Conclusie advocaat-generaal Hartlief. Prejudiciële vragen. Buitengerechtelijke afhandeling van medische aansprakelijkheidsclaims tegen ziekenhuis. Geconcludeerd wordt dat een medische machtiging van de patiënt nodig is om medische gegevens te kunnen delen, alsook dat indien de patiënt dit weigert niet van de zorgaanbieder is te verwachten een inhoudelijk standpunt in te nemen. Wel moet het dan gaan om een adequate medische machtiging, die beperkt is tot medische informatie die betrekking heeft op het verwijt dat het ziekenhuis wordt gemaakt en de daarmee gepaard gaande claim en die waar mogelijk gespecificeerd en/of toegelicht wordt.

Artikel 81 lid 1 RO. Letselschade ten gevolge van val door (enkel)glas van voordeur woning. Verhuurder is niet aansprakelijk op grond van artikel 6:174 BW of artikel 6:162 BW. Toepassing Kelderluik-factoren. Het bestaan van een NEN-norm over veiligheidsbeglazing in gebouwen is factor die bij de beoordeling moet worden betrokken maar is in deze zaak niet van doorslaggevend belang.

Conclusie advocaat-generaal Hartlief. Werkgeversaansprakelijkheid als gevolg van val van werknemer bij een afstap na het sluiten van een nooddeur? Volgens de advocaat-generaal mocht de werkgever erop vertrouwen dat de werknemer bij het uitvoeren van zijn werkzaamheden de normale voorzichtigheid in acht zou nemen voor handelingen die men pleegt te kennen uit het dagelijks leven. Dat hij toch is gevallen, betekent dat hij dit kennelijk niet heeft gedaan. De conclusie van de advocaat-generaal strekt tot verwerping van het cassatieberoep.

Cassatie in belang der wet. Openbaarheid van civiele procedures. Zijn gerechten verplicht om aan anderen dan partijen informatie te verstrekken over civiele procedures die aanhangig zijn of zijn geweest? De Hoge Raad geeft antwoord op de vraag welke informatie een gerecht desgevraagd aan derden moet verschaffen indien een informatieverzoek betrekking heeft op alle procedures waarin een bij naam genoemde natuurlijke persoon partij is of was.

Verjaring ex artikel 3:310 lid 1 BW. Vordering op bouwkundig adviseur. Het antwoord op de vraag op welk tijdstip de benadeelde voldoende zekerheid heeft verkregen dat schade is veroorzaakt door tekortschietend of foutief handelen van de betrokken persoon, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Als de benadeelde niet beschikt over de kennis of het inzicht die nodig zijn om de deugdelijkheid van een geleverde prestatie te beoordelen, kan dit betekenen dat hij nog onvoldoende zekerheid heeft verkregen dat de schade is veroorzaakt door tekortschietend of foutief handelen van de betrokken persoon. Daarbij kan van belang zijn dat de aangesproken partij andere, niet in haar risicosfeer liggende, oorzaken voor het opgetreden nadeel heeft genoemd of anderszins aan de benadeelde geruststellende mededelingen heeft gedaan over de door haar verrichte prestatie of het daardoor te verwachten nadeel. Soms mag de benadeelde echter niet langer op geruststellende mededelingen vertrouwen en kan (toch) voldoende zekerheid bestaan inzake de vraag of de schade (mede) was veroorzaakt door tekortschietend of foutief handelen.

Overschrijding van de termijn voor mededeling beslissing of is voldaan aan de criteria voor verplichte zorg (art. 5:16 lid 1 in verbinding met art. 5:4 lid 2 sub a Wvggz). Vordering tot schadevergoeding ex artikel 10:12 lid 3 Wvggz wegens overschrijding van de redelijke termijn ex artikel 5:16 BW. Indien door de rechter of officier van justitie een uit de Wvggz voortvloeiende beslistermijn is overschreden en de betrokkene verzoekt om schadevergoeding voor nadeel dat hij als gevolg daarvan heeft ondervonden, is uitgangspunt, behoudens bijzondere omstandigheden, dat de betrokkene nadeel heeft ondervonden in de vorm van spanning en frustratie over het uitblijven van een beslissing binnen de beslistermijn. De omvang van de vergoeding dient naar billijkheid te worden vastgesteld. Bij een geringe overschrijding van de beslistermijn kan de rechter volstaan met de vaststelling dat deze termijn is overschreden. Indien de termijnoverschrijding aan de betrokkene is te wijten, bestaat geen aanspraak op schadevergoeding. Het verdient aanbeveling forfaitaire bedragen te gaan hanteren, waarvan in bijzondere gevallen kan worden afgeweken.

