Vaststelling van de schade na beroepsfout van een advocaat. Is in de hoofdprocedure een bindende beslissing gegeven over causaal verband tussen de beroepsfout en de schade, waaraan rechter in de schadestaatprocedure is gebonden? De Hoge Raad overweegt dat geen sprake is van een onbegrijpelijke uitleg van het vonnis in hoofdprocedure. Verwerping van het cassatieberoep.

Vordering tot verklaring voor recht omtrent het toepasselijke recht op aansprakelijkheid van Belgische werkgever voor aan werknemer bij werkzaamheden in Nederland overkomen arbeidsongeval. Zowel de klacht tegen het oordeel van het hof dat de stelling van de werkgever dat het Belgische recht van toepassing is op haar aansprakelijkheid, niet aansluit bij de door de werkgever gekozen formuleringen van de gevorderde verklaringen voor recht, alsmede de klacht tegen het oordeel van het hof dat de werkgever onvoldoende heeft onderbouwd dat de inhoud van het Belgische recht ertoe leidt dat alle toekomstige schadeclaims van de werknemer jegens de werkgever uit hoofde van het arbeidsongeval conform de door haar gestelde maatstaf moet worden geoordeeld, slagen. De Hoge Raad vernietigt het arrest van het hof en verwijst naar een ander hof.

Caribische zaak. Werknemer is met een bedrijfsauto betrokken geraakt bij een verkeersongeval, als gevolg waarvan een derde ernstig lichamelijk letsel heeft opgelopen. De vraag in deze zaak is of aan een regel van Frans verzekeringsrecht, die dekkingsbeperking voor lichamelijk letsel verbiedt, als dwingende bepaling gevolg kan worden toegekend indien de verzekeringsovereenkomst wordt beheerst door het recht van Sint Maarten (art. 7 lid 1 EVO)?

Voor gevallen waarin aan de benadeelde een eigen recht jegens de aansprakelijkheidsverzekeraar is toegekend (in casu artikel 6 lid 1 WAM), is de toepasselijkheid van de directe actie in artikel 7:954 lid 7 BW uitgesloten, omdat de benadeelde in die gevallen een bescherming krijgt die afwijkt van en ook verdergaat dan de bescherming die artikel 7:954 BW biedt. Voor zover de rechtsvordering van de benadeelde op de verzekeraar uit hoofde van artikel 6 lid 1 WAM eerder verjaart dan de rechtsvordering van de benadeelde op de verzekerde ter zake waarvan onder de verzekering uitkering kan worden gevorderd, kan niet worden gezegd dat de benadeelde op grond van de WAM een bescherming geniet die verdergaat dan die welke hij kan ontlenen aan artikel 7:954 lid 1-6 BW. Artikel 7:954 lid 7 BW moet dan ook zo worden uitgelegd dat de daarin neergelegde beperking van de mogelijkheid gebruik te maken van de directe actie geen betrekking heeft op de situatie waarin de benadeelde de rechtsvordering uit hoofde van artikel 6 WAM als gevolg van verjaring daarvan niet meer ten dienste staat.

Eiser loopt letsel op in een politiecel door zelfdestructief gedrag. De politie wordt aansprakelijk gesteld omdat zij volgens eiser niet adequaat gehandeld heeft en niet tijdig heeft ingegrepen. Het hof passeert het verzoek om camerabeelden ter zitting te bekijken. De Hoge Raad vernietigt het arrest van het hof. De motivering voor de afwijzing door het hof van het verzoek van het slachtoffer om de camerabeelden op zitting te gebruiken is onbegrijpelijk. Het hof heeft de afwijzing om getuige te horen ook onvoldoende gemotiveerd.

Caribische zaak. Schadestaatprocedure ten aanzien van toegebracht oogletsel. Het hof heeft de vordering ter zake van gederfde inkomsten afgewezen omdat verzoekster naar zijn oordeel enerzijds niet voldoende aannemelijk heeft weten te maken welk inkomen zij zonder het oogletsel met haar bedrijf zou hebben kunnen genereren en anderzijds onvoldoende inzicht heeft gegeven in andere door haar genoten inkomsten dan die uit haar bedrijf. Het hof had bij die stand van zaken, nu het kennelijk van oordeel was dat de omvang van de schade niet nauwkeurig kon worden vastgesteld, de omvang van de schade op de voet van artikel 6:97 BW moeten schatten. Bij de beoordeling van de hypothetische situatie komt het dan ook aan op hetgeen hieromtrent redelijkerwijs te verwachten valt, waarbij de goede en kwade kansen dienen te worden afgewogen.

Een beperking van de mogelijkheid van de verzekerde om voor rekening van de verzekeraar een eigen expert in te schakelen, is in strijd met artikel 7:959 lid 1 BW indien die beperking verder gaat dan uit de dubbele redelijkheidstoets volgt. Dat geldt ook indien deze beperking erop is gericht de verzekerde te beschermen door de kwaliteit van de ingeschakelde experts te waarborgen.

Aansprakelijkheid gemeente als wegbeheerder voor ongeval bromfietser. Oneffenheden door boomwortelgroei in het wegdek. Voldeed het fietspad aan de eisen die men daaraan in de gegeven omstandigheden mag stellen en leverde het fietspad een gevaar op voor weggebruikers (art. 6:174 BW)? Uitleg van deskundigenrapporten en getuigenverklaringen. Klachten kunnen niet tot vernietiging leiden. Artikel 81 RO.

Artikel 81 lid 1 RO. Verbintenissenrecht. Vervolg van HR 6 juli 2018, ECLI:NL:HR:2018:1098. No cure no pay-afspraak tussen adviesbureau en advocatenkantoor in verband met legionellabesmetting. Verzuim advocatenkantoor om opvolgend advocaat te informeren over de afspraak. Schadevaststelling; zou nakoming tot enige vergoeding hebben geleid?

Artikel 81 lid 1 RO. Werkgeversaansprakelijkheid blootstelling aan gevaarlijke stoffen. Lansink/Ritsma (vervolg HR 7 juni 2013, ECLI:NL:HR:2013:BZ1721). Causaal verband; arbeidsrechtelijke omkeringsregel; proportionele aansprakelijkheid; toepassing artikel 6:99 BW. Motiveringsklachten over deskundigenbericht.