Deelgeschil. Verkeersongeval door achteropaanrijding. De voorste automobilist stelt als gevolg van de achteropaanrijding arbeidsongeschikt te zijn. De verzekeraar van de aansprakelijk gestelde partij heeft de aansprakelijkheid erkend en reeds een bedrag van € 192.500 aan voorschotten onder algemene titel voldaan. In deze deelgeschilprocedure vordert de voorste automobilist een aanvullend voorschot op de materiële en immateriële schade. Partijen hebben overeenstemming bereikt over opdrachtverstrekking aan deskundigen voor het objectiveren van de whiplashklachten en het vaststellen van een eventueel causaal verband. De rechtbank ziet geen reden voor toewijzing van een aanvullend voorschot, gelet op de onduidelijkheid over het causaal verband en de omvang verlies verdienvermogen.

Deelgeschil medische aansprakelijkheid. Patiënt stelt ziekenhuis aansprakelijk voor de schade die hij lijdt ten gevolge van de drie afzonderlijke medische tekortkomingen, als gevolg waarvan hij stelt blijvend schade te hebben in de vorm van hersenletsel. Wat betreft het eerste verwijt heeft het ziekenhuis de aansprakelijkheid voor onzorgvuldig handelen erkend. De rechtbank stelt vast dat het ziekenhuis ook ten aanzien van het tweede verwijt is tekortgeschoten in de nakoming van de medische behandelovereenkomst. Bij de huidige stand van zaken kan niet worden vastgesteld in hoeverre sprake is van een tekortkoming en hoeveel gewicht aan het derde verwijt moet worden toegekend ten opzichte van de eventuele uit deze tekortkomingen voortvloeiende schade. Hiervoor zijn nadere instructies nodig, waarvoor in deelgeschil geen plaats is. Daarmee komt ten aanzien van het derde verwijt niet vast te staan of het ziekenhuis tekortgeschoten is. Er is niet gebleken van een geschonden norm die bescherming biedt tegen het specifieke ernstige gevaar van een herseninfarct, als gevolg waarvan geen ruimte is voor toepassing van de omkeringsregel. Het causaal verband tussen tekortkomingen en schade kan niet worden aangenomen op grond van de omkeringsregel.

Deelgeschil. Stilstaande automobilist wordt schuin van achteren aangereden door een andere auto met een snelheid van ongeveer 40 km/u. De klachten begonnen zich op de tweede dag na het ongeval te ontwikkelen, in de vorm van nek-, schouder- en rugklachten, alsmede hoofdpijn en slaapproblemen. Er wordt verzocht dat de rechtbank zal bepalen (1) dat het realiteitsgehalte van zijn klachten is bewezen en (2) dat zijn klachten het gevolg van het ongeval zijn. Het eerste verzoek wordt niet-ontvankelijk verklaard, omdat daarover geen geschil is en dat niet kan bijdragen aan het vlottrekken van de onderhandelingen. In dit deelgeschil gaat het over de door de deskundigen in hun rapporten beschreven huidige klachten van de benadeelde. De door de orthopedisch chirurg beschreven pijnklachten in de nek- en schouderregio komen overeen met de door de neurochirurg beschreven klachten. Dit geldt niet voor de door de orthopedisch chirurg beschreven pijnklachten aan lage rug/bekken. Die worden niet door de neurochirurg genoemd en hij heeft daar ook geen onderzoek naar gedaan. De rechtbank oordeelt dat er geen causaal verband is tussen de lage rug-/bekkenklachten en het ongeval, maar dat dit verband wel bestaat tussen het ongeval en zijn pijn aan nek en schouder, en de hoofdpijn.

Deelgeschil. Afwikkeling van geleden letselschade als gevolg van een verkeersongeval. In deze derde deelgeschilprocedure vordert de benadeelde opnieuw een aanvullend voorschot op de door hem geleden schade. Verzoek om nadere bevoorschotting afgewezen, nu er nog geen stadium is bereikt dat duidelijkheid bestaat over de omvang van de aan het ongeval toe te rekenen schade. Niet kan worden vastgesteld dat verzoeker een vorderingsrecht heeft dat de al verstrekte voorschotten overstijgt. Het feit dat de financiële situatie van de benadeelde nijpend is omdat hij zijn vaste lasten niet kan voldoen, rechtvaardigt niet het toekennen van een aanvullend voorschot. Kosten deelgeschil gematigd.

Deelgeschil. Vrachtwagenchauffeur stelt dat tijdens het lossen een doos met een warmtepomp tegen zijn hoofd is gevallen. Hij houdt de werkgever aansprakelijk voor de (pijn)klachten en beperkingen die hij na het voorval ondervindt. De kantonrechter oordeelt dat de chauffeur niet heeft aangetoond dat hij schade heeft geleden in de uitoefening van zijn werkzaamheden, omdat zijn stellingen en verklaringen over de gebeurtenissen die dag niet worden ondersteund door andere bewijsmiddelen. Kostenbegroting deelgeschil.

Deelgeschil. Vrouw is aangereden en stelt dat zij door het ongeval zowel materiële als immateriële schade heeft opgelopen. In het verzoekschrift is niet gesteld (en onderbouwd) dat sprake is van letsel bij de vrouw. De enkele vermelding dat zij door het ongeval materiële en immateriële schade heeft geleden is daarvoor onvoldoende. Verder volgt uit de stukken dat de vrouw op het schadeformulier de vraag of sprake is van letsel met ‘nee’ heeft beantwoord. Ook daaruit kan niet worden afgeleid dat sprake is van letsel. Dat sprake is van letsel is in eerdere correspondentie aan de verzekeraar ook niet gemeld, terwijl de verzekeraar daar bij brief uitdrukkelijk naar heeft gevraagd. Ook is ter zitting niet naar voren gebracht of sprake is van letsel en zo ja waaruit dat bestaat. De vrouw is niet-ontvankelijk in haar verzoek.

Ongeval tussen een voetganger en een taxibus. In een eerdere deelgeschilprocedure heeft de rechtbank geoordeeld dat de taxibus en de WAM-verzekeraar voor 50% hoofdelijk aansprakelijk zijn ex artikel 185 WVW voor de schade van de voetganger. In hoger beroep vordert de voetganger dat zij voor 100% aansprakelijk zijn voor het ongeval. Net als de rechtbank acht het hof de ernst van de fout van de voetganger vele malen hoger dan die van de bestuurder van de taxibus. De voetganger is overgestoken op een weg waar hij geen voorrang had terwijl hij zag dat de bestuurder met hoge snelheid de oversteekplaats naderde. Anderzijds had de bestuurder van de taxibus meer moeten anticiperen dan hij had gedaan door het gas los te laten, de cruisecontrol uit te zetten en zijn voet bij de rem te zetten. Het hof komt niet uit op een hogere vergoedingsplicht dan de erkende 50%. De billijkheidscorrectie van artikel 6:101 BW kan meebrengen dat de verplichting om de in artikel 6:96 lid 2 BW bedoelde kosten te vergoeden, niet of niet in gelijke mate als de primaire schadevergoedingsplicht wordt verminderd en volgens het hof geldt deze regel ook voor de kosten van het deelgeschil. De omstandigheden van deze zaak maken dat de kosten van het deelgeschil, conform het geldend uitgangspunt, in deze zaak voor 50% moeten worden gedragen door de aansprakelijke partij.

Deelgeschil. Passagier van een auto raakt betrokken bij een eenzijdig verkeersongeval waarbij de bestuurder de macht over het stuur is verloren waarna de auto in het water is beland. De passagier heeft hierbij ernstig letsel opgelopen. De bestuurder van de auto had lachgas gebruikt en is hiervoor strafrechtelijk veroordeeld. De passagier vindt dat NN als WAM-verzekeraar van de auto volledig aansprakelijk is voor de schade. Aanvankelijk was NN bereid om 75% van de schade te vergoeden vanwege het niet juist dragen van de gordel. Na de uitspraak in de strafrechtelijke procedure stelt NN zich op het standpunt dat sprake is van 50% eigen schuld aan de zijde van de passagier. In deze deelgeschilprocedure komt de rechtbank tot het oordeel dat het lachgasgebruik van de bestuurder in enige mate aan de passagier kan worden verweten en dat zij haar gordel niet op de juiste wijze heeft gedragen. De causale verdeling aan de bijdrage aan het ontstaan van het ongeval is 60% voor de bestuurder en 40% voor de passagier. Na toepassing van de billijkheidscorrectie, met inachtneming van het ernstige letsel en de blijvende lichamelijke en geestelijke klachten, stelt de rechtbank vast dat NN 70% van de schade moet dragen en de passagier zelf 30% van de schade moet dragen.

Deelgeschil. Verkeersongeval tussen scooterrijder en fietser, met letsel en arbeidsongeschiktheid voor de fietser tot gevolg. De rechtbank bepaalt dat geen restverdiencapaciteit resteert na het beenletsel, voor verdiencapaciteit zonder ongeval kan geen einddatum worden gegeven. In dit geval acht de rechtbank het redelijk om twee derde van de transitievergoeding met het verlies aan verdienvermogen te verrekenen.

Deelgeschil. 15-jarig meisje komt in de nacht terwijl het hard regent met haar elektrische fiets ten val. De ouders stellen dat hun dochter is gelanceerd over een op de openbare weg geplaatste kabelgoot. De verhuurder van de geleverde kabelgoot heeft niet onrechtmatig gehandeld. Een bruidspaar dat in verband met het huwelijksfeest een toiletwagen had laten plaatsen en een afvoerslang over de openbare weg naar het riool had gelegd die was afgedekt met een kabelgoot, betwist de gestelde toedracht. Pas als de toedracht vast is komen te staan kan de rechtbank beoordelen of zij in strijd hebben gehandeld met een zorgvuldigheidsverplichting. De nadere bewijslevering omtrent het vaststellen van de toedracht leent zich niet voor behandeling in deelgeschil. De verzoeken worden afgewezen.