Strafrecht. Conclusie advocaat-generaal Hofstee. Vergismoord in een ondergrondse parkeergarage in Amsterdam door met vuurwapens op de auto van slachtoffer(s) te schieten. De ouders van het dodelijk getroffen slachtoffer stellen twee cassatiemiddelen in. Het eerste middel richt zich tegen het oordeel van het hof dat geen sprake is van een directe confrontatie met de ernstige gevolgen van het misdrijf wat betreft de gestelde shockschade. Het tweede middel klaagt dat het hof ten onrechte de vorderingen van de benadeelde partijen tot vergoeding van de immateriële schade op grond van artikel 6:106 sub b BW heeft afgewezen. De advocaat-generaal acht beide cassatiemiddelen gegrond.

Conclusie advocaat-generaal Hartlief. Arbeidsongeval. Zowel de formele als materiële werkgever zijn aangesproken op grond van artikel 7:658 BW na val van een werknemer bij spuitwerkzaamheden in een spuitcabine. Dat de exacte toedracht van het ongeval niet is vastgesteld, doet niets af aan het oordeel dat schade is geleden in de uitoefening van de werkzaamheden. Hoewel er gevallen zijn waarin het te ver gaat om zorg van de werkgever te verlangen en in plaats daarvan op de eigen verantwoordelijkheid (oplettendheid en voorzichtigheid) van de werknemer mag worden gerekend, lijkt het niet verstandig om in dit verband te spreken van een bijzondere categorie van ‘huis-tuin-en-keukengevaren’ of ‘huis-tuin-en-keukenongelukken’. Dat doet niet alleen geen recht aan de rechtspraak van de Hoge Raad die niet in die sleutel staat, maar vooral ook niet aan het gegeven dat alledaagse gevaren in de context van het werk, bijvoorbeeld door het structurele karakter van de blootstelling maar ook door het gegeven dat werknemers juist ook bij dit type werkzaamheden niet altijd optimaal geconcentreerd en alert zullen zijn, wel degelijk serieus kunnen worden zodat zij aanleiding geven tot door de werkgever te treffen maatregelen. Uit de overweging dat het risico op vallen eenvoudig tot nul kon worden gereduceerd kan niet worden afgeleid dat het hof van een risicoaansprakelijkheid is uitgegaan. Omdat het risico op schade eenvoudig tot nul kon worden gereduceerd, kon in redelijkheid worden verwacht dat maatregelen zouden worden genomen. Het hof heeft dus geoordeeld over een specifiek valgevaar tijdens het uitvoeren van werkzaamheden in een spuitcabine dat eenvoudig voorkomen kon worden. Het hof heeft niet geoordeeld dat iedere val van een hoogte van 50 cm had moeten worden voorkomen. Conclusie strekt tot verwerping van het cassatieberoep.

Conclusie advocaat-generaal Lindenbergh. Ex-rijschoolhouder wordt van achteren aangereden als gevolg waarvan hij letsel oploopt. Echter had de man voor het ongeval al pijnklachten en beperkingen van de nek, schouder en rechterarm, die werden toegeschreven aan een hernia, en is hij deels arbeidsongeschikt. Na het ongeval wordt de man volledig arbeidsongeschikt verklaard. Het hof is van oordeel dat niet is komen vast te staan dat sprake is geweest van een toegenomen arbeidsongeschiktheid als gevolg van de achteropaanrijding. Op de mogelijkheid van het bestaan van niet-medisch objectiveerbare, maar wel, reële klachten en causaal verband tussen het ongeval en deze klachten is het hof in het eindarrest niet nader ingegaan, terwijl het hof evenmin heeft overwogen dat de man hierover te weinig heeft gesteld. Daarmee is het oordeel van het hof volgens de advocaat-generaal onvoldoende gemotiveerd. De advocaat-generaal concludeert dat enkele subonderdelen van het cassatiemiddel gegrond zijn en concludeert tot vernietiging van het arrest van het hof met verwijzing.

Strafrecht. Conclusie advocaat-generaal Harteveld. Cassatiemiddel klaagt over toewijzing vordering benadeelde partij inzake smartengeld; geestelijk letsel zou niet voldoende zijn onderbouwd. Conclusie strekt tot verwerping middel. De benadeelde is op de openbare weg onder bedreiging van een vuurwapen of daarop gelijkend voorwerp in de auto van de verdachte getrokken, van zijn vrijheid beroofd gehouden en mishandeld en heeft daardoor onder andere een gebroken neus opgelopen. Volgens de advocaat-generaal brengen de aard en ernst van de normschending mee dat de nadelige gevolgen voor de benadeelde zo voor de hand liggen dat een aantasting in de persoon kan worden aangenomen.