Afwijzing van de vordering tot vergoeding van de letselschade van Consument. Consument heeft niet kunnen aantonen dat hij door een ander motorrijtuig is aangereden.

Vordering van Consument tot vergoeding van kosten medische expertise en advocaatkosten is afgewezen. Medisch expert heeft geen causaal verband vastgesteld tussen het verkeersongeval en de lichamelijke klachten van Consument. Het bewijs (heimelijke geluidsopname) van de vermeende toezegging tot vergoeding van de kosten door de aansprakelijkheidsverzekeraar van de wederpartij is onvoldoende betrouwbaar en volledig. 

Strafrecht. Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een poging tot doodslag en aan zware mishandeling van zijn overbuurman door hem met een knuppel op het hoofd en meerdere keren op de knie te slaan. Het slachtoffer heeft er een hoofdwond en een verbrijzelde knieschijf aan overgehouden. Het slachtoffer heeft zich als benadeelde partij gevoegd ter zake van de vordering tot schadevergoeding, groot € 10.474,40, waarvan € 7.000 aan immateriële schade en € 3.474,40 aan materiële schade. De materiële schadevergoeding wordt grotendeels afgewezen, omdat veel posten toekomstige schade betreffen en de strafzaak zich niet leent voor het vaststellen van een aantal causale verbanden. Er wordt € 5.000 aan immateriële schadevergoeding toegewezen.

De Staat Curaçao is als wegbeheerder aansprakelijk voor de schade als gevolg van een ongeval dat de automobilist is overkomen. De automobilist is op de verkeerde weghelft terechtgekomen door de slechte zichtbaarheid van een betonnen rand, waarna hij bijna botste met een tegenligger, moest uitwijken en op een lantaarnpaal is gereden. Eiser heeft blijvend letsel aan zijn duim opgelopen, waardoor de automobilist deels arbeidsongeschikt is geraakt. Ook vordert hij immateriële schadevergoeding van NAf 10.000. Het gerecht stelt het causaal verband tussen het ongeluk en het letsel vast. De Staat is als wegbeheerder aansprakelijk voor de gevolgen van het gebrek in de weg. Het gerecht wijst NAf 53.344 toe ter vergoeding van een verlies aan inkomsten en acht NAf 1.500 immateriële schadevergoeding billijk.

Strafrecht. Veroordeling voor mensenhandel, bedreiging en wapenbezit. Veroordeelde heeft gedurende een periode van ruim vier jaar met twee vrouwen een relatie gehad. Hij heeft hen geïsoleerd, gecontroleerd en ernstig bedreigd. Hij heeft het geld wat zij verdienden in de prostitutie afgepakt, door hen een mooie toekomst samen voor te spiegelen. Hij heeft hen gedwongen tot het zetten van tatoeages met zijn naam en initialen als waren het brandmerken. Hij heeft een heel ernstige inbreuk op het leven van de twee slachtoffers gemaakt, en heeft alleen maar oog gehad voor het vele geld dat het hem opleverde. Een van de slachtoffers heeft zich gevoegd als benadeelde partij en vordert zowel vergoeding van materiële schade (€ 1.021.189,27) als immateriële schade (€ 25.000). Ter zake van de gevorderde immateriële schadevergoeding wijst de rechtbank, gelet op soortgelijke zaken, een bedrag van € 10.000 toe. De benadeelde heeft verder in de periode van 1 januari 2013 tot 11 augustus 2017 voor de verdachte gewerkt. Aldus in het kader van voornoemde schatting uitgaande van 1443 werkdagen, maal € 200 per dag, levert een totaalbedrag van € 288.600 aan materiële schade op.

De duim van appellante is bij een ongeval in een sluis deels afgescheurd. Het hof oordeelt dat de provincie niet aansprakelijk is voor de opstal. Het ongeluk heeft kunnen gebeuren door de specifieke plaatsing van de hand van appellante op de ladder en de ladder die op dat moment verschoof. De combinatie van deze twee gebeurtenissen is hoogst uitzonderlijk. De kans op het realiseren van het gevaar is zeer klein. De provincie had geen rekening hoeven houden met het verschuiven van de ladder. De provincie is niet aansprakelijk.

Strafrecht. Huisvriend, aan wie de zorg voor een 6-jarig meisje en 9-jarig jongetje was toevertrouwd, heeft ontuchtige handelingen met hen gepleegd. Het meisje heeft dit aan haar moeder verteld. De veroordeelde heeft het slachtoffer slagroom van zijn penis laten likken, zich laten aftrekken en heeft zijn billen laten betasten. Het jongetje heeft nadien tegenover de politie ontkend dat hij ook bij de ontuchtige handelingen werd betrokken, maar met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat die ontkenning mogelijk is ingegeven door de vrees dat er weer iemand uit zijn (toch al weinig stabiele) (gezins)omgeving zou verdwijnen. Alleen het verwijt ten aanzien van het meisje wordt wettig en overtuigend bewezen geacht en aan haar wordt een vergoeding van € 5.000 voor immateriële schade toegekend.

Strafrecht. Veroordeling voor onder meer poging tot doodslag en mishandeling. Veroordeelde heeft een jarenlange relatie met het slachtoffer gehad en twee zoons met haar gekregen. Het slachtoffer was al tijden erg bang voor veroordeelde. Tijdens de in de strafzaak centraal staande gebeurtenis heeft veroordeelde groepen: ‘Als je bij me weggaat, schiet ik je neer. Niet dood, want je moet lijden.’ Vervolgens heeft hij het slachtoffer met een mes met een lemmet van 20 cm een aantal keren gestoken in de buik en borst, met ernstig letsel aan de buik tot gevolg. De raadsvrouw wijzigt de vordering tot schadevergoeding van € 15.853,95 naar € 17.378,95. Dit wegens een bedrag dat de verdachte reeds heeft betaald, en een hersteloperatie die in de toekomst uitgevoerd moet worden. De rechtbank wijst de verhoging af. De rechtbank acht € 5.000 aan immateriële schadevergoeding toewijsbaar. De rechtbank rekent het de veroordeelde zwaar aan dat het feit is gepleegd in de woning van slachtoffer, terwijl de kinderen thuis waren.

Medische aansprakelijkheid. Patiënte stelt plastisch chirurg aansprakelijk na (onder meer) hals-/facelift. Zij stelt dat zij geen toestemming zou hebben gegeven voor de behandeling indien zij op de hoogte was geweest van de plaats van de incisie in de hals. De behandeling is lege artis uitgevoerd. Na eerder gehouden comparitie oordeelt het hof dat het causaal verband tussen gesteld ontbrekend informed consent en gestelde schade onvoldoende is onderbouwd. De vorderingen van appellante tot betaling van € 86.534,00 aan materiële schade en € 10.000 aan immateriële schade worden afgewezen. Vervolg op PS 2018-0706.

Strafrecht. Een slachtoffer van een poging tot doodslag heeft zich als benadeelde partij in het strafproces gevoegd. De veroordeelde heeft het slachtoffer in het achterhoofd geschoten. Het slachtoffer is even buiten bewustzijn geweest, toen hij bijkwam is hij op de vlucht geslagen voor de veroordeelde. In paniek probeerde het slachtoffer via de balustrades van de flat naar beneden te klimmen. Bij deze ontsnappoging is het slachtoffer vanaf de vijfde verdieping naar beneden gevallen. Het slachtoffer heeft een kogel in zijn halswervel die medisch niet verwijderd kan worden, hetgeen angst oplevert. Daarnaast is het slachtoffer zwaargewond geraakt door de val van de flat. De veroordeelde heeft het causaal verband tussen zijn daad en de schade ontstaan door de val bestreden. Het hof is van oordeel dat het causaal verband wel aanwezig is. Immers, als het slachtoffer niet was neergeschoten, was de schade niet ontstaan. Het hof kent € 45.000 immateriële schadevergoeding toe. Het hof houdt onder meer rekening met de omstandigheden dat de veroordeelde met opzet heeft geschoten, de kogel operatief niet verwijderd kan worden, de polsfracturen van het slachtoffer tot op heden niet zijn hersteld, het slachtoffer voortdurend problemen heeft met zijn gewrichten en dat het slachtoffer psychische klachten heeft.