Massaschadezaak tegen producent van borstimplantaten. Bureau Clara Wichman is ontvankelijk in de door haar ingestelde vorderingen ten behoeve van de vrouwen die hun implantatie in Nederland hebben gehad.

Achmea dient drie Wob-verzoeken in bij het college van B&W, waarbij Achmea het college verzoekt om de MV-bestanden en/of V-log-bestanden van verkeerslichten op bepaalde locaties openbaar te maken. Het college heeft deze verzoeken geweigerd, met als motivering dat het belang van openbaarmaking niet opweegt tegen het belang van de opsporing en vervolging van strafbare feiten. Daarnaast weegt het belang van openbaarmaking van de documenten niet op tegen de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. De rechtbank heeft geoordeeld dat het college onvoldoende heeft gemotiveerd waarom de MV-bestanden en V-log-bestanden niet openbaargemaakt kunnen worden, omdat de gegevens niet aan te merken zijn als persoonsgegevens. De Raad van State oordeelt dat, in combinatie met andere gegevens, de gegevens uit de bestanden zijn te herleiden tot een persoon en dus wel moeten worden aangemerkt als persoonsgegevens. De gegevens waarom Achmea heeft verzocht betreffen niet alleen de bij haar verzekerde personen, maar alle weggebruikers die op de door Achmea opgegeven tijdstippen over het verkeerskruispunt reden. De Raad van State is verder van oordeel dat het college de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer zwaarder heeft mogen laten wegen dan het belang van openbaarmaking. Openbaarmaking van de gevraagde gegevens leidt ertoe dat persoonsgegevens van alle weggebruikers die op de door Achmea in haar verzoek genoemde tijdstippen over de kruispunten reden openbaargemaakt moeten worden. Het college mag dus weigeren om de logbestanden van de verkeerslichten openbaar te maken.

Strafrecht. Veroordeling voor doodslag op ex-vriendin. Aan de nabestaanden van het slachtoffer worden zowel bedragen ter vergoeding van de affectieschade als van de shockschade toegewezen. Omdat de identiteit van het slachtoffer eerst niet kan worden vastgesteld, is een persbericht met een foto van haar (gehavende) gezicht gepubliceerd. De benadeelde partijen werden direct geconfronteerd met de foto en het zichtbare letsel.

Strafrecht. Veroordeling voor artikel 6 WVW en artikel 5 WVW. Aan de ouders en broer van het overleden slachtoffer wordt een bedrag van € 6.000 aan shockschadevergoeding toegewezen.

Veroordeling voor het (samen met anderen) schuldig maken aan moord, poging tot moord en het voorhanden hebben van een vuurwapen en munitie. Aan de vader en de zoon van het overleden slachtoffer wordt respectievelijk een bedrag van € 17.500 en € 20.000 aan affectieschadevergoeding toegekend. Aan de moeder van hun zoon komt geen geslaagd beroep op de hardheidsclausule ex artikel 6:108 lid 4 sub g BW toe, nu naar het oordeel van het hof onvoldoende is dat zij en het overleden slachtoffer als gezamenlijke ouders van hun zoon nauw met elkaar verbonden waren. Aan het 5-jarige zoontje van het overleden slachtoffer wordt tevens een bedrag van € 30.000 wegens aantasting in de persoon op andere wijze toegekend, omdat hij zich tijdens het incident met zijn vader in de auto bevond.

Veroordeling voor het (samen met anderen) schuldig maken aan moord, poging tot moord en het voorhanden hebben van een vuurwapen en munitie. Aan de vader en de zoon van het overleden slachtoffer wordt respectievelijk een bedrag van € 17.500 en € 20.000 aan affectieschadevergoeding toegekend. Aan de moeder van hun zoon komt geen geslaagd beroep op de hardheidsclausule ex artikel 6:108 lid 4 sub g BW toe, nu naar het oordeel van het hof onvoldoende is dat zij en het overleden slachtoffer als gezamenlijke ouders van hun zoon nauw met elkaar verbonden waren. Aan het 5-jarige zoontje van het overleden slachtoffer wordt tevens een bedrag van € 30.000 wegens aantasting in de persoon op andere wijze toegekend, omdat hij zich tijdens het incident met zijn vader in de auto bevond.

Veroordeling voor het (samen met anderen) schuldig maken aan moord, poging tot moord en het voorhanden hebben van een vuurwapen en munitie. Aan de vader en de zoon van het overleden slachtoffer wordt respectievelijk een bedrag van € 17.500 en € 20.000 aan affectieschadevergoeding toegekend. Aan de moeder van hun zoon komt geen geslaagd beroep op de hardheidsclausule ex artikel 6:108 lid 4 sub g BW toe, nu naar het oordeel van het hof onvoldoende is dat zij en het overleden slachtoffer als gezamenlijke ouders van hun zoon nauw met elkaar verbonden waren. Aan het 5-jarige zoontje van het overleden slachtoffer wordt tevens een bedrag van € 30.000 wegens aantasting in de persoon op andere wijze toegekend, omdat hij zich tijdens het incident met zijn vader in de auto bevond.

Medische aansprakelijkheidsverzekering. Dekkingsgeschil. Het Erasmuc MC (EMC) sluit een verzekering af op claims made-basis ter dekking van zijn medische aansprakelijkheid. In (onder meer) vier dossiers heeft het EMC inloopdekking gevraagd onder de polis. De verzekeraar weigert dekking te verlenen omdat de schadetoebrengende feiten zich hebben voorgedaan voor het sluiten van de verzekering, en die feiten al voor die datum bij het EMC bekend waren of behoorden te zijn. Het EMC vordert in deze procedure dat er alsnog dekking wordt verleend voor de schade. Het hof wijst, net als de rechtbank, de vorderingen af.

Schadestaatprocedure. Beoordeling van diverse schadeposten in een letselschadezaak met ernstig (hersen)letsel door een medische fout. Als gevolg van de medische fout is de benadeelde blijvend rolstoelafhankelijk en voor zorg en begeleiding volledig afhankelijk van derden. Partijen hebben een verschil van inzicht over de aard en omvang van verschillende schadeposten. Het hoger beroep door zowel de benadeelde als het ziekenhuis slaagt deels. Wat betreft de schadepost ‘smartengeld’ acht het hof de toegekende € 95.000 door de rechtbank te mager. Nu niet alleen sprake is van lichamelijk letsel, maar ook van vertraagd denken en spreken, alsmede het feit dat de benadeelde zich volledig van zijn situatie bewust is, acht het hof een vergoeding van € 140.000 billijk.

Twee afzonderlijke geweldsincidenten tussen twee vrienden monden uit in twee strafrechtelijke veroordelingen. Vriend 1 is veroordeeld voor een poging tot zware mishandeling van vriend 2. Twee jaar later wordt vriend 2 veroordeeld voor een poging doodslag van vriend 1. In hoger beroep richten de grieven zich tegen over en weer deels toe en deels afgewezen vorderingen van zowel materiële als immateriële schadevergoeding. Het hof bekrachtigt het vonnis van de kantonrechter. Beroep op verjaring afgewezen met verwijzing naar artikel 3:310 lid 4 BW. Een civielrechtelijke vordering verjaart pas als het recht tot strafvordering is verjaard (verlengde verjaringstermijn) en niet als om andere redenen (zoals een onherroepelijke veroordeling) het recht tot strafvordering vervalt. Ratio: betere bescherming slachtoffers van een misdrijf.