Bewijswaardering verkeersongeval tussen twee automobilisten. Het bewijs is eerst geleverd als met een redelijke mate van zekerheid kan worden gesteld dat de automobilist jegens de vrouw onrechtmatig heeft gehandeld, door zonder goede gronden in botsing te komen met de auto van de vrouw. De verklaring van de vrouw en haar partner (inzittende) leveren niet de vereiste redelijke mate van zekerheid op. Nu de toedracht van de botsing onduidelijk is, wijst het hof de vorderingen af.

Deelgeschil. Verkeersongeval tussen motorfiets en personenauto. De bestuurder van de personenauto heeft een verkeersfout gemaakt door de motorfiets geen voorrang te verlenen. Echter, de bestuurder van de motorfiets heeft ook verkeersfouten gemaakt door (veel) te hard te rijden en een ‘wheelie’ te maken. De rechtbank neemt 75% eigen schuld aan van de bestuurder van de motorfiets op basis van de causale verdeling. Geen ruimte voor een billijkheidscorrectie.

Deelgeschil. Motor komt in aanrijding met scooter. De scooter gaf geen voorrang. Motor reed 130 km/h waar hij 50 km/h mocht. Motorrijder vordert vergoeding voor 50% van zijn schade. Vanwege de zeer grove snelheidsovertreding kan het de scooterrijder niet worden tegengeworpen dat hij een verkeerde inschatting heeft gemaakt. De motorrijder moet 100% van zijn schade dragen.

Aanrijding tussen twee auto’s door wisseling van rijbaan, als gevolg waarvan een automobilist letsel heeft opgelopen. De toedracht van het ongeval is onduidelijk. Er is nog bewijs en mogelijk een deskundigenonderzoek nodig. De zaak is niet geschikt voor behandeling in deelgeschilprocedure. Geen kostenbegroting.

Ongeval met twee botsmomenten tussen motorrijder en twee auto’s, als gevolg waarvan de motorrijder een dwarslaesie oploopt. De eerste automobilist heeft geen verkeersfout gemaakt, de tweede wel. Voor wat betreft het tweede botsmoment oordeelt de rechtbank dat ook de motorrijder een verkeersfout heeft gemaakt. De rechtbank beslist tot een causale verdeling van 50%/50% en na een billijkheidscorrectie wegens het ernstige letsel en de jonge leeftijd tot 25%/75% ten gunste van de motorrijder.

Verkeersongeval in Oostenrijk tussen Nederlandse en Duitse bestuurder. Oostenrijks recht is van toepassing. Het hof kan aan de hand van de stukken en politieverklaringen de oorzaak van het ongeval niet vaststellen, waardoor onvoldoende vaststaat dat de Nederlandse bestuurder een verkeersfout heeft gemaakt. Niet geslaagd in bewijslevering en afwijzing van de vorderingen.

Deelgeschil. Aanrijding tussen scooter en automobilist. De automobilist heeft geen voorrang verleend, als gevolg waarvan de scooter hard op de rem moest en ten val kwam. Gelijk na het ongeval is de automobilist weggereden en tot op heden is niet bekend wie de automobilist is. Gelet op de verklaringen uit het getuigenverhoor en de onmiddellijke en consistente verklaring van de scooterrijder staat vast dat de zwarte auto bij het ongeval betrokken was. Het Waarborgfonds is verplicht de schade aan de scooterrijder te vergoeden.

Vrijwaringszaak. Automobilist rijdt tegen paal in middenberm en loopt letsel op. De automobilist heeft in deze procedure diens eigen verzekeraar NH1816 en in een andere (eerdere) procedure ZLM, de verzekeraar van een medeweggebruiker, aangesproken voor zijn schade. In deze procedure probeert NH1816 aan de automobilist te vergoeden schade te verhalen op ZLM. De rechtbank kent belangrijke bewijskracht toe aan een eerdere uitspraak van het hof ’s-Hertogenbosch over hetzelfde feitencomplex, hoewel deze zaak gewezen was tussen de automobilist en ZLM en dus niet dezelfde partijen. In die zaak wees het hof aansprakelijkheid af. NH1816 heeft in deze zaak bij de rechtbank te weinig naar voren gebracht om tot een ander oordeel te kunnen komen.

Deelgeschil. Verkeersongeval doordat de scooterbestuurder hard moet remmen voor auto en ten val komt. De automobilist had bij het voorrang verlenen eerder naar het overige verkeer moeten kijken en moeten remmen. De scooterbestuurder had zijn snelheid op de drukke rotonde moeten aanpassen zodat hij beter op het kruisende verkeer had kunnen anticiperen. Beide verkeersdeelnemers kan een verwijt worden gemaakt van het ongeval, waardoor zij beiden 50% aan de schade hebben bijgedragen. De billijkheidscorrectie leidt niet tot een andere verdeling dan een 50% vergoedingsplicht.

Whiplashklachten na achteropaanrijding. Toetsing aan plausibiliteit. Uit de medische gegevens, expertises en UWV-gegevens blijkt volgens het hof dat sprake is van een consistent, consequent en samenhangend patroon van klachten en beperkingen. Ook het causaal verband met het ongeval wordt aangenomen door het hof. Vanwege aannemelijk geachte arbeidsongeschiktheid wordt een aanvullend voorschot toegewezen.