Zesde tussenarrest in zaak over verkeersongeval waarvoor verzekeraar aansprakelijkheid in het algemeen heeft erkend, maar betwist voor wat betreft het verlies aan verdienvermogen. Verzoek van appellant om deskundigenbericht buiten beschouwing te laten omdat sprake zou zijn van partijdigheid, afgewezen. Zie ook PS 2018-0185 (eerdere deelgeschiluitspraak) en PS 2018-0187 (vervolg). 

Deelgeschil. Zaak over verkeersongeval waarvoor verzekeraar aansprakelijkheid in het algemeen heeft erkend, maar betwist voor wat betreft het verlies aan verdienvermogen. Verzoek van verzoeker om de benoemde deskundige drie aanvullende vragen voor te leggen, afgewezen. Verzoeker kan met zijn verzoek niets anders hebben beoogd dan in de procedure ten principale een beslissing te verkrijgen. Daar is de deelgeschilprocedure niet voor bedoeld. Zie voor vervolguitspraken PS 2018-0186 en PS 2018-0187. 

M.A. v. Frankrijk

M.A. v. Frankrijk. Schending van artikel 3 EVRM: uitzetting naar Algerije, terwijl verzoeker is veroordeeld voor terroristische misdrijven en om die reden in Algerije een groot risico op mishandeling loopt.

Deelgeschil. Verzoek aan rechtbank om te bepalen dat rugklachten en daaruit voortvloeiende beperkingen van verzoeker in causaal verband staan tot het hem overkomen ongeval, toegewezen. Whiplashjurisprudentie ook toepasselijk op andere gevallen van medisch niet-objectiveerbare klachten. Dat sprake is van pre-existente scoliose betekent niet dat er wel een medische oorzaak is aan te wijzen voor de klachten. Predispositieleer. Maatstaf plausibel klachtenpatroon.

Strafrecht. Veroordeling voor ontucht met minderjarige dochter. Gedeeltelijke toewijzing (€ 12.500) immateriële schadevergoeding aan slachtoffer. Van belang is de jonge leeftijd van slachtoffer, de duur van de aantasting van de lichamelijke integriteit (enkele jaren), het feit dat de ontucht is gepleegd door een persoon die het slachtoffer zou moeten kunnen vertrouwen en het feit dat het gebeuren zich afspeelde op een plaats waar zij zich veilig zou moeten voelen.

Strafrecht. Veroordeling voor zware mishandeling vader en partner van vader. Vader vordert enkel vergoeding van materiële schade (toegewezen tot een bedrag van € 1.260,14). Partner vordert onder andere vergoeding van immateriële schade. Toegewezen tot een bedrag van € 7.000. Partner is tot op heden arbeidsongeschikt, maar onduidelijk is of hij blijvend letsel heeft. 

Strafrecht. Echtpaar uit Tubbergen veroordeeld voor het acht jaar lang uitbuiten van een verstandelijk beperkte man van 32 jaar (uitbuiting, vrijheidsberoving, mishandeling). Toewijzing immateriële schadevergoeding van € 40.000 aan slachtoffer. 

Strafrecht. Veroordeling in een cold-casezaak uit 2001 voor afpersing door twee of meer verenigde personen en poging tot doodslag. Twee benadeelde partijen niet-ontvankelijk verklaard. Toewijzing twee derde van vordering immateriële schadevergoeding (€ 2.500) aan derde benadeelde partij. 

Geen onrechtmatige daad gepleegd jegens eiseres door haar ‘negerin’ te noemen. Verzoek immateriële schadevergoeding (€ 1.000) afgewezen. 

Strafrecht. Veroordeling voor ontucht met drie kleindochters. Toewijzing immateriële schadevergoeding van € 1.000 per slachtoffer. Kosten voor de na de uitspraak van de rechtbank ondergane behandeling bij Compassie (christelijke praktijk voor psychosociale hulpverlening) kunnen in hoger beroep niet aanvullend gevorderd worden, dus in zoverre niet-ontvankelijkverklaring.