Sport- en spelsituatie. Lichamelijk letsel opgelopen tijdens bedrijfsuitje levend tafelvoetbal. Tijdens de laatste sprong komt een werknemer met zijn voet deels op de linkerarm van een andere werknemer. De verhouding tussen de deelnemers was niet direct veranderd door het ten einde komen van het spel, waardoor partijen zich ook in de relatief korte tijd die was verstreken na het eindsignaal nog ten opzichte van elkaar bevonden in een sport- en spelsituatie. Volgens de rechtbank is er sprake geweest van een ongelukkige samenloop van omstandigheden.

Conclusie advocaat-generaal Lindenbergh. In de schadestaatprocedure tracht de werknemer zijn schade die het gevolg is van een val van circa twee meter hoogte vergoed te krijgen van degene van wie in de hoofdzaak is vastgesteld dat hij voor de helft van de schade aansprakelijk is. Bij zowel de rechtbank als het hof is een (klein) deel van de gevorderde schadevergoeding toegewezen, nu de werknemer niet heeft voldaan aan de stelplicht dat hij ook na zijn laatste behandeling nog steeds relevante klachten en beperkingen heeft. In cassatie wordt hoofdzakelijk geklaagd over het oordeel van het hof over de stelplicht. Het hof heeft afbreuk gedaan aan de onderbouwing van de stellingen van de werknemer. Het hof had onder andere een deskundige kunnen inschakelen over de (mate van) klachten en beperkingen van de werknemer na de laatste behandeling en de te verwachten ontwikkeling daarvan. Conclusie strekt tot vernietiging arrest.

Ouders van kind met dyslexie vorderen schadevergoeding, omdat de basisschool aan hun zoon geen passend onderwijs zou hebben gegeven. De verwijten die de ouders de school maken acht de rechtbank onterecht, dan wel onvoldoende zwaarwegend om tot het oordeel te komen dat er nalatig is gehandeld. De ouders voldoen ook niet aan de voorwaarden voor het recht op immateriële schadevergoeding wegens schending van de AVG. School legt niet uit waarom verwerking persoonsgegevens ouders wel rechtmatig was, maar ouders lijden geen schade.

Psychische klachten nadat patiënt ten onrechte dacht dat hij een positieve hiv-test had. Er is ten onrechte medegedeeld dat sprake was van een positieve hiv-test na een monsterwisseling. De vraag is of patiënt aanspraak kan maken op een aanvullende schadevergoeding vanwege psychische klachten als gevolg van de monsterwisseling. De rechtbank benoemt een psychiater om meer duidelijkheid te verkrijgen over de medische gevolgen van het feit dat de patiënt ten onrechte in de veronderstelling heeft verkeerd dat hij hiv-positief was.

Wegbeheerdersaansprakelijkheid. Scooterrijder stelt dat hij ten val is gekomen doordat er modder op de weg lag die door regen glad was geworden. Hoogheemraadschap is als wegbeheerder niet aansprakelijk voor de schade, aldus de rechtbank. Er is geen sprake van een verzwaarde stelplicht. De zorgplicht van Hoogheemraadschap gaat niet zover als de scooterrijder stelt; Hoogheemraadschap hoefde onder de gegeven omstandigheden niet ook in het weekend de wegen te schouwen. Geen schending van de zorgplicht.

Bestuurder van een auto veroorzaakt onder invloed van alcohol een verkeersongeval, waarbij een inzittende letsel oploopt. De WAM-verzekeraar tracht de door haar aan het slachtoffer uitgekeerde schade op de bestuurder te verhalen op grond van artikel 15 WAM. Zowel de rechtbank als het hof wijzen de vordering van de verzekeraar af. Het hof ging ervan uit dat het bestaan van de alcoholclausules en de consequenties daarvan voor de dekking in 2014 niet dermate algemeen bekend waren dat gezegd kan worden dat de bestuurder niet te goeder trouw mocht aannemen dat zijn aansprakelijkheid door een verzekering was gedekt. Hiertegen stelt de WAM-verzekeraar cassatie in. Het middel slaagt. Het begrip ‘goede trouw’ in artikel 15 WAM is op dezelfde wijze te begrijpen als artikel 3:11 BW. Het hof heeft miskend dat goede trouw ook ontbreekt indien bestuurder goede reden had te twijfelen over de vraag of zijn aansprakelijkheid door een verzekering was gedekt.

Arbeidsongeschikte (ex-)werknemer vordert schadevergoeding van werkgever T-Mobile omdat de re-integratieverplichtingen niet (steeds) zouden zijn nagekomen. De rechtbank wijst de vordering, gebaseerd op artikel 7:611 BW af, omdat er geen causaal verband bestaat tussen de tekortkoming van de werkgever en de schade. Ook geen verhaal mogelijk op grond van artikel 7:658 BW omdat niet aannemelijk is gemaakt dat de gestelde schade is geleden in de uitoefening van de werkzaamheden. Hof bekrachtigt de uitspraak van de rechtbank waarin de vordering van de werknemer werd afgewezen.

Strafrecht. Verpleegkundige wordt verdacht van het voortijdig beëindigen van het leven van ongeveer twintig COVID-patiënten. De rechtbank verklaart het beklag van GGZ Drenthe gericht tegen het verstrekken van gevoelige gegevens in de zaak van de voormalig verpleegkundige van het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen gegrond. Naar het oordeel van de rechtbank is geen sprake van zeer uitzonderlijke omstandigheden die maken dat het afgeleide verschoningsrecht van GGZ Drenthe verder moet worden doorbroken.

Haartransplantatie in het buitenland. Cliënte vraagt bindend advies van de Geschillencommissie Zorg Algemeen na de behandeling. Zij verwijt de zorgaanbieder dat de haartransplantatie onzorgvuldig en onprofessioneel is uitgevoerd waardoor schade is geleden. De vordering tot vernietiging van het bindend advies wijst de rechtbank af. In haar overige vorderingen is de vrouw niet-ontvankelijk.

Conclusie advocaat-generaal Harteveld. Strafrecht. Het oordeel van het hof dat sprake is van een aantasting in de persoon ‘op andere wijze’ ex artikel 6:106 sub b BW, welke het gevolg is van de meermaals gepleegde mishandeling, is niet onbegrijpelijk en toereikend gemotiveerd. De klachten van het slachtoffer worden als een PTSS met paniekaanvallen geclassificeerd.