk is. 

Deelgeschil. De rechtbank begroot het smartengeld en neemt als uitgangspunt bij de begroting de datum van het ongeval. Zij vergelijkt de voorliggende zaak met vergelijkbare zaken uit de jaren voor de datum van het ongeval. Daarnaast wegen mee de veranderende opvattingen met betrekking tot compensatie van leed en de persoonlijke belangen van verzoeker. De beschikking wordt niet bij voorraad uitvoerbaar verklaard, omdat de aard van het deelgeschil zich daar volgens de rechtbank tegen verzet.

Gedaagde MaRan B.V. is onder meer eigenaar en beheerder van de websites kinkytijd.nl en chattijd.nl. Deze sites zijn gericht op mensen met belangstelling voor bdsm-seks: zij kunnen via deze sites profielen met foto’s bekijken, profielen aanmaken, sexchatten, foto- en filmbestanden uploaden en sexdaten. In mei 2013 heeft eiseres ontdekt dat er een nepprofiel met foto’s van haar was aangemaakt op de website kinkytijd.nl, met welk profiel de indruk werd gewekt dat zij bereid was tot het maken van sexdates. Dit nepprofiel is zonder haar toestemming geplaatst. MaRan heeft geweigerd een ip-adres of e-mailadres te verstrekken, ook niet na meerdere verzoeken daartoe. Uiteindelijk bleek dat het de zwager was van eiseres die erachter zat. Hij is inmiddels strafrechtelijk vervolgd. Eiseres heeft zich als benadeelde partij gevoegd in de strafzaak en heeft vergoeding van € 2.500 voor immateriële schade gevorderd en toegewezen gekregen. Eiseres verwijt MaRan zowel het niet onmiddellijk verwijderen van het profiel toen zij dat verzocht en het niet verstrekken van de NAW-gegevens. Zij meent dat MaRan door het nalaten als hiervoor omschreven onrechtmatig heeft gehandeld en derhalve gehouden is tot vergoeding van haar immateriële schade, die zij heeft begroot op € 15.000. De rechtbank is van oordeel dat een immateriële schadevergoeding van € 2.500 passend is. De rechtbank neemt onder meer in aanmerking dat het formulier waarmee eiseres de vordering als benadeelde partij in de strafzaak ingediend heeft in deze procedure niet is overgelegd, waardoor zij niet inzichtelijk heeft gemaakt voor welke schade zij in de strafzaak vergoeding heeft verzocht en welke andere schade zij nu vergoed wil zien. Verder houdt de rechtbank er rekening mee dat de periode gedurende welke MaRan heeft verzuimd tot actie over te gaan, terwijl zij wel actie had moeten ondernemen, relatief kort is (medio april 2015 tot medio mei 2015). Ten slotte neemt de rechtbank in aanmerking hetgeen in soortgelijke gevallen doorgaans aan immateriële schadevergoeding wordt opgelegd. 

Deelgeschil. De weduwe en de zoon van een werknemer vragen de rechtbank voor recht te verklaren dat de werkgever aansprakelijk is voor de dood van de werknemer. De werknemer werkte als hoofdwerktuigbouwkundige op een schip dat zich op moment van overlijden bevond in Braziliaanse wateren. De werknemer is dood in zijn hut aangetroffen. Aanvankelijk werd uitgegaan van een natuurlijke dood, maar uit het Braziliaanse autopsierapport zou ook afgeleid kunnen worden dat het gaat om verwurging. Een Nederlands forensisch-patholoog zet echter enkele vraagtekens bij de conclusies in het Braziliaanse rapport. Een en ander kan van belang zijn in verband met de vraag of de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden is overleden. Het kost veel tijd en geld om een antwoord te kunnen geven op de door verzoeker in deze zaak voorgelegde vraag. Deze wegen niet op tegen de bijdrage die een beslissing kan geven aan het tot stand komen van een vaststellingsovereenkomst. Het verzoek is niet geschikt voor behandeling in een deelgeschil.

Kernvraag in deze zaak is of zorgverzekeraar IZA gehouden is de maandelijkse gebruikskosten van hulphond Chloé door eiser te vergoeden. De kantonrechter oordeelde eerder dat IZA op grond van het Reglement hulpmiddelen gehouden is om een tegemoetkoming aan eiser te verstrekken voor het gebruik van hulphond Chloé. Omdat het partijdebat niet is gegaan over de hoogte van de verzochte gebruiksvergoeding heeft de kantonrechter IZA in de gelegenheid gesteld om daarover een akte te nemen en aan te geven op welke maandelijkse gebruiksvergoeding eiser recht heeft. IZA heeft in haar akte uiteengezet wat op grond van het van toepassing zijnde Reglement hulpmiddelen de maximale vergoeding is per jaar. IZA heeft aangegeven dat eiser volgens haar recht heeft op een vergoeding van € 4.606,70 over de periode juli 2014 tot en met oktober 2018, waarna IZA maandelijks de gebruiksvergoeding aan eiser zal overmaken. Nu eiser zich hiermee kan verenigen, wijst de kantonrechter voornoemd bedrag toe. Vervolg op PS 2018-0769.

Geen aanspraak op uitkering uit hoofde van de arbeidsongeschiktheidsverzekering vanwege whiplashklachten. Geen medisch objectiveerbare oorzaak.

Bevestiging aangevallen uitspraak. Geen dienstongeval. Het ongeval vindt niet in overwegende mate zijn oorzaak in de aard van de werkzaamheden of in bijzondere omstandigheden waaronder de functie moet worden verricht.

Verzoek om verhoging WAO-uitkering vanwege toename van de arbeidsongeschiktheid als gevolg van een verkeersongeval wordt afgewezen. Geen sprake van een toename van de arbeidsongeschiktheid uit dezelfde ziekteoorzaak binnen vijf jaar.

Ongevallenverzekering. Geen aanvullende uitkering. Het vastgestelde percentage functieverlies is verdedigbaar.

Schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn. Vaste rechtspraak.