Deelgeschil. Vleesbewerker raakt tijdens het uitoefenen van haar werkzaamheden gewond aan haar rechterarm, doordat een collega met een mes in haar arm snijdt. De toedracht wordt door de werkgever te laat betwist, terwijl het juist op de weg van de werkgever had gelegen onmiddellijk na het incident te vragen wat er precies was gebeurd. De rechtbank neemt de door de werknemer geschetste gang van zaken als uitgangspunt. Werkgever heeft onvoldoende aan haar zorgplicht voldaan. Aansprakelijkheid ex artikel 7:658 BW aangenomen.

Inzageverzoek ex artikel 843a Rv (deels) toegewezen in het kader van een mogelijke procedure op grond van de artikelen 7:658 en 6:170 BW. Verzoekster heeft aan dit verzoek ten grondslag gelegd dat zij jarenlang op haar werk is blootgesteld aan (seksueel) grensoverschrijdend gedrag van de functioneel leidinggevende, waarvoor zij de formele en materiële werkgever aansprakelijk houdt nu deze op de hoogte van het gedrag van medisch specialist (moeten) zijn geweest. De aansprakelijkheid wordt betwist. Verzoekster is voor de onderbouwing van haar stellingen afhankelijk van de bescheiden die zich in het domein van de aansprakelijkgestelden vinden.

Strafrecht. Conclusie advocaat-generaal Keulen. Veroordeling wegens moord. Namens de twee benadeelde partijen, de moeder en dochter van het slachtoffer, zijn klachten aangevoerd tegen de niet-ontvankelijkverklaring door het hof van hun vorderingen tot shockschadevergoedingen. Het oordeel van het hof dat de behandeling van de vordering van de moeder een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert, omdat ‘niet precies kan worden vastgesteld welk deel van het geestelijk letsel is ontstaan door de confrontatie met de ernstige gevolgen van het strafbare feit (shockschade) en welk deel is ontstaan door het missen van haar dochter (affectieschade)’ getuigt volgens de advocaat-generaal van een onjuiste rechtsopvatting. Het oordeel van het hof dat niet is vast komen te staan dat bij de dochter door de confrontatie een hevige emotionele schok teweeg is gebracht, is niet onbegrijpelijk. In de toelichting op de vordering is namelijk niet aangevoerd dat de confrontatie mede door de combinatie met wetenschap achteraf van wat is waargenomen tot een hevige emotionele schok heeft geleid. De conclusie strekt tot vernietiging van het arrest, maar uitsluitend wat betreft de strafoplegging en de beslissing op de vordering van de moeder van het slachtoffer.

Deelgeschil. Verkeersongeval na kop-staartbotsing. Hoewel de ‘verzoeker’ zijn letselschade niet of nauwelijks heeft onderbouwd, kan zijn verzoek toch als deelgeschil worden behandeld. Het is aannemelijk dat hij letselschade heeft opgelopen. De toedracht van het ongeval is onvoldoende bewezen, de enkele omstandigheid dat de achterste automobilist zijn voertuig niet tijdig tot stilstand heeft weten te brengen biedt onvoldoende grond voor het oordeel dat sprake is van een verkeersfout. Geen kostenbegroting. Procedure is onterecht ingediend met een volstrekt onvolledig dossier.

Gast van resortaccommodatie komt tijdens een stoelendansevenement ten val toen een mededeelnemer op haar schoot is gaan zitten en de stoel waarop de gast zat, kapot is gegaan. De vraag is of de exploitant van de resortaccommodatie aansprakelijk is. Volgens het gerecht had het op de weg van de gast gelegen om haar stelling dat de stoel voor het spel ondeugdelijk was, met concrete feiten en omstandigheden te onderbouwen. Nu zij dat heeft nagelaten, kan niet worden gesproken van een onrechtmatige daad.

Sport- en spelsituatie. Lichamelijk letsel opgelopen tijdens bedrijfsuitje levend tafelvoetbal. Tijdens de laatste sprong komt een werknemer met zijn voet deels op de linkerarm van een andere werknemer. De verhouding tussen de deelnemers was niet direct veranderd door het ten einde komen van het spel, waardoor partijen zich ook in de relatief korte tijd die was verstreken na het eindsignaal nog ten opzichte van elkaar bevonden in een sport- en spelsituatie. Volgens de rechtbank is er sprake geweest van een ongelukkige samenloop van omstandigheden.

Conclusie advocaat-generaal Lindenbergh. In de schadestaatprocedure tracht de werknemer zijn schade die het gevolg is van een val van circa twee meter hoogte vergoed te krijgen van degene van wie in de hoofdzaak is vastgesteld dat hij voor de helft van de schade aansprakelijk is. Bij zowel de rechtbank als het hof is een (klein) deel van de gevorderde schadevergoeding toegewezen, nu de werknemer niet heeft voldaan aan de stelplicht dat hij ook na zijn laatste behandeling nog steeds relevante klachten en beperkingen heeft. In cassatie wordt hoofdzakelijk geklaagd over het oordeel van het hof over de stelplicht. Het hof heeft afbreuk gedaan aan de onderbouwing van de stellingen van de werknemer. Het hof had onder andere een deskundige kunnen inschakelen over de (mate van) klachten en beperkingen van de werknemer na de laatste behandeling en de te verwachten ontwikkeling daarvan. Conclusie strekt tot vernietiging arrest.

Ouders van kind met dyslexie vorderen schadevergoeding, omdat de basisschool aan hun zoon geen passend onderwijs zou hebben gegeven. De verwijten die de ouders de school maken acht de rechtbank onterecht, dan wel onvoldoende zwaarwegend om tot het oordeel te komen dat er nalatig is gehandeld. De ouders voldoen ook niet aan de voorwaarden voor het recht op immateriële schadevergoeding wegens schending van de AVG. School legt niet uit waarom verwerking persoonsgegevens ouders wel rechtmatig was, maar ouders lijden geen schade.

Psychische klachten nadat patiënt ten onrechte dacht dat hij een positieve hiv-test had. Er is ten onrechte medegedeeld dat sprake was van een positieve hiv-test na een monsterwisseling. De vraag is of patiënt aanspraak kan maken op een aanvullende schadevergoeding vanwege psychische klachten als gevolg van de monsterwisseling. De rechtbank benoemt een psychiater om meer duidelijkheid te verkrijgen over de medische gevolgen van het feit dat de patiënt ten onrechte in de veronderstelling heeft verkeerd dat hij hiv-positief was.

Wegbeheerdersaansprakelijkheid. Scooterrijder stelt dat hij ten val is gekomen doordat er modder op de weg lag die door regen glad was geworden. Hoogheemraadschap is als wegbeheerder niet aansprakelijk voor de schade, aldus de rechtbank. Er is geen sprake van een verzwaarde stelplicht. De zorgplicht van Hoogheemraadschap gaat niet zover als de scooterrijder stelt; Hoogheemraadschap hoefde onder de gegeven omstandigheden niet ook in het weekend de wegen te schouwen. Geen schending van de zorgplicht.