Man is tijdens een coronademonstratie door de politie in zijn knie geschoten. In deze zaak staat de vraag centraal of de politie op grond van onrechtmatige daad, werkgeversaansprakelijkheid of het gelijkheidsbeginsel aansprakelijk is voor de schade die de man hierdoor heeft geleden. De rechtbank oordeelt dat de politie in strijd heeft gehandeld met de ambtsinstructie, maar dat aan haar een succesvol beroep op noodweer toekomt. De rechtbank acht het aannemelijk dat de politie, vanuit de maatschappelijke taak om te handelen als daartoe een noodzaak bestaat, zich gehouden voelde om de brandweer te blijven beschermen tegen de relschoppers. Nu er een rechtvaardigingsgrond is voor het handelen van de schutter en van de politie is geen sprake van een onrechtmatige daad. Omdat de schade van de man niet het gevolg is van een fout van de schutter, is de politie ook niet als werkgever aansprakelijk voor de schade. Ook is geen sprake van een situatie dat het rechtmatige handelen van de politie vanwege onevenredige gevolgen van dat handelen onrechtmatig is en dat die gevolgen gelijkelijk over de gemeenschap zouden moeten worden verdeeld. De vorderingen worden afgewezen.

Man wordt door verbalisanten in zijn been geschoten, vanwege een melding van bedreiging met een mes. Zowel de politie als de verzekeraar hebben voldoende onderbouwd dat de situatie die de verbalisanten naar aanleiding van de melding aantroffen, waarbij de man een groot mes bij de keel van zijn moeder hield, heftig gebaarde en aan het schreeuwen was, rechtvaardigde dat de verbalisanten hun vuurwapen ter hand hebben genomen om de man aan te kunnen houden. Dat achteraf kan worden gezegd dat de man – omdat hij niet meer gewapend was – ook zonder vuurwapen overmeesterd had kunnen worden, maakt dit niet anders. De politie heeft niet onrechtmatig jegens de man gehandeld.

Politieambtenaar loopt tijdens zijn dienst lichamelijk letsel op. De door de politie ingeschakelde gecertificeerde docent heeft voldoende instructies gegeven en voldoende toezicht gehouden, waardoor de zorgplicht niet is geschonden. Ook is geen sprake van onvoorzichtig of onverantwoordelijk gedrag.

Vraag of slachtoffer medische informatie moet verstrekken aan verzekeraar. Rechtbank oordeelt dat in dit stadium het belang van het slachtoffer bij bescherming van zijn gegevens prevaleert boven het belang van de verzekeraar om onder verbeurte van een dwangsom een veroordeling tot het verstrekken van die gegevens te verkrijgen.

Overheidsaansprakelijkheid (Nationale Politie). Gebroken neus na attentietik. Politie heeft bewijs van de door haar gestelde toedracht geleverd. Handelwijze politie voldeed aan proportionaliteit en subsidiariteit; niet aansprakelijk jegens eiser.

Deelgeschil. Is sprake van onrechtmatig geweldgebruik door de politie bij charge richting supportersmenigte tijdens/na voetbalwedstrijd? Politie mocht ingrijpen, maar het gebruikte geweld voldoet op onderdelen niet aan eisen proportionaliteit en subsidiariteit. Gestelde schade echter geen gevolg van het als onrechtmatig aangemerkte politieoptreden, maar van het als rechtmatig aangemerkte optreden.

Vordering schadevergoeding in verband met materiële en immateriële schade vanwege politiebezoek aan woning voor aanhouding zoon afgewezen.

Deelgeschil letselschade. Geschil met verzekeraar. Partijen zijn het erover eens dat er een medische expertise moet plaatsvinden. Tussen partijen is in geschil of verzoeker eerst verdere medische informatie beschikbaar moet stellen, waaronder het volledige huisartsenjournaal. De rechtbank toetst aan de proportionaliteitscriteria uit de Medische Paragraaf bij de GBL (Gedragscode Behandeling Letselschade). De rechtbank concludeert dat verzoeker meer gegevens moet aanleveren aan de medisch adviseur van verweerder. Het verzoek om verdere voorschotten wordt afgewezen. In dit deelgeschil kan de rechtbank niet concluderen dat verzoeker een hogere schadevergoeding toekomt dan het bedrag dat hij al als voorschot van verweerder heeft ontvangen. Ten slotte gaat de rechtbank in op de stelling van verzoeker dat sprake zou zijn van secundaire victimisatie door de onzorgvuldige handelwijze van Euro Insurance in het schadeafhandelingstraject. De rechtbank kan verzoeker niet volgen in zijn stelling dat Euro Insurance bij de schadeafwikkeling onzorgvuldig heeft gehandeld. Van een stroperig letselschadedossier is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake. Uit de gedingstukken blijkt dat partijen regelmatig hebbe gecorrespondeerd en dat Euro Insurance in het algemeen binnen redelijke termijnen heeft gereageerd. De rechtbank wijst daarom de schadevergoeding wegens secundaire victimisatie af.

Strafrecht. Een vader heeft de moeder van elf kinderen op gewelddadige wijze om het leven gebracht, en daarna de flat in brand gestoken. De kinderen hebben, op advies van de politie, afgezien van confrontatie met het stoffelijk overschot van hun moeder. Ze vorderen vergoeding van shockschade. Het hof overweegt dat een dergelijke vergoeding slechts onder zeer bijzondere omstandigheden en voor een beperkt aantal gerechtigden tot de mogelijkheden behoort. De criteria komen erop neer dat bij de benadeelde partij door de hevige emotionele schok door het waarnemen van de moord op het slachtoffer of de directe confrontatie met de ernstige gevolgen daarvan geestelijk letsel moet zijn ontstaan. Bij het confrontatievereiste gaat het om de (onverhoedse) waarneming van het misdrijf zelf en/of de waarneming van het lichaam en de verwondingen van het slachtoffer meteen na het misdrijf. Bovendien wordt bij de beoordeling van de criteria een zeer strikte uitleg gehanteerd en de aard of ernst van de normschending is geen reden om het vereiste van directe confrontatie met de ernstige gevolgen terzijde te stellen of af te zwakken. De kinderen zijn niet direct geconfronteerd met het misdrijf, of met het gevolg daarvan. Zij worden daarom niet-ontvankelijk verklaard in hun vordering.

Deelgeschil letselschade. Medische noodzaak verhuizing. Wensen en eisen verzoeker. Rolstoelafhankelijkheid niet zeker. Nieuwe woning hoeft niet rolstoeltoegankelijk te zijn of op de begane grond gelegen te zijn. ‘Andere kosten’ onvoldoende bepaalbaar.