Strafrecht. Op 6 april 2019 heeft verdachte gepoogd om slachtoffer 1 van het leven te beroven, door herhaaldelijk in te steken op diens lichaam. Het slachtoffer raakte hierdoor ernstig gewond en moest meerdere operaties ondergaan. Wel is er sprake van eigen schuld aan de zijde van slachtoffer 1 (50%). De rechtbank heeft het beroep op beroep op noodweer(exces) verworpen. Verder heeft verdachte op 28 april 2019 op klaarlichte dag in het centrum van IJmuiden, vanuit een rijdende auto meermalen geschoten op een scooter waarop slachtoffer 2 en een bijrijder reden teneinde hen te proberen van het leven te beroven. Ook heeft verdachte op 10 maart 2019 slachtoffer 3 mishandeld. De rechtbank kent aan slachtoffer 1 een vergoeding van immateriële schade tot een bedrag van € 20.000 toe. Slachtoffer 2 heeft zich niet gevoegd in het proces. De vordering van slachtoffer 3 wordt niet-ontvankelijk verklaard.

Strafrecht. Veroordeling van een internationale student (29 jaar) voor het verkrachten van twee jonge vrouwen en het aanranden van een derde jonge vrouw, door die vrouwen eerst weerloos te maken door aan hen opzettelijk xtc en/of alcohol te geven. Aan slachtoffer 1 kent de rechtbank een bedrag van € 18.851 aan smartengeld toe. Aan slachtoffer 2 wordt en bedrag van € 5.000 aan immateriële schadevergoeding toegekend. De rechtbank kent aan slachtoffer 3 een bedrag van € 7.000 aan immateriële schadevergoeding toe.

Beroep tegen een crisismaatregel op grond van artikel 7:6 Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz). Het niet toevoegen van een advocaat door de burgemeester leidt niet tot een onrechtmatig besluit. Beroep ongegrond. Wel oordeelt de rechtbank dat de burgemeester ten onrechte heeft aangetekend dat verzoekster bedenkingen naar voren heeft gebracht tegen het zich laten bijstaan door een advocaat. Hierdoor is aan verzoekster het recht op bijstand van een advocaat onthouden. Verzoekster heeft onder meer verklaard dat zij zich zonder advocaat alleen heeft gevoeld en het gevoel heeft gehad dat er niemand aan haar kant stond. Mede gelet op deze verklaring vindt de rechtbank het aannemelijk dat verzoekster door de schending nadeel heeft ondervonden. De rechtbank wijst de immateriële schade die verzoekster daardoor heeft geleden dan ook toe.

Een werknemer komt ten val bij een trap om een nooddeur te bereiken. Hij loopt een dwarslaesie op. Zowel de formele als materiële werkgever is niet aansprakelijk voor de gevolgen van een val bij het aflopen van traptreden. De trap voldeed volgens de arbeidsinspectie aan de gestelde eisen.

Strafrecht. Een vader heeft de moeder van elf kinderen op gewelddadige wijze om het leven gebracht, en daarna de flat in brand gestoken. De kinderen hebben, op advies van de politie, afgezien van confrontatie met het stoffelijk overschot van hun moeder. Ze vorderen vergoeding van shockschade. Het hof overweegt dat een dergelijke vergoeding slechts onder zeer bijzondere omstandigheden en voor een beperkt aantal gerechtigden tot de mogelijkheden behoort. De criteria komen erop neer dat bij de benadeelde partij door de hevige emotionele schok door het waarnemen van de moord op het slachtoffer of de directe confrontatie met de ernstige gevolgen daarvan geestelijk letsel moet zijn ontstaan. Bij het confrontatievereiste gaat het om de (onverhoedse) waarneming van het misdrijf zelf en/of de waarneming van het lichaam en de verwondingen van het slachtoffer meteen na het misdrijf. Bovendien wordt bij de beoordeling van de criteria een zeer strikte uitleg gehanteerd en de aard of ernst van de normschending is geen reden om het vereiste van directe confrontatie met de ernstige gevolgen terzijde te stellen of af te zwakken. De kinderen zijn niet direct geconfronteerd met het misdrijf, of met het gevolg daarvan. Zij worden daarom niet-ontvankelijk verklaard in hun vordering.

Strafrecht. Veroordeling voor schieten op een voorbijganger aan de Korreweg in Groningen, voor een ramkraak, mishandeling en bedreiging. Schadevergoeding. Zowel materieel als immaterieel.

Werkgeversaansprakelijkheid Staat. Vier ambtenaren zijn tijdens hun werk blootgesteld aan chroom-6. Zij hebben ook aandoeningen/ziekteverschijnselen die mogelijk zijn veroorzaakt door blootstelling aan chroom-6. Er is voldaan aan de eisen van werkgeversaansprakelijkheid (schending zorgplicht en csqn-verband). Ze vorderen immateriële schadevergoeding omdat de Staat zijn informatieplicht zou hebben geschonden. Werknemers werden namelijk niet op de hoogte gesteld van de gevaren van chroom-6, waardoor zij geen maatregelen hebben kunnen nemen. Zij baseren hun vordering op angstschade, ze menen dat sprake is van ‘aantasting van persoon op andere wijze’. Het hof is van oordeel dat niet valt in te zien waaruit deze angst bestaat, nu juist de wetenschap van blootstelling aan chroom-6 voor angst zal zorgen. Het hof wijst de vordering daarom af. Groepsactie door de stichting is niet-ontvankelijk.

Deelgeschil letselschade. Geschil met verzekeraar. Partijen zijn het erover eens dat er een medische expertise moet plaatsvinden. Tussen partijen is in geschil of verzoeker eerst verdere medische informatie beschikbaar moet stellen, waaronder het volledige huisartsenjournaal. De rechtbank toetst aan de proportionaliteitscriteria uit de Medische Paragraaf bij de GBL (Gedragscode Behandeling Letselschade). De rechtbank concludeert dat verzoeker meer gegevens moet aanleveren aan de medisch adviseur van verweerder. Het verzoek om verdere voorschotten wordt afgewezen. In dit deelgeschil kan de rechtbank niet concluderen dat verzoeker een hogere schadevergoeding toekomt dan het bedrag dat hij al als voorschot van verweerder heeft ontvangen. Ten slotte gaat de rechtbank in op de stelling van verzoeker dat sprake zou zijn van secundaire victimisatie door de onzorgvuldige handelwijze van Euro Insurance in het schadeafhandelingstraject. De rechtbank kan verzoeker niet volgen in zijn stelling dat Euro Insurance bij de schadeafwikkeling onzorgvuldig heeft gehandeld. Van een stroperig letselschadedossier is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake. Uit de gedingstukken blijkt dat partijen regelmatig hebbe gecorrespondeerd en dat Euro Insurance in het algemeen binnen redelijke termijnen heeft gereageerd. De rechtbank wijst daarom de schadevergoeding wegens secundaire victimisatie af.

Arbeidsongeschiktheidsverzekering. Beding dat verzekeraar mate van arbeidsongeschiktheid vaststelt is niet oneerlijk. Begrip ‘arbeidsongeschiktheid’ in polisvoorwaarden is voldoende duidelijk. Verzekerde heeft geen objectief vast te stellen beperkingen, medische oorzaken van de klachten worden niet genoemd door zijn behandelaren.

Strafrecht. Verdachte wordt ter zake van poging tot moord op zijn zusje, poging tot doodslag op haar vriend en overtreding van de Wet wapens en munitie veroordeeld tot een gevangenisstraf van achttien jaar. Aan de vriend van de zus wordt een bedrag van € 10.000 aan immateriële schadevergoeding toegekend. Het misdrijf heeft volgens het hof zeer veel impact gehad op de vriend. Aan de zus van verdachte wordt een bedrag van € 30.000 aan immateriële schadevergoeding toegekend. Het hof heeft in het bijzonder gelet op de aard en de ernst van de aantasting in de persoon en de gevolgen daarvan voor de benadeelde. Het hof heeft daarbij ook gelet op uitspraken die door andere rechters zijn gedaan.