Tussen werknemer en leidinggevende is een (privé)geschil ontstaan over de aankoop van een auto. De auto wordt op het bedrijfsterrein van de werkgever op een heftruck gezet. De werknemer stelt dat hij vervolgens na een woordenwisseling is mishandeld door de leidinggevende en een andere collega. De werknemer spreekt de werkgever aan op grond van artikel 6:170 BW. De kantonrechter oordeelt dat het incident zijn oorzaak had in een discussie over een privékwestie en niets te maken had met de uitvoering van het werk. Er is volgens de kantonrechter geen sprake van een functioneel verband tussen de gestelde fout van de ondergeschikten en de aan hen opgedragen taak. De omstandigheid dat het incident op het bedrijfsterrein van de werkgever – ook ervan uitgaande dat het onder werktijd was – heeft plaatsgevonden is onvoldoende om een functioneel verband aan te nemen. De werkgever is niet aansprakelijk.

Deskundige in een procedure wordt aansprakelijk gesteld. Het is van belang dat de rechter ‘grip’ houdt op de werkzaamheden en bevindingen van de gerechtsdeskundigen door het deskundigenbericht grondig te analyseren en een gedegen debat daarover te faciliteren. Kiest de rechter een dergelijke benadering, dan zal het vermoedelijk niet snel voorkomen dat een gerechtsdeskundige aansprakelijk wordt gesteld door een ontevreden partij. Wordt een gerechtsdeskundige toch aansprakelijk gesteld, dan kan bij de vaststelling van de aansprakelijkheid worden aangesloten bij de maatstaven die het hof heeft gehanteerd, met enkele toevoegingen. De grondslag voor aansprakelijkheid is de onrechtmatige daad. De zorgvuldigheidsnorm voor de gerechtsdeskundige komt samengevat op het volgende neer. Het eerste aanknopingspunt is de uit artikel 198 lid 1 Rv voortvloeiende wettelijke verplichting om het onderzoek onpartijdig en naar beste weten te vervullen. Het tweede aanknopingspunt is dat de gerechtsdeskundige de zorg dient te betrachten die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot bij het geven van advies in een gerechtelijke procedure mag worden verwacht. Hierin ligt mijn inziens besloten dat van een gerechtsdeskundige niet alleen de attitude van een vakmens mag worden verwacht, maar ook de attitude van een onderzoeker, waaronder een voldoende onbevangenheid en het streven om de rechter zo goed mogelijk voor te lichten. Wat de vereiste zorg in concreto inhoudt, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval, waaronder de aard en inhoud van de opdracht, de positie van de gerechtsdeskundige (zoals diens beroep en de daarvoor geldende regels) en de aard en het gewicht van de betrokken belangen. Hierbij geldt dat een onderzoek niet onzorgvuldig is op de enkele grond dat dit ook op andere wijze, of met meer of andere middelen, had kunnen worden uitgevoerd. Volgens het geldende recht is de gerechtsdeskundige niet pas aansprakelijk indien hij of zij een ernstige fout heeft gemaakt waarvan hem of haar een ernstig verwijt valt te maken. Voor een dergelijke verhoogde drempel voor aansprakelijkheid bestaat mijns inziens ook geen aanleiding.

Schoonmaakster krijgt een bedrijfsongeval. Zij moet derden inschakelen voor de voortzetting van haar paardenhobby. De rechtbank is van oordeel dat de kosten verbonden aan het voortzetten van de paardenhobby dienen te worden aangemerkt als kosten ter voorkoming of beperking van de schade. Dergelijke kosten komen als vermogensschade voor vergoeding in aanmerking voor zover dit redelijk is.

Strafrecht. Poging tot afpersing. Artikel 361 Sv bepaalt dat de benadeelde partij alleen ontvankelijk is in haar vordering indien de verdachte enige straf of maatregel wordt opgelegd, dan wel in geval van toepassing van artikel 9a Sr schuldig wordt verklaard zonder oplegging van straf of maatregel. Hoewel in deze zaak in strafrechtelijke zin geen straf of maatregel wordt opgelegd en geen toepassing wordt gegeven aan artikel 9a Sr, oordeelt de rechtbank dat de benadeelde partij ontvankelijk is in haar vordering. Op 1 januari 2020 is artikel 37 Sr – de maatregel van plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis bij volledige ontoerekeningsvatbaarheid – komen te vervallen. Met ingang van diezelfde datum is artikel 2.3 Wet forensische zorg (Wfz) in werking getreden. De rechtbank gaat ervan uit dat de wetgever door de invoering van de zorgmachtiging niet heeft bedoeld een wijziging aan te brengen in de positie van de benadeelde partij. Omdat de rechtbank gelet op het hiervoor overwogene met het afgeven van de zorgmachtiging een equivalent van het vervallen artikel 37 Sr heeft verstrekt, is zij van oordeel dat de benadeelde partij ontvankelijk is in haar vordering en de rechtbank ook een schadevergoedingsmaatregel kan opleggen.

Strafrecht. Mensenhandel (seksuele uitbuiting). Slachtoffer heeft recht op € 25.000 immateriële schadevergoeding.

Strafrecht. Bedreigen van drie en beschieten van twee leden van één familie, de moeder en de zoon. Moeder en zoon eisen een vergoeding van immateriële schade als gevolg van het feit dat ze letsel hebben opgelopen door de schietpartij en shockschade wegens directe confrontatie met de gevolgen van de schietpartij jegens de ander. Voor de vergoeding van de gevorderde schade is naar het oordeel van de rechtbank irrelevant of het psychisch letsel van de benadeelde partijen, waaronder de posttraumatische stressstoornis, het gevolg is van het aan benadeelden zelf toegebrachte letsel of van de confrontatie met de gevolgen die het schietincident voor de ander heeft gehad. Moeder krijgt een vergoeding van € 20.000. Zoon krijgt een vergoeding van € 50.000.

Begroting overlijdensschade op de vergoeding waarvan aanspraak bestaat uit hoofde van een SVI-verzekering door echtgenote en inwonende volwassen kinderen. Overledene was ondernemer en dreef een vof met een van zijn dochters. Schadebepaling op basis van uitgangspunten in eerder tussenvonnis.

Oud-werknemer stelt de beroepsziekte OPS/CTE (schilderziekte) te hebben door jarenlange blootstelling aan oplosmiddelen. Het oordeel van het Solvent Team is voldoende om vast te stellen dat de oud-werknemer is blootgesteld aan voor de gezondheid gevaarlijke stoffen en dat hij lijdt aan CTE. Werkgever wordt toegelaten tot het bewijs dat de aard, de mate en de duur van de blootstelling van de oud-werknemer aan gevaarlijke stoffen tijdens zijn dienstverband met werkgever zodanig waren dat werknemer niet, dan wel zeer beperkt, aan voor de gezondheid schadelijke stoffen is blootgesteld of dat de werkgever de op haar rustende zorgplicht heeft nageleefd.

Gedetineerde heeft tijdens zijn detentie werkzaamheden moeten verrichten in opdracht van de Staat. Bij het werken met een onbekende substantie is hij buiten bewustzijn geraakt. Gedetineerde verzoekt een voorlopig getuigenverhoor om meer duidelijkheid te krijgen over de samenstelling van de blubberachtige substantie. Het verzoekt wordt toegewezen. Er is geen sprake van strijd met de goede procesorde, misbruik van bevoegdheid of enig ander zwaarwichtig geoordeeld bezwaar.

Een bewoner van een tbs-kliniek neemt een andere bewoner in een nekklem. De nekklem kan niet gezien worden als een ongelukkige samenloop van omstandigheden, dan wel als een sport- en spelsituatie. Evenmin is er sprake van eigen schuld. De bewoner is aansprakelijk voor de geleden schade.