Deelgeschil. Werknemer stelt werkgever aansprakelijk voor de schade die hij heeft geleden en in de toekomst zal lijden als gevolg van blootstelling aan asbest. Tussen partijen is niet in geschil dat de vordering op de werkgever is verjaard volgens de wettelijke regeling. Het geschil spitst zich toe op de vraag of het verzoek van de werknemer om voor recht te verklaren dat het beroep van de werkgever op verjaring naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Het verzoek om in deze deelgeschilprocedure alvast een oordeel te geven op de vraag of de vordering verjaard is wordt afgewezen, nu er nog onvoldoende zicht is op de relevante feiten. Partijen zijn het zelf nog niet eens over verschillende feiten die van belang zijn om te bepalen of de werkgever aansprakelijk is voor de gevolgen van de ziekte waaraan de werknemer lijdt.

Treinmachinist is na een aantal incidenten op het spoor arbeidsongeschikt geraakt wegens PTSS. Hij spreekt zijn voormalige werkgever aan wegens schending van de zorgplicht. Anders dan de kantonrechter is het hof van oordeel dat de werkgever aansprakelijk is voor de schade die de machinist lijdt ten gevolge van de PTSS. De werkgever heeft na twee kort op elkaar volgende traumatiserende gebeurtenissen onvoldoende onderbouwd dat zij aan haar verplichting tot het verzorgen van adequate nazorg heeft voldaan. Het gevorderde voorschot van € 50.000 en de buitengerechtelijke kosten wijst het hof toe.

Bij een verwarmingsmonteur wordt mesothelioom geconstateerd als gevolg van blootstelling aan asbest op de werkplek. De rechtbank acht de werkgever aansprakelijk voor de schade. De werkgever komt in hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank. In hoger beroep gaat het om de vraag of sprake is van causaal verband tussen de blootstelling aan asbest tijdens de werkzaamheden bij de werkgever en de ziekte van de werknemer. Het hof komt tot het oordeel dat de werknemer gedurende zeven jaar intensief aan asbest is blootgesteld en dat niet is komen vast te staan dat de werknemer op andere plekken aan asbest is blootgesteld. De rechtbank heeft de arbeidsrechtelijke omkeringsregel niet onterecht toegepast. Het beroep van de werkgever op toepassing van het leerstuk van de proportionele aansprakelijkheid wordt afgewezen, nu geen andere oorzaak voor het ontstaan van de ziekte is komen vast te staan. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank.

Werkgever slaagt niet in het leveren van tegenbewijs tegen het voorshands aangenomen oordeel dat de gezondheidsschade van de inmiddels overleden werknemer is veroorzaakt door de omstandigheden waarin de werkzaamheden zijn verricht. De werkgever is verplicht de volledige schade te vergoeden ex artikel 7:658 BW die is ontstaan wegens langdurige blootstelling aan asbest.

Tussenvonnis. Werkneemster stelt haar werkgever aansprakelijk voor haar astma die zij stelt te hebben opgelopen door overmatige blootstelling aan (verbouwings)stof. De rechtbank is van oordeel dat de relatie tussen de aandoening en de werkomstandigheden nog onvoldoende duidelijk is en gelast een deskundigenbericht.

Werknemer heeft mesothelioom opgelopen en overlijdt hieraan. Hij heeft bij zijn oud-werkgevers met asbesthoudende materialen gewerkt. Echtgenoot van de werknemer spreekt een stichting aan die de (asbest)claims voor het concern van de werkgever afhandelt. Werkgever heeft zijn zorgplicht geschonden, de stichting is aan te spreken en dekking vervalt niet door de looptijd van de loss occurrence-verzekering. Op basis van proportionele aansprakelijkheid schat de rechtbank de aansprakelijkheid op 70%, nu de ziekte mogelijk ook bij een andere werkgever kan zijn opgelopen.

Werknemer ontwikkelt tijdens zijn werkzaamheden blijvende rugklachten. In eerste aanleg is door de rechtbank bepaald dat de werkgever op grond van artikel 7:658 BW aansprakelijk is voor de door de werknemer geleden schade. De werknemer is gedurende zijn werkzaamheden blootgesteld aan gevaarlijke, rugbelastende omstandigheden en heeft hierdoor ook daadwerkelijk gezondheidsklachten opgelopen. In hoger beroep slagen de grieven van de werkgever inzake verjaring, een finale kwijting en een geboren afwijking als pre-existentie niet. Werkgever heeft ook niet voldaan aan de stelplicht inzake de zorgplicht ex artikel 7:658 BW, en wordt niet tot nadere bewijslevering toegelaten.

Eindvonnis na deskundigenbericht. Verklaring voor recht dat de werkgever aansprakelijk is voor de schade van de werknemer als gevolg van zijn RSI-klachten en dat deze klachten zijn veroorzaakt door werkomstandigheden. Werkgever heeft onvoldoende aan haar zorgplicht voldaan om de RSI-klachten te voorkomen. Gelet op de aangeboren beperking van de werknemer, het feit dat hij voornamelijk beeldschermwerk verrichtte en zijn werkplek moeilijk kon verlaten, was er een verhoogd risico dat hij RSI-klachten zou ontwikkelen.

Erfgenamen van overleden werknemer vorderen een verklaring voor recht dat de (voormalige) werkgever aansprakelijk is voor de schade die de werknemer heeft geleden als gevolg van een beroepsziekte. Tussen partijen is in geschil in welke mate de erflater tijdens zijn werkzaamheden is blootgesteld aan PAK’s en of de longkanker hierdoor kan zijn veroorzaakt. Het beroep op verjaring door de (voormalig) werkgever staat niet in de weg aan benoeming van een deskundige. De rechtbank verzoekt partijen om zich uit te laten over het aantal te benoemen deskundigen, de persoon van de deskundige en de voor te leggen vragen.

Aansprakelijkheid werkgever voor schade door tekenbeet. Geen verjaring. Arbeidsrechtelijke omkeringsregel wordt toegepast. Al geruime tijd voor de werknemer haar werkzaamheden uitvoerde was bekend, en had ook voor de werkgever bekend behoren te zijn, dat bij onbeschermd werken in een groene omgeving de kans bestaat dat de ziekte van Lyme wordt opgedaan. Werkgever heeft nagelaten om beschermingsmiddelen in de vorm van geïmpregneerde kleding ter beschikking te stellen aan de werknemer en dus niet aan haar zorgplicht voldaan. De rechtbank acht het aannemelijk dat de gezondheidsklachten door het werk kunnen zijn veroorzaakt. Bloedtesten waren positief, een arts-microbioloog heeft geconcludeerd dat de werkneemster de Borrelia-infectie heeft doorgemaakt en haar gezondheidsklachten passen bij de ziekte van Lyme. Het vermoeden wordt niet ontkracht. Werkgever aansprakelijk.