Bij een verwarmingsmonteur wordt mesothelioom geconstateerd als gevolg van blootstelling aan asbest op de werkplek. De rechtbank acht de werkgever aansprakelijk voor de schade. De werkgever komt in hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank. In hoger beroep gaat het om de vraag of sprake is van causaal verband tussen de blootstelling aan asbest tijdens de werkzaamheden bij de werkgever en de ziekte van de werknemer. Het hof komt tot het oordeel dat de werknemer gedurende zeven jaar intensief aan asbest is blootgesteld en dat niet is komen vast te staan dat de werknemer op andere plekken aan asbest is blootgesteld. De rechtbank heeft de arbeidsrechtelijke omkeringsregel niet onterecht toegepast. Het beroep van de werkgever op toepassing van het leerstuk van de proportionele aansprakelijkheid wordt afgewezen, nu geen andere oorzaak voor het ontstaan van de ziekte is komen vast te staan. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank.

Werkneemster was als passagier onderweg naar haar werkplek in een door de werkgever gehuurde bus die werd bestuurd door een collega. Om onbekende redenen raakt de bus van de weg, als gevolg waarvan de werkneemster schade heeft opgelopen. De werkneemster stelt haar werkgever aansprakelijk voor de schade ex artikel 7:658 BW, dan wel artikel 6:170 of 6:171 BW. Het hof oordeelt dat bewijslevering dient plaats te vinden alvorens kan worden beslist op de vorderingen. Voordat het hof die gelegenheid geeft, zal eerst geprobeerd worden een schikking tussen partijen tot stand te brengen.

Strafrecht. Veroordeling doodslag baby. Aan de moeder van de overleden baby wordt een shockschadevergoeding van € 25.000 toegekend.

Verzekeringsrecht. Verkeersongeval tussen twee automobilisten. Na de aanrijding verlaten de bestuurder en passagier van de Mercedes beiden de plaats van het ongeval te voet. De verzekerde heeft zijn mededelingsplicht geschonden, nu hij zich op het standpunt stelt dat er sprake moet zijn geweest van joyriding of dat de auto gestolen moet zijn geweest. Dit standpunt is onvoldoende onderbouwd. Het hof komt tot het oordeel dat de uitkering van de WAM-verzekeraar aan de verzekeraar van de andere automobilist terecht is geweest. De WAM-verzekeraar kan de door haar betaalde schadevergoeding verhalen op de bestuurder van de Mercedes.

Tussentijds appel op de voet van artikel 1019cc lid 1 Rv ten aanzien van de beslissing in deelgeschil. In deze zaak draait het om de vraag of een psychiatrisch deskundigenbericht dat is ingewonnen om te worden gebruikt bij de afwikkeling van een claim uit een ongevallenverzekering, tevens kan dienen als basis voor de afwikkeling van een letselschadeclaim op grond van de WAM, terwijl de WAM-verzekeraar bij de totstandkoming van dat rapport niet betrokken is geweest. Volgens de rechtbank kan Achmea niet eisen dat er wordt meegewerkt aan een geheel nieuw deskundigenonderzoek door een andere deskundige. Volgens het hof is bij Achmea een gerechtvaardigde vrees ontstaan dat de deskundige niet meer voldoende onafhankelijk kan komen tot een aanvulling van zijn rapport na kennisname van de gegevens die naar het oordeel van (de rechtbank en) het hof nog nodig zijn om tot beantwoording van alle vragen over te gaan. Dit betekent dat het rapport niet, ook niet onder nader te stellen voorwaarden, kan dienen als basis voor de schadeafwikkeling. Er dient een nieuwe expertise plaats te vinden.

Inzageverzoek ex artikel 843a Rv (deels) toegewezen in het kader van een mogelijke procedure op grond van de artikelen 7:658 en 6:170 BW. Verzoekster heeft aan dit verzoek ten grondslag gelegd dat zij jarenlang op haar werk is blootgesteld aan (seksueel) grensoverschrijdend gedrag van de functioneel leidinggevende, waarvoor zij de formele en materiële werkgever aansprakelijk houdt nu deze op de hoogte van het gedrag van medisch specialist (moeten) zijn geweest. De aansprakelijkheid wordt betwist. Verzoekster is voor de onderbouwing van haar stellingen afhankelijk van de bescheiden die zich in het domein van de aansprakelijkgestelden vinden.

Werknemer ontwikkelt tijdens zijn werkzaamheden blijvende rugklachten. In eerste aanleg is door de rechtbank bepaald dat de werkgever op grond van artikel 7:658 BW aansprakelijk is voor de door de werknemer geleden schade. De werknemer is gedurende zijn werkzaamheden blootgesteld aan gevaarlijke, rugbelastende omstandigheden en heeft hierdoor ook daadwerkelijk gezondheidsklachten opgelopen. In hoger beroep slagen de grieven van de werkgever inzake verjaring, een finale kwijting en een geboren afwijking als pre-existentie niet. Werkgever heeft ook niet voldaan aan de stelplicht inzake de zorgplicht ex artikel 7:658 BW, en wordt niet tot nadere bewijslevering toegelaten.

Strafrecht. Familiedrama in Etten-Leur. Man is veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf ter zake van doodslag op zijn vrouw en moord op zijn twee kinderen en zijn moeder. Aan de broer van de dader wordt een bedrag van € 50.000 aan shockschadevergoeding toegekend. De broer van de dader heeft de lichamen van zijn moeder, schoonzus, kleine neefje en nichtje levenloos aangetroffen in de woning van zijn moeder. Ook wordt aan hem een bedrag van € 17.500 aan affectieschadevergoeding toegekend. Aan de ouders van de overleden partner van de dader wordt elk een bedrag van € 17.500 aan affectieschadevergoeding toegekend.

Beroepsfout advocaat in letselschadezaak met whiplashklachten? Het hof is, net als de rechtbank, van oordeel dat de ten tijde van de hoofd- en schadestaatprocedures bekende gegevens betreffende de fysieke en psychische gesteldheid van de man geen aanleiding voor de advocaat hoefden te zijn om andere concrete schadeposten te veronderstellen dan die ter zake van verlies van verdienvermogen. Ook kan de advocaat geen beroepsfout worden verweten betreffende de gang van zaken tijdens het opstellen van een deskundigenrapport. Bekrachtiging vonnis rechtbank.

Mishandeling met zwaar oogletsel tot gevolg. De dader is niet geslaagd in het leveren van tegenbewijs dat hij het slachtoffer twee klappen met de vlakke hand op zijn wangen heeft gegeven. Ook is de dader niet geslaagd in de bewijslevering met betrekking tot het feit dat het slachtoffer de ruzie die aan de mishandeling voorafging heeft uitgelokt door zich op ongepaste wijze tegenover de dader uit te laten. Geen eigen schuld van het slachtoffer. De beslissing van de rechtbank over de immateriële schadevergoeding (€ 16.000) blijft in stand.