Letselschade na mishandeling door het slachtoffer met de vuist in het gezicht te slaan. Het hof bespreekt diverse schadeposten, waaronder de kosten van toekomstige tandheelkundige behandeling en smartengeld. Bij de schadepost toekomstige tandartskosten gaat het er volgens het hof niet om dat de vervanging van beide tanden medisch noodzakelijk is, maar of deze behandeling medisch wenselijk en redelijk is. De schadeposten worden deels toegewezen. Beroep op matiging wordt door het hof verworpen wegens de aard van de aansprakelijkheid.

Overlijdensschade uit SVI-verzekering. Voorwaardelijke vordering in het incident ex artikel 843a Rv. Er kan nog niet worden beslist of de door de verzekeraar genoemde voorwaarden zijn vervuld, daarvoor is een nadere beoordeling van bepaalde geschilpunten in de hoofdzaak noodzakelijk. Nu de zaak niet meebrengt dat op de incidentele vordering eerst en vooraf moet worden beslist ex artikel 209 Rv, houdt het hof de beslissing daarover aan.

Beoordeling van causaal verband tussen (whiplash)klachten en een ongeval. Slachtoffer van verkeersongeval had voor het ongeval al pijnklachten en beperkingen van nek, schouder en rechterarm, die werden toegeschreven aan een hernia, en hij was deels arbeidsongeschikt. De man vordert vergoeding van de schade die hij lijdt door de toename van zijn arbeidsongeschiktheid. Er is geen sprake van geobjectiveerde (toegenomen) klachten en beperkingen. Dat de man sinds het ongeval tegenover verschillende artsen consequent heeft verklaard over de verergering van zijn nek- en armklachten en hij sinds het ongeval niet meer heeft gewerkt, biedt onvoldoende objectivering. De rechtbank is van oordeel dat niet is vast komen te staan dat het ongeval een toename van de mate van arbeidsongeschiktheid heeft veroorzaakt.

Deelgeschil. Als gevolg van ongevalsgerelateerde klachten is de man beperkt in het verrichten van huishoudelijke taken in de woning van zijn schoonouders. Tussen partijen is in geschil wat de hoogte is van de kosten van huishoudelijke hulp. Volgens de rechtbank komen de werkzaamheden, uitgevoerd door schoonmoeder, voor vergoeding in aanmerking, nu het gaat om werkzaamheden die voor het ongeval door de man zelf werden verricht en het na het ongeval gerechtvaardigd zou zijn geweest om hiervoor professionele hulp in te schakelen. De rechtbank sluit voor de hoogte van de schade aan bij De Letselschade Richtlijn Huishoudelijke Hulp en niet bij de schattingen van partijen. De gevorderde buitengerechtelijke kosten wordt door de rechtbank bovenmatig hoog geacht. Zelfstandig tegenverzoek van de verzekeraar tot verstrekking nadere informatie wordt toegewezen.

De rechtbank verklaart zowel de werknemer als de werkgever niet-ontvankelijk in deelgeschil na een bedrijfsongeval in 2013, omdat de werkgever niet kan worden aangemerkt als de in artikel 1019w Rv bedoelde persoon en de werknemer geen op hem zelf betrekking hebbend verzoek heeft geformuleerd. De verzekeraar heeft een zelfstandig tegenverzoek gedaan tegen (alleen) de werknemer waarin wordt verzocht te bepalen dat de vordering van de werknemer op de werkgever is verjaard ex artikel 3:310 lid 1 BW, waardoor de werkgever de vordering niet met succes als claim onder de AVB-polis kan indienen. Toewijzing vordering. Geen kostenbegroting.

Berisping advocaat in letselschadezaken wegens onvoldoende bevestiging opdracht en declareren terwijl toevoeging niet was ingetrokken.

Werknemer brengt het vuilnis naar buiten door een nooddeur. Wanneer de deur door de wind dicht slaat, houdt de medewerker deze tegen met zijn hand, waardoor hij zijn pols breekt. Anders dan de rechtbank, is het hof van mening dat de werkgever niet heeft voldaan aan zijn zorgplicht. Er is geen sprake van een reguliere deur, maar een nooddeur. De deur was voorzien van een dranger welke bij wind extra hard dicht kan slaan. Door de werknemer instructies te geven om ongeacht de weersomstandigheden deze deur te gebruiken om het vuilnis buiten te brengen, heeft de werkgever een reëel en aanmerkelijk gevaar in het leven geroepen dat de werknemer, bij het hard dichtslaan van de deur letselschade zou oplopen. Wekgever heeft de functie en/of wijze van afstelling van de deur en de daarop gemonteerde deurdranger, niet voldoende onderzocht.

Aansprakelijkheid werkgever voor schade door tekenbeet. Geen verjaring. Arbeidsrechtelijke omkeringsregel wordt toegepast. Al geruime tijd voor de werknemer haar werkzaamheden uitvoerde was bekend, en had ook voor de werkgever bekend behoren te zijn, dat bij onbeschermd werken in een groene omgeving de kans bestaat dat de ziekte van Lyme wordt opgedaan. Werkgever heeft nagelaten om beschermingsmiddelen in de vorm van geïmpregneerde kleding ter beschikking te stellen aan de werknemer en dus niet aan haar zorgplicht voldaan. De rechtbank acht het aannemelijk dat de gezondheidsklachten door het werk kunnen zijn veroorzaakt. Bloedtesten waren positief, een arts-microbioloog heeft geconcludeerd dat de werkneemster de Borrelia-infectie heeft doorgemaakt en haar gezondheidsklachten passen bij de ziekte van Lyme. Het vermoeden wordt niet ontkracht. Werkgever aansprakelijk.

Werknemer is tijdens grasmaaiwerkzaamheden langs de snelweg van een treeplank gevallen die was bevestigd aan de bedrijfsauto, als gevolg waarvan hij beide enkels breekt. De algemene werkinstructies zijn enkel in het Nederlands opgesteld en de werknemer was alleen de Poolse taal machtig. Als hij al wist van het bestaan van algemene werkinstructies dan heeft hij de algemene inhoud daarvan niet kunnen begrijpen. Daarnaast erkent de werkgever dat zij haar werknemers niet expliciet erop heeft gewezen dat zij niet op de treeplank mochten staan. Nu de werkgever onvoldoende duidelijke instructies heeft gegeven over de bedoeling van de treeplank en niet is gebleken van toezicht op die instructies, heeft de werkgever zijn zorgplicht geschonden. De werknemer heeft niet bewust roekeloos gehandeld.

Een onder bewind gesteld slachtoffer van een verkeersongeval in 1993 vecht de rechtsgeldigheid aan van een in 1998 met de verzekeraar van de veroorzaker gesloten vaststellingsovereenkomst. Eerdere deelgeschilbeslissing is bindende eindbeslissing. De onder bewind gestelde partij was destijds bevoegd de vaststellingsovereenkomst te tekenen ex artikel 1:438 BW, nu de bewindvoerder daaraan zijn medewerking had verleend. Beroep op dwaling en misbruik van omstandigheden verjaard. Ook bij inhoudelijke beoordeling van beroep op wilsgebreken slaagt het beroep daarop niet.