De verdachte wordt veroordeeld wegens een overval waarbij hij heeft gedreigd met een nepwapen. Twee slachtoffers voegen zich met hun vordering ter vergoeding van schade in het strafproces. Voor zover deze zien op vergoeding van immateriële schade worden de vorderingen afgewezen, omdat voor de toewijsbaarheid van een vordering gebaseerd op aantasting van de persoon op andere wijze het uitgangspunt is dat de benadeelde geestelijk letsel heeft opgelopen, hetgeen onvoldoende is onderbouwd.

De verdachte wordt veroordeeld wegens negen bedrijfsinbraken en één poging daartoe. De vorderingen van de benadeelde partijen ter vergoeding van schade die zien op smartengeld worden door de rechtbank afgewezen of slechts gedeeltelijk toegewezen, omdat het gevorderde bedrag gestoeld is op een uitspraak die betrekking heeft op woninginbraak terwijl het gaat om een bedrijfsinbraak, waarvan de impact naar algemene ervaringsregels minder groot is.

De verdachte wordt veroordeeld wegens het veroorzaken van een dodelijk ongeval, waarbij te hard en onder invloed is gereden. De vordering van de moeder van het slachtoffer, die ziet op shockschade, wordt door de rechtbank niet-ontvankelijk verklaard nu voor het toewijzen van de vordering de wettelijke grondslag ontbreekt. De rechtbank gaat er echter van uit dat de verdachte de toezegging van de raadsman ter terechtzitting gestand doet en het geclaimde bedrag vergoedt aan de benadeelde partij.

TenneT/ABB

De Hoge Raad komt terug op eerdere arresten inzake voordeelstoerekening en overweegt dat voor de verrekening van voordeel vereist is dat tussen de normschending en de gestelde voordelen een condicio sine qua non-verband bestaat, en dat het voorts met inachtneming van de in artikel 6:98 BW besloten maatstaf redelijk moet zijn dat die voordelen in rekening worden gebracht bij de vaststelling van de te vergoeden schade.

De verdachte wordt veroordeeld wegens het medeplegen van openlijk geweld. Het slachtoffer voegt zich als benadeelde partij in het strafproces en vordert schadevergoeding ter hoogte van € 120.328,58. De vordering wordt toegewezen tot een bedrag van € 60.367,04, waarbij de rechtbank de schadepost verlies aan verdienvermogen ‘voorzichtig schat’ op € 15.000 en € 35.000 toekent aan smartengeld.

De verdachte heeft een 58-jarige man zwaar mishandeld door hem onverhoeds met kracht in het gezicht te slaan, waardoor het slachtoffer met zijn hoofd op de harde vloer valt, bewusteloos raakt en uiteindelijk overlijdt. De verdachte wordt veroordeeld voor zware mishandeling, terwijl het feit de dood ten gevolge heeft. Drie nabestaanden voegen zich als benadeelde partij in het strafproces. De door hen gevorderde vergoeding wegens shockschade wordt afgewezen omdat geen sprake is van directe confrontatie.

In dit hoger beroep in een geschil over de verdeling van de huwelijksgemeenschap na echtscheiding, is geoordeeld dat niet is bewezen dat de vergoeding van letselschade verknocht is aan het slachtoffer.

Verlies van arbeidsvermogen van personal shopper wordt afgewezen, nu andere mogelijkheden om inkomen te verwerven mogelijk zijn.

Na een verkeersongeval waaraan de verzoeker ‘whiplash’-achtige klachten heeft overgehouden, bestaat tussen partijen een geschil over het causaal verband tussen het ongeval en de door verzoeker gestelde klachten en beperkingen vanwege de (eerder) bij hem vastgestelde ADHD-problematiek. Het causaal verband wordt door de rechtbank aangenomen. Het uurtarief van de belangenbehartiger van verzoeker (à € 270) en de aan het deelgeschil bestede uren acht de rechtbank niet onredelijk.

Kort geding. Medische aansprakelijkheid. Verzorging zo(o)n(en) met beperking. Voor vergoeding in aanmerking komende schadecomponenten; ook vervangende woonruimte?