Deelgeschil. De weduwe en de zoon van een werknemer vragen de rechtbank voor recht te verklaren dat de werkgever aansprakelijk is voor de dood van de werknemer. De werknemer werkte als hoofdwerktuigbouwkundige op een schip dat zich op moment van overlijden bevond in Braziliaanse wateren. De werknemer is dood in zijn hut aangetroffen. Aanvankelijk werd uitgegaan van een natuurlijke dood, maar uit het Braziliaanse autopsierapport zou ook afgeleid kunnen worden dat het gaat om verwurging. Een Nederlands forensisch-patholoog zet echter enkele vraagtekens bij de conclusies in het Braziliaanse rapport. Een en ander kan van belang zijn in verband met de vraag of de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden is overleden. Het kost veel tijd en geld om een antwoord te kunnen geven op de door verzoeker in deze zaak voorgelegde vraag. Deze wegen niet op tegen de bijdrage die een beslissing kan geven aan het tot stand komen van een vaststellingsovereenkomst. Het verzoek is niet geschikt voor behandeling in een deelgeschil.

Kernvraag in deze zaak is of zorgverzekeraar IZA gehouden is de maandelijkse gebruikskosten van hulphond Chloé door eiser te vergoeden. De kantonrechter oordeelde eerder dat IZA op grond van het Reglement hulpmiddelen gehouden is om een tegemoetkoming aan eiser te verstrekken voor het gebruik van hulphond Chloé. Omdat het partijdebat niet is gegaan over de hoogte van de verzochte gebruiksvergoeding heeft de kantonrechter IZA in de gelegenheid gesteld om daarover een akte te nemen en aan te geven op welke maandelijkse gebruiksvergoeding eiser recht heeft. IZA heeft in haar akte uiteengezet wat op grond van het van toepassing zijnde Reglement hulpmiddelen de maximale vergoeding is per jaar. IZA heeft aangegeven dat eiser volgens haar recht heeft op een vergoeding van € 4.606,70 over de periode juli 2014 tot en met oktober 2018, waarna IZA maandelijks de gebruiksvergoeding aan eiser zal overmaken. Nu eiser zich hiermee kan verenigen, wijst de kantonrechter voornoemd bedrag toe. Vervolg op PS 2018-0769.

Geen aanspraak op uitkering uit hoofde van de arbeidsongeschiktheidsverzekering vanwege whiplashklachten. Geen medisch objectiveerbare oorzaak.

Bevestiging aangevallen uitspraak. Geen dienstongeval. Het ongeval vindt niet in overwegende mate zijn oorzaak in de aard van de werkzaamheden of in bijzondere omstandigheden waaronder de functie moet worden verricht.

Verzoek om verhoging WAO-uitkering vanwege toename van de arbeidsongeschiktheid als gevolg van een verkeersongeval wordt afgewezen. Geen sprake van een toename van de arbeidsongeschiktheid uit dezelfde ziekteoorzaak binnen vijf jaar.

Ongevallenverzekering. Geen aanvullende uitkering. Het vastgestelde percentage functieverlies is verdedigbaar.

Afwijzing van de vordering van Consument tot het vergoeden van de externe advocaatkosten. Het voorstel tot het verrichten van een psychiatrische expertise om het causaal verband vast te stellen tussen de psychische klachten en het politieoptreden is voldoende om tekortschieten in beoordeling haalbaarheid te zuiveren.

Schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn. Vaste rechtspraak.

Vordering van Consument tot vergoeding van zijn inkomensschade en materiële schade als gevolg van een verkeersongeval wordt afgewezen. Causaal verband niet aangetoond. Fraude.

Ongelukkige struikelpartij. Schadevordering van Consument wordt afgewezen. Geen onrechtmatige daad.