Letselschade. Kop-staartbotsing. Causaal verband aanrijding en klachten aan nek en schouder? Invloed van aard aanrijding (geringe snelheid en geringe materiële schade), pre-existente klachten en privéomstandigheden. Beoordeling van deskundigenrapportages. Volgens het hof heeft appellant de door hem gestelde toedracht niet bewezen. Afwijzing vordering.

Een advocaat heeft niet tijdig het griffierecht betaald en heeft zich daarmee jegens eiseres schuldig gemaakt aan een beroepsfout. Dat brengt met zich dat hij in beginsel aansprakelijk is voor de schade die eiseres als gevolg van die beroepsfout heeft geleden. De door eiseres gevorderde materiële schade wordt afgewezen, nu niet gebleken is van het vereiste causaal verband tussen de beroepsfout van de advocaat en die schade. Hetzelfde geldt voor de gevorderde immateriële schadevergoeding. Eiseres heeft al eerder door een auto-ongeluk lichamelijke schade en PTSS opgelopen. Later is zij in behandeling gegaan en is vastgesteld dat sprake is van geestelijk letsel bestaande uit aanhoudende vermoeidheidsklachten passend bij overbelasting ten gevolge van een opeenstapeling van stressvolle omstandigheden (overbelasting/burn-out). Eiseres stelt dat bij een correcte behandeling van de juridische procedures door de advocaat er ruim voor 2018 een bevredigend resultaat zou zijn behaald en dat zij onbezorgd verder had kunnen gaan met haar leven, en zich niet in 2018 wederom onder behandeling moeten stellen. De kantonrechter overweegt dat het niet aannemelijk is dat de beroepsfout van de advocaat de rechtens relevante oorzaak is geweest van het geestelijk letsel.

Appellant is van achteren aangereden door een auto terwijl hij op zijn motor stilstond bij een stoplicht. Hij is met zijn hoofd en lijf eerst achterover en toen voorover geklapt. Hij is van zijn motor gestapt en in elkaar gezakt. De automobilist is tegen aansprakelijkheid verzekerd bij Vivium, die de aansprakelijkheid voor de gevolgen van dit ongeval heeft erkend. Tussen partijen is in geschil of, en zo ja in hoeverre, de medische klachten die appellant na het ongeval ondervond, zijn toe te rekenen aan dit ongeval gelet op het feit dat appellant ook al voor het ongeval pijnklachten had die werden toegeschreven aan een hernia. Hij is zowel door het UWV als door zijn verzekeraar volledig arbeidsongeschikt verklaard voor zijn werk: rijinstructeur en vrachtwagenchauffeur. Appellant was voor het ongeval gedeeltelijk arbeidsongeschikt en op het moment van het ongeval voor 45/55%. Na het ongeval heeft hij niet meer kunnen werken. Naar het oordeel van het hof is er onvoldoende basis voor het oordeel van de rechtbank dat de klachten ook zonder ongeval kunnen zijn toegenomen. Het hof acht het niet passend om de deskundige aanvullende vragen te stellen, omdat de deskundige zich kennelijk een bepaald beeld heeft gevormd over de persoon van appellant waaruit blijkt dat hij hem wat zijn klachten betreft niet geheel geloofwaardig acht. Dit heeft tot gevolg dat een of meer deskundigen benoemd moet(en) worden. De zaak wordt naar de rol verwezen.

Tussenvonnis na rapport van deskundige dermatoloog. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de deskundige voldoende duidelijk naar voren gebracht dat de kennis van de huisarts en die van de dermatoloog elkaar op het vakgebied dermatologie gedeeltelijk overlappen. Het verweer dat de deskundige met zijn oordeel op dit onderdeel buiten zijn vakgebied is getreden, wordt daarom verworpen. Op grond van wat eerder in de vorige tussenvonnissen is overwogen en van wat de deskundige heeft gerapporteerd, is de rechtbank van oordeel dat het verband tussen de tekortkoming van de huisarts en de bij eiseres vastgestelde ernstige haaruitval (alopecia cicatricialis met schimmelinfectie) voldoende vaststaat. Daarmee staat echter nog niet vast dat de vordering geheel toewijsbaar is. De zaak wordt naar de rol verwezen. Eiseres kan dan een akte nemen, uitsluitend over de onderbouwing van haar schade.

Werknemer heeft gedurende vrijwel zijn hele dienstverband bij Hydraflex goed gefunctioneerd. Naar aanleiding van een gesprek tussen de directeur en werknemer is aan werknemer een e-mail gezonden waarin werknemer de keuze dient te maken tussen een verbeterplan of een vertrek. De verzekeringsarts heeft werknemer, na overleg met de bedrijfsarts, arbeidsongeschikt voor zijn werk bevonden. De kantonrechter wijst het ontbindingsverzoek van de arbeidsovereenkomst door de werknemer toe. De werknemer krijgt een billijke vergoeding van € 50.000, omdat werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld door deze werknemer na twintig jaar goed functioneren plots te confronteren met een keuze: een verbetertraject of een vertrek. Daarnaast is de werknemer van mening recht te hebben op € 5.000 smartengeld. De werkgever heeft de uitgangspunten waarop de werknemer de hoogte van de billijke vergoeding heeft gebaseerd, niet weersproken.

Tussenuitspraak. Werknemer heeft tijdens zijn werkzaamheden een smeltspat in zijn linkeroog gekregen, waardoor hij visus- en hoofdpijnklachten heeft. Bij een eerder tussenarrest heeft het hof overwogen voornemens te zijn om deskundigen te benoemen en aan de deskundigen als uitgangspunt de IWMD-vraagstelling voor te leggen. Werknemer en werkgever zijn in de gelegenheid gesteld om zich uit te laten over de personen van de te benoemen deskundigen, alsmede over de vraagstelling aan deze deskundigen.

Werknemer heeft tijdens zijn werkzaamheden een smeltspat in zijn linkeroog gekregen, waardoor hij visus- en hoofdpijnklachten heeft. Het hof oordeelt dat de werkgever zijn zorgplicht heeft geschonden door de werknemer onvoldoende te beschermen tegen uit de machines komende smeltspatten. Oogletsel is het risico waartegen de overtreden norm bescherming zou moeten bieden. Niet aannemelijk is dat de hoofdpijnklachten voortvloeien uit het verwezenlijken van het risico dat werkgever heeft geschapen door zijn werknemers onvoldoende bescherming van de ogen te bieden. Nu het condicio-sine-qua-nonverband in rechte niet komt vast te staan, is van een ‘zodanig verband’ als bedoeld in artikel 6:98 BW geen sprake. Uitgangspunt is wel dat werknemer als gevolg van een bedrijfsongeval blijvende beperkingen heeft opgelopen en dat dit letsel heeft geleid tot verlies van zicht in één oog. Dit gegeven is voldoende om de gevorderde verwijzing naar de schadestaat toe te wijzen.

Strafrecht. Veroordeling voor uiteenlopende seksuele delicten waarvan drie nichtjes meermalen het slachtoffer zijn geworden. Verdachte heeft ook foto’s en filmpjes van hen gemaakt. Daarnaast heeft hij een ander nichtje en haar vriendinnen heimelijk gefilmd terwijl zij onder de douche stonden. De slachtoffers krijgen allen een immateriële schadevergoeding toegewezen. Slachtoffer 1 krijgt € 15.000, slachtoffer 2 krijgt € 10.000, slachtoffer 3 krijgt € 1.500, slachtoffer 4 krijgt € 10.000 en slachtoffer 5 krijgt € 750.

Strafrecht. Veroordeling voor wederrechtelijke vrijheidsberoving en doodslag. De verdachte en zijn medeverdachte hebben, nadat het slachtoffer in de auto van de medeverdachte is beland, verhinderd dat hij de auto zou verlaten en hem gedwongen om mee te rijden. Het slachtoffer is op enig moment uit de auto gevlucht. De verdachte is met een vuurwapen achter hem aangerend en heeft hem in zijn rug geschoten, ten gevolge waarvan het slachtoffer is komen te overlijden. De vrouw van het slachtoffer is niet aanwezig geweest bij het schietincident zelf en is ook niet rechtstreeks geconfronteerd met de omstandigheden waaronder dat incident heeft plaatsgevonden. Zij is echter wel direct geconfronteerd met de ernstige gevolgen daarvan. De vrouw heeft namelijk haar echtgenoot bezocht op de intensive care nadat hij geopereerd was. Hierdoor is bij haar een hevige emotionele schok teweeggebracht. Zij is gediagnostiseerd met PTSS en ondergaat hiervoor een behandeling. Gelet daarop oordeelt het hof dat de vrouw aanspraak kan maken op een immateriële schadevergoeding van € 25.000 (shockschade). De broer van het slachtoffer vordert vergoeding van kosten van lijkbezorging, maar omdat het hof op basis van de overgelegde stukken niet kan vaststellen te wiens laste deze kosten zijn gekomen, noch in hoeverre het daadwerkelijk om kosten van lijkbezorging gaat, wordt de broer in deze vordering niet-ontvankelijk verklaard.

Conclusie procureur-generaal Lückers bij een arrest over een onrechtmatige perspublicatie. Eisers hebben een vastgoedportefeuille en hebben bij de uitvoering van hun projecten gebruikgemaakt van de aannemer betrokkene 2. Enkele jaren later hield de politie de voortvluchtige crimineel betrokkene 1 in een bovenwoning aan. Betrokkene 1, die betrokkene 2 uit de gevangenis kende, bleek daar enkele jaren te hebben verbleven. Vervolgens zijn eisers geselecteerd voor de aankoop van panden waarin voorheen politiebureaus waren gevestigd. Het Parool heeft hier twee artikelen over gepubliceerd waarvan eisers vinden dat ze onrechtmatig zijn. Volgens de procureur-generaal heeft het hof de belangen van artikel 8 en 10 EVRM juist afgewogen, is Het Parool in voldoende mate tegemoetgekomen aan het recht op hoor en wederhoor, heeft het hof voldoende gemotiveerd waarom eisers ‘public figures’ zijn en is het hof terecht niet toegekomen aan het bewijsaanbod voor wat betreft de reputatieschade